unutmam gereken bi çok şey vardı.
karadenizin sert rüzgarlarında savrulan saçların vardı.
gülerken kısılan gözlerin vardı.
ufacık ellerin vardı unutmam gereken.
hepsinden çok yüreğini unutmam gerekiyordu.

zor bela geçen 3 ayın sonlarına doğru bitmiştik artık.
3 ay.
zaman diliminden nefret ettiğim 3 ay.
geldikten sonra konuştuk.
bi eylül akşamı.

dertlendirdin be panpa bende manitadan yeni ayrıldım

üzülüyorum bu entryleri okuyunca başımada geldigi için dahada çok üzülüyorum

hala resmine baktığım zaman hayat sanki son bulur.
kalbim durur, dilim tutulur..

@10 gitmiyor işte gözleri, bakışı,kokusu, gülüşü,hissettirdikleri gitmiyor.
onlar hep sende kalıyor en kötüsüde o belki de.
bi sarılsan herşey geçecekmiş gibi geliyor

yaşadığım her hatıra zihnimde daha net canlanıyor.
yeniden yaşıyorum her anı.

burası cennet değil dünya
ama seni anlattım onlara, cenneti gösterdiler bana.

ayağa kalkacak halim yok. öylece günlerce oturabilirdim orda.
kanım çekilmiş.
hissizleşmek kelimesi dakikalar içinde beni ele geçirmiş.
tek his olarak kaldı içimde, yüreğimde,düşüncelerimde.
mutluluk kavramı olarak yaşıyor hala.
kardeşim gibi sevdiğim adamın kalk gidiyoruz demesini hatırlıyorum.
içimden konuşuyorum.
nereye gitsem o fark eder mi nereye gittiğimiz.

Güzel gidiyo devam takipteyim upup

artık son dakikalar.
etraf kalabalık.
sarılamıycam mı diyor gözleri dolmuş.
gözlerini öyle görünce boğazımdan aşağı köz geçer gibi oldu.
ciğerime kadar yaktı resmen.
kocaman sarıldık onun deyimiyle.
son sarılışım son öpüşüm son sevişim bi haziran günüydü işte.

@51 bunun erkeklik veya zayıflıkla alakası yok be kardeşim.
bi erkeğin gardının en zayıf olduğu andır karşısında sevdiğinin olduğu zaman.
yaşamın stresinden, yoruculuğundan,darbelerinden alıverir seni hayallere zütürür.
ruhunu okşar, yüreğinden öper.
sonuçlarını düşünemezsin bile o an.en ufak kötü ihtimallere yer vermezsin.
yiğidin boynunu sadece sevda büker.

otogara geldik.
burnum sızlıyor. daha gitmeden burnumda tütüyor.
ama erkek adamız ağlamıyoruz.
ailesiyle konuşuyor telefonda.
bavulunu otobüse koyuyoruz.
yerine bakmak için otobüse biniyoruz.
otur diyorum şu yanındaki koltuğa sende git anasını satayım.
bunun pişmanlığını hala yaşarım.
keşke gitseydim be kardeşim.

yolda geçirdiğimiz son saatlerin, dakikaların telaşı vardı üzerimizde.
apartına vardık.
biri büyük biri küçük iki bavul indirdi.
gidiyorum dedi artık vakti geldi.
ulan şu otobüse yetiştirmesem mi diyorum kendi kendime.
ama ailesi bekler.
3 ay diyorum nolacak 3 ay beklersin.

hep dua ederdim.
nasibim olsun diye.
o gece öpmekten ileri gitmedim, gidemezdim.
kendi duama ihanet edemezdim.
etmedim.
pişman ya da şikayetçi değilim.
çocukça yaşıyorduk aşkı.

@2 sonuna kadar haklısın bin

ardı arkası kesilmezdi anlatmalarının.
sanki sipariş veriyorduk olur da kumral düz saçlı bi erkek çocuğumuz olursa ne kadar şirin olur dediğini hatırlıyorum.
çocukları severdin küçük bi çocuk gördüğünde benzetme yapmaya çalışırdın bu saçtan işte,bu surattan işte.
olayı tam belinden yakalardın her zaman.
anne olacabilecek insansın.
basit değildi anne olmak.
çocuksu yüzünün arkasında yatan kollayıcı, sevdiğinin üstüne titreyen o ruhu unutmak mümkün mü ?

Up up up

içeri girip masaya oturuyorum.
yine karşımda gibisin.
akşamı konuşuyoruz.
hani şehri yüksekten gören bi yer vardı ya teras kafe miydi neydi adı oraya gidelim.
çok merak etmişimdir hep
senin memleketini yukardan görmek istemişimdir.

@32 belki de onun mutluluğu için senin mutsuzluğun gerekiyordu.