ulan ne çabuk silip atıyorsun insanları demeyin. Çocukluktan beri böyledir bunlar. Bir arkadaşını çok çok seversin sonra binin babasının tayini çıkar züt gibi yalnız kalırsınız. 1 ay konuşursunuz ve sonrası yok. Alışmıştım ben bu duruma. Yurttan arkadaşların sürekli aileleri gelir onları alır giderdi. Ben kaç gece yurtta yalnız kaldım. Her birinde de sevdiğim insanlardan birisini gibtir ettim. Böyle böyle kendimi yalnızlığa alıştırdım. Bir başkası girdiğimde hayatıma "vay amk güzel kız" demek yerine "yarın kesin gibtirip gidecek amk kevaşesi" der oldum.

O odalar ve yurt koridorları genelde soğuk olur. Yıllar önce takılmış ampüller yanmak ve yanmamak arasında gider gelir. Tacizler olur. Bazen yaşlı annelerimiz yani anne derdik biz onlara, taciz ederler. Alıştık hepsine. Dayağa da alıştık. Alıştırdı huur çocukları.

Sonra üniversiteye geçince de sap sap takıldım tam 1 yıl. Tam bir yıl saptım. Sonra arkadaş ortamı falan.. Daha sonra okan ile tanışmam.. Sevilen birisiyim ama ortamdaki herkesin arkasından fena halde atar tutarım. Çünkü insanlar huur çocuklarıdır. Güzel bir kadın yarın bmwsi olan birisinin altına yatacaktır ve terk edip gidecektir. iyi bir çocuk, yarın güzel bir amlı bulduğunda seni hayatından silecektir. Bunun için atıp tutarım. Hem size bir şey daha söylemek istiyorum. Elinde starbucks bardağı ile 4 saat dolaşan tipleri konuşturmayın. Dassak 5 batman dedi dersiniz. Onlar her daim çıkarcı ve looser tiplerdir.

Şimdi size fazıl ile tanışmamdan bahsedeceğim.

Ankara'da mal mal gezip duracağıma, göçebe gibi salak salak insanların evinde kalacağıma, gibtirip gider paşa paşa yurtta kalırım dedim. iyi etmişim. Yurt beni bir disipline sokar ve en azından düzenli bir şekilde okulumu ve dersleri takip ederim diye düşündüm. Gidip okulun yurt müdürü ile konuştum. Boşalan varsa çıksın, kasıyor" dedim. Tabi bizim yurt müdürümüz de güzel bir insan. Beni sevdi ve bi yurt odası ayarladı.

oda iki kişilik. Geniş ve güzel. Duvarlarda posterler falan var. Sanırım oda arkadaşımın posterleri. Odaya yerleştikten 2 gün sonra odaya geldi. Tanıştık. Fazıl. ilk başlarda hiç muhabbet etmedik. Sadece mecburiyetten konuşuyormuşuz gibi bir durum vardı. Namazını aksatmazdı. Sürekli bir abdest alma halindeydi ve güzel bir insandı. Sakalları uzundu ve bıyığı yoktu. ilk başlarda "ulan işidli gibi bu ne amk" diyorsunuz ama sonradan açıldı ve benimle uzun uzun sohbetler etmeye başladı.

Ailesinden bahsetti, çevresinden ve ahlaktan. Sen kim köpeksin diyemiyordum çünkü adam bilgiliydi. O klagib müslümanlardan değildi yani. Müslümanım diyip am üstünde fındık kıranlardan veya alkolden başını kaldıranlardan değildi. Bir ara çok ısrar ettim ve şarap içirmiştim. Günahı bana demiştim de zor ikna etmiştim hıyarı. Bir yudum almıştı sadece. Olsun. Şerefsizlik ve zütverenlik bunu gerektirir.

Bu fazıl günaşırı bir yerlere giderdi. Nereye diye sorduğumda da ısrar etme söylemem derdi. Tam 1 ay boyunca hiç sıkılmadan sordum. "nereye gidiyorsun" diye. Kati şekilde karşı duruyordu söylememek konusunda.

Takip ettim evet. Bir gün odadan çıkınca zütüm zütüm takip etmeye başladım.

Mamak taraflarına kadar takibimi sürdürdüm. Mamak dediğimiz yer de bizim okula baya uzak işte.

Bir apartmana girdi. Apartmanı kazıdım aklıma. Yaklaşık yarım saat kadar dışarıda bekledim. Kendimi, avını bekleyen jonny sins gibi hissettim. Yavaş yavaş yürüdüm ve binanın içine girdim. Kapıları teker teker dinledim. Bu arada birisi çıksa ne derim diye baya düşündüm ama umurumda değildi. Eskorta mı gelmişti bu bin kurusu. Zannetmiyorum.

Bir kapıya daha kulağımı dayayıp dinlerken kapı açıldı. içeri düşmekle düşmemek arasında kaldım. içeride fazıl'ın tıpa tıplarının olduğu bir kalabalık vardı. "Selamın aleyküm" dedim.
Kapıyı açan adam " aleyküm selam" dedi ve "kimsin" dedi. "Fazılın arkadaşıyım" dedim. "Gel buyur içeri" dedi.

geldim binler neredesiniz

içeride fazıl ile göz göze geldik. Biraz sinirlenmiş gibiydi ama yine de hoşgeldin derken samimi gözükmeye çalıştı. içerisi baya kalabalıktı. Normalde böyle kalabalık ortamlarda sigara dumanından göz gözü görmez ama burada adeta bir ferahlık söz konusuydu. Ter kokuyordu evet ama sigara ve esrar kokusundan daha rahat bir ortam vardı. insanın gözü ister istemez kadın arıyordu. Evet şaşıracaksınız ama içeride kadınlar da vardı. Mutfakta kara çarşaflı kadınlar vardı. Ellerinde eldiven ve gözleri de dantelle kapatılmıştı. Biraz şaşırtıcı bir durumda kalmıştım. Bizim fazıl nerelere takılıyordu diye içimden geçirdim ve salonda insanların tiplerini incelemeye başladım.

yarım saat geçti bir şeyh geldi. Bembeyaz sakalları olan ton ton birisiydi. Geldiğinde hemen benim oturduğum yerin karşısına oturdu. Yerde oturuyorduk. Salonda sadece minder vardı.

Şeyh konuşmaya ve bir şeyler anlatmaya başladı. Fazılı uzun dakikalar oldu görmemiştim. Gergindim ve kimse bana sen kimsin demedi kapıdan girdikten sonra. Adam araya arapça şeyler sıkıştırıp bir şeyler anlatıyordu ve ben pür dikkat orayı dinliyordum.

Ben diğer insanların hareketlerini incelemeye devam ederken şeyh bana bakarak bir soru sordu.

"Sence de öyle değil mi?" dedi

yannan gibi şeyhe bakıyordum. Belki şeyh bana sen zütverenin birisin sence de öyle değil mi demiş olabilirdi. Ama şeyhler küfür etmez. Şeyh dediğin şeyhtir bir kere. Mürid karşısında beni azarlayacak hali yok. Şeyhler küfür eder mi? Mesela bu şeyh hiç gibişmiyor gibi bir algı var. Tamamen yıkılması gerekiyor. Bu adam da kara çarşaflıların orasını burasını kesiyordur eminim. Fener-galata maçında sövmüyor mudur acaba?

"Haklısınız hocam" dedim.

Derin bir sessizlik yaşandı. Hoca değil mi amk? Haksız mısınız demem lazımdı. Şeyh kafasını tövbe estağfirullah der gibi çevirdi ve konuşmasına devam etti. Ne demişti ki? Eeh giberim ne dediyse dedi bi daha bu adamı mı göreceğim amk

Gözlerimin içine bakıyordu bazı konuşmalarında. Enteresandır bir ürküntü geldi ama çok da kendimde sayılmazdım. Ortamdan insanlar yavaş yavaş ayrılmaya başladılar. Ev biraz daha sakinleşti ama şeyh hala orada oturuyordu. Bana tekrar tekrar bakıyordu. Evet yeter amk dememek için kendimi zor tutuyordum. Köşede oturan dayıyı döverim. Ona bi koyduktan sonra şu soldaki hacıyı da alırım. Sonra şu zayıfa da koyarım bi tane. O arada arkadamdan şu gelirse ona da koyarken..

"Genç adam, adın ne senin" dedi
"Dassak 5 batman" dedim
"Hangi okuldasın" dedi
"Hacettepedeyim, fazıl benim oda arkadaşım" dedim
"Fazıl mı? Evet fazıl iyi bir hizmetkardır" dedi
"Öyledir eminim efendim" dedim

hizmetkar mı? Ne hizmetkarı? Kime hizmet ediyor lan? Fazıl bunları ben düşünürken odada değildi. Ben de müsadenizi isteyim dedim ve evden ayrılmak için kapıya yöneldim. Kapıdan çıkarken kara çarşaflı bir kadınla fazılın bir başka odaya girdiklerini gördüm. Evden hızlıca çıktım ve koşarak uzaklaştım.

Acilen günah kazanmam gerekiyordu. Cadde üzerinde tekelden bira aldım ve sokakta içe içe otobüs durağına doğru yürüdüm.

Odama girebildim sonunda derken odada fazıl oturuyordu. "Oğlum ne ara geldin" dedim. "Ben hep buradaydım" dedi. "gibtir lan" dedim. Sonra adam ciddi ciddi bana bakıyordu ve hiçbir mimiği oynamıyordu. Ben nereye gittim peki diye sordum "ne bileyim" dedi. "Fazıl bak taşşak geçme. Sen mamak'a gitmedin mi?" dedim. "Yoo hayır" dedi. "Neredeydin sen?" dedim "Etlikte teyzemlere gittim" dedi.

Donup kalmıştım. Tuvalete yüzümü yıkamaya gittim. Soğuk suyla elimi yüzümü yıkadım. Halüsinasyon mu görmüştüm? Yok lan bu kadar gerçekçi bir halüsinasyon görme ihtimalim epey düşüktü.

"Oğlum bak şeyh falan vardı, dinciler bir araya toplanmış bir sürü dua ettiler" dedim
"haha kardeşim sen rüya falan mı gördün" dedi
"Lan yarram ne rüyası. Sen evden çıkınca seni takip ettim işte" dedim
"beni mi takip ettin"
" evet"
"niye"
"nereye gittiğini öğrenmek için"
"nereye gittiğim seni neden ilgilendiriyor"
"çünkü hiç söylemiyorsun ve teyzenlere gittiğin de yalan"
"Bilader söylemiyorum işte."
"söyleyeceksin lan huur çocuğu"
"düzgün konuş lan benimle"

Ayağa kalkmıştı ve kavga etmeye yakın bir pozisyondaydık.

"Söyleyecek misin söylemeyecek misin nereye gittiğini" dedim
"Söylemiyorum lan" dedi

Tam bu sırada kafa attım çocuğa. Ağız burun giriştim. O koca cüssesini yere serdim bin kurusunun. Dinci ha dıbına koyduğumun çakalı. Bi de utanmadan yalan söylüyor. Elim ayağım titreye titreye odadan çıktım. Kavgadan sonra daima elim ayağım titrer. Ölmediğini biliyordum. Ama sıkı bir kavga etmiştik. Benim kaşımdan kan akıyordu ve yurdun tuvaletinde elimi yüzümü yıkadıktan sonra dışarı attım kendimi.

Bamda oturuyordum. Bir kahve içip sigara yakmıştım. Odaya girdiğimda hava epey güneşli olduğu halde birden bire bozmuştu hava. Yalnız başımaydım ve açıkçası biraz da üşümüştüm. Üzerimde kısa kollu siyah desensiz bir kıyafet vardı. Siyah sıcağı çekmez mi yok mu öyle bir goy goy diye düşündüm. Sonra birbirinden güzel insanlar bam'da bira içip sohbet ediyorlardı. Kaşımdan hala kan akıyordu biraz biraz. Onu elimle siliyordum sürekli. Sildiğimi de elime yediriyordum. iğrenç bir görüntü biliyorum.

Kan sıkça akmaya başladı ve kendimi ring kenarında bekleyen rocky gibi hissediyordum. "Acı yok huur çocuğu" dedim kendi kendime. Acıyordu ama belli etmek istemiyordum. Tam o sırada birisi peçete uzattı.

"Teşekkür ederim" dedim
"Rica ederim, ama bir doktora gözüksen iyi olur" dedi
"Geçer bence" dedim
"Geçmezse kan kayıbından ölürsün" dedi ve gülümsedi.
"Yok canım bu kadar kanama ile kimse ölmez" dedim
"Bence ölürsün" dedi ve yine gülümsedi.

Sonra uzaklaşmaya başladı.

Odaya dönsem iyi olacaktı.

kimse mi okumuyor amk

odaya döndüğümde fazıl bilgisayar başındaydı. Hiçbir yeri kan içinde değildi. Etraf da derli topluydu. Kendime bi tokat attım

"Ne yapıyorsun lan ahaha" dedi
"Fazıl" dedim
"Efendim" dedi

Tekrar tuvalete gittim. Elimi yüzümü tekrar yıkadım. Ne yemiştim lan ben böyle oldu bana. Biraz önce kavga ettim bu adamla. Hem benim kaşım hala açık. Hızlıca tekrar odaya geldim

"Oğlum biz biraz önce kavga etmedik mi?" dedim
"Yoo ne kavgası" dedi
"oğlum daha yarım saat önce birbirimize girmedik mi?" dedim
"kafan falan mı iyi senin? Ne içtin lan doğruyu söyle" dedi

Gidip yatağa uzanmıştım. Yatak buz gibiydi ve öksürmeye başladım. Sonra fazıl "iyi misin" diye sordu. Cevap vermedim. Uyudum

Sabah uyandım ve kahvaltı yapmak için yemekhaneye gittim. Kahvaltımı yaptım ettim tam o tabakları bırakılan yerde su bidonları falan var. Onların oraya geçtim. Su doldurdum. Sigara içmek için dışarı çıktım. Dün bana mendil veren kız oradaydı. Yanına gittim. Yalnızdı.

"Merhaba" dedim
"ölmemişsin" dedi
"heh evet ölmedim" dedim
"biraz daha iyi duruyor ama" dedi
"evet. Hangi bölümdesin" dedim
"felsefe" dedi
"güzel"
"değil" dedi ve gülümsedi.

Minyon bi tipi vardı. Zayıf ve çakma sarışındı. Biraz ahsene benziyordu aslında. Burnu daha mı büyüktü sanki. Ahsenin burunlu hali gibi.

"Şimdi gitmem gerek. hoşçakal" dedi

ulan numara falan. ya giberim ne numarası bi dur durduğun yerde dedim kendi kendime. Sigaramı bitirdim ve bu okey batak falan oynanan bir mekan var, oraya gittim. Belki bi tanıdık falan görür sohbet ederim diye. Önce bankamatiklerden para çektim sonra oraya geçtim. Bi çay aldım ve etrafı şöyle bi gezdim. Hiç tanıdık birisi yoktu. Odaya geçeyim dedim.

Fazıl namaz kılıyordu. Namazını bitirdikten sonra yanıma geldi

"oğlum dün görmedim, ne oldu kaşına" dedi

Taşşak geçer gibi bir de soruyordu. Sen patlattın lan kaşımı adi bin.

"Yok be öyle çarptım bir yere" dedim
"Nereye çarptın" dedi
"Ya kapıyı kapatıyordum, arkadan da birisi açtı o sırada çat diye kaşıma geldi işte" dedim
"sen çarpmış olmazsın ama" dedi
"la her ne gibimse" dedim
"niye sinir yaptın mübarek. Neyse" dedi ve bilgisayarın başına geçti.

O bilgisayarın başına geçtikten sonra sürekli gizli gizli bir işler çeviriyordu. Onun bilgisayarını incelemem lazım diye düşündüm. Biraz zaman geçirdikten sonra fazılın yanına gittim ve gittiğimde sekme kapattı hemen. ferre izlemiyordu herhalde diye düşündüm tabi.

"Fazıl be, bilgisayarda bi 10 dakika işim var" dedim
"tamam al o zaman, ben de bi markete gidiyip" dedi ve ayağa kalktı.

ben geçtim bilgisayarın başına. Ayakkabılarını giyiniyordu o sırada.

"Marketten bir şey istiyor musun?" diye sordu
"yok yok eyvallah" dedim.

Çıkar çıkmaz ctrl+h yaptım. Geçmişi didik didik kontrol etmeye başlamıştım. islami örgütlerin siteleriydi. Forum siteleri, islami evlilik siteleri, suriye hakkında belgeseller..
Hemen siteyi not ettim bir kağıda. Tam bunları incelediğim sırada fazıl geldi. Ben de kapattım hepsini ve odadan çıktım. Bilgisayar odasına doğru gidiyordum. Bankamatiklerin orada yine o minyon kızla karşılaştık. Selam verdik başımızla birbirimize. Okulda kalan tipler hep böyle göz aşinalığı içerisindedirler zaten. Ayrıca algıda seçicilik var. Kim bilir bu kızı kaç defa daha görmüşümdür de hiç görmemişimdir.

Bilgisayar odasına girdim ve o birkaç web sitesini kontrol etmeye başladım.

Forum sitelerinden birisinde toplantıdan bahsediyordu. Geçen gittiğim toplantı gibiyse ben almayım kardeş diye geçirdim içimden. Ama fazıl da oraya gidecekti mutlaka. Not aldım. Adres mamak değil bu sefer sincandı.

Diğer siteleri kontrol ettiğimde, avrupalı misyonerlerin ifşasını falan yapmışlardı. Çevrenizde böyle insanlara yer vermeyin propangandası falan.

Adreste buluşma tam 1 hafta sonraydı. Ben onu beklemekten başka yapacak bir şeyim yoktu. Ara ara okanı özlemiyor değildim veya ahseni. Hatta yaptığı kahpeliğe karşı ceydayı da özlüyordum.

Ellerimi başımın arasına alıp bol bol düşünüyorum. "Ulan hangisi gerçek şimdi? Ben bu herifle kavga ettim mi etmedim mi? Ulan doktora gitsem mi gitmesem mi? Ne doktoru amk deli miyim ben?" dedim kendi kendime.

Sonra hiçbir çözüm yolu bulamadığım için bir pgibolog ile görüşme ayarlamak adına internetten numara buldum.

"Merhabalaar" dedi karşıdaki ses
"Merhaba" dedim
"Buyurun şikayetiniz nedir?" dedi
"Bağımlıyım da ben" dedim
"Ne bağımlısı"
"Kumar bağımlısıyım" diye uydurdum zütümden.
"Beyefendi o zaman size yardımcı olabilecek bi doktor numarası vereceğim 05xxxx"
"Tamam not aldım. iyi günler" dedim.

O numarayı aradım da yani benim problemim neydi ki. Kulağa çok taktan geliyordu yani. Belki de problemim yoktu. Hem kumar bağımlısını çözecek doktor benim şu gibtir taktan ruh halimi hayli hayli çözerdi. Pgibolog lan işte konuşa konuşa işte. Belki kadın olursa sevişiriz de ne dersiniz?

"Merhaba, hoşgeldiniz" dedi
"Hoşbuldum. Ben şey ya kumar bağımlısıyım da ben" dedim
"Saatlik ücretimiz 500 lira efendim" dedi
"Peki mesela ben tırlak birisi olsam, kumar bağımlısı değilim mesela" dedim
"Saatlik ücretimiz 500 lira efendim" dedi
"Yani misal ben çok kötü değilim ama hani sıkıntılarım var sadece" dedim
"Saatlik ücretimiz 500 lira efendim" dedi
"Eğer ben 500 lira verirsem hem seni hem de pgibologu giberim amk yarr... " derken telefon kapandı.

yarın devam ederim hadi iyi geceler bin kuruları

Bir daha apartman hikayesi ile ne alakası var diyen olursa sülalesini giberim. Başka başlığa alayım mı dedim yok iyi böyle demediniz mi lan. Bak topla derseniz toplarım ayıpsınız da yazmayın şöyle apartmanla ne alakası var diye işte.

Geldim beyler elleri görelim

500 liram olsa 5 orana koyar yoluma bakarım diye düşündüm. Hem heyecan katar hem de güzel bir sinerji yaratmış olurum. Bunun aslında iyi bir fikir olduğunu düşündüm.

Yani biraz biraz para biriktirmeye başladım. istanbuldan kıbrısa, kıbrıstan ankaraya uzanan bu uzun dönem boyuna hiçbir şekilde maç takip etmedim. Beşiktaş aşağı beşiktaş yukarı olan ben bu inancımı ve sevgimi kaybetmiş gibiydim.