yağmurda ıslandığımız gün saçlarımı dağıtmak istemişti.
sevmediğimi biliyordu, öyle uyuşturucu sesi vardı ki hayır desem bütün inançlarıma ihanet edecek gibi hissettim.

Yazdıklarının her kelimesini okuyup ruhumda hissettim, aynı şeyleri yaşıyorum ama benimki farklı, beraber vakit bile geçiremedim ben onunla. Üzülüyorum çünkü bilmeyecek görmeyecek beni hiç. Kelimelere dökemem ki içimde yaşadıklarımı ama hislerimin kelimelere dökülüp cümle bulmuş hali senin yazdıklarındır.

alkolün etkisiyle adımı, nerde olduğumu ne yaptığımı niye burda olduğumu bile hatırlamıyorum.
ne düşünmeye çalışırsam çalışayım aklıma ilk gelen oluyor yine.
çaresizlik.
kendimi bile unutmuşum seni yine hatırlıyorum.

ayrılalı 6 ay olmuş gene farkettım seni özledıgımi aşk nasilda aptallaştırıyor insani özlüyorum ananı sıkeyım be özlüyorum dıbına koyayım .

kalkıyoruz bizim arkadaşlarla ayrılıyoruz.
otobüse biniyorum eve gelmek için saat 7 gibi.
hava soğuk.
havanın soğuk olması beni etkilemiyor.
ruhum daha da soğuk.yüreğim buz tutmuş.
otobüse biniyorum.
yarım saatlik yolda dinlediğim iki türkü farklı alemlere yol almamı sağlıyor.
sanki eve gitmiyorum.
rüyalara koşuyorum.
http://www.youtube.com/watch?v=VHtRfezgG0A
http://www.youtube.com/watch?v=exKLbNtwwr4

neşeli bir şehire benzerdi onun sesi ...

en çok akşamları severim. ışıldayan sokaklarda elini tutarak yürümek isterdim.
karanlığın çöktüğü gece de sen gelip aydınlat dünyamı.
yürüyelim uzun uzun bitmesin yollar.
yanımda hayalin bile olsa o yollar yürünecek kadar değerli geliyor gözüme.

kim terk etti lan bu çocuğu? dıbına koyim böyle dünyanın

sigara yakmaya yeltendim. sinirli bakışların geldi gözümün önüne. nefret ettiğini söylerdin.
solda yolun karşısında tatlı yiyeceğimiz şirin kafelerden biri var.
hani o küçük sıcak ortama sahip olanlardan.

ben sana mecburum bilemezsin
adini mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
bensana mecburum bilemezsın
içimi seninle ısıtıyorum

artik yazmıcam üzülüyorum çünkü dıbına koyayım 5 tane sigara içtim yarım saatte.

o evden dışarı çıkabilmeyi başardığım da kapıdan çıktığım an o meşhur caddeyi görüyorum.
yürürken rüzgarın saçlarını savurduğu cadde.
güneşli güzel bi mayıs sabahı gibi.

iç dünyanda verdiğin savaşta her cephede yenilmek.
yaptığın mahkemeleri kaybetmek.
tek kusur konduramamak.

Ben seni düşünmekten daha fazla keyif verici bi madde bilmiyorum ama bu ona inanmadi

en alakasız anda aklına gelip midene yumruk yemek gibiymiş ayrılık.
ayrılık ruhunun hep başkasında kalmasıymış.
ayrılık hayata anlam yüklemeyi bırakmakmış.
ayrılık hayal kurmaktan vazgeçmekmiş.

aşk budur.
aşk senin memleketine hapsolmakmış.
aşk unutmaya çalıştığın her bi an tek bir kareyle tekrar başa sarmakmış.
aşk unutmaya, ayağa kalkmaya, değişmeye korkar olmakmış.

içelim panpa

o meşhur ankara dizisinin final sahnesinden kaldı aklımda unutmak kelimesi undan çıkmış sözü.
haklılardı.
duymayınca sesini unutmaya başlarsın.
görmeyince yüzünü.
hissetmeyince yüreğini.
simsiyah olursun.
unutabileceğin şeyler olur.
ama unutmak acıyı dindirmiyor.
acı bedeni bütün gücüyle sarıyor.
her bi duyu organıyla hissedersin acıyı.

kimi sevsem sensin hayret
sevgin hepsini nasil degiştiriyor

ayrılalı aylar oldu.bi yanım hep ekgib hiç tamamlanmayacak gibi.
yüreğimden sonra ruhumu da sardığını hissediyorum.