Şarkı;
https://youtu.be/jQYekGnjL5E

1 saat önce tüm hayallerim gitti işte.. yine pervasız bir adama döndün Teleri..

bitirdik, tükettik birbirimizi.. karanlık odada tavana dalmış bir şekilde bakarken telefon çaldı, baktım arayana.. Beyza..

"of Teleri oof"

of tabi.. of ki ne of..

"yorgunum Beyza, ne diyeceksen de." dedim.. gözlerim kapanıyordu yavaştan, mal bir haldeydim.

"ya olmaz Teleri.. bu kadar küçük bir şeyden ayrılamazsınız"

Küçük.. çok küçük dimi?

"çok küçük dimi Beyza? çok küçük.."

"ya birbirinizi dinlemeden mi ayrılacaksınız?"

"ayrıldık işte.. ayrıldı.."

"Hazal'da ağlıyor.. o ayrıldı dedi omzumda ayrılarak.."

Ağlamasına bile kıyamıyorum ulan.. yüzüm ekşidi, gözlerim doldu..

"bitti işte Beyza, uzatma. O biliyor kimin ayrıldığını" dedim kapattım.

Ağlamaya başladım, tekrardan. Ağlaya ağlaya uyudum..

Okulun kapanmasına 3-4 gün kalmıştı, yattım evde, gitmedim üni'ye.. belki Hazal kaldırır, özür diler diye.. olmadı ama..

Ertesi günün sabahından bilet ayırttım izmir otobüsüne, gece için. Gece'de Fatih'le vedalaşıp.. ki.. onun da ne tavsiye verecek, ne de dertlerime dert olacak durumu vardı.

O kadar taktandı ki halim, bir ilacı olmayacağını o da biliyordu.. tavsiye vermek istese bile, bir kulağımdan girip diğerinden çıkıyordu.

Terminale gidip, atladım izmir otobüsüne. Belki de on defa gelip geçtiğim yolları izlemeye başladım.. o yollardan her geçişimde ayrı bir ruh halindeydim.. mutlu.. mutsuz.. kötü.. iyi.. kibirli.. kinli.. ve de aşık.. şimdi giderken de aşık bir haldeydim.. ama, sevdiği gitmiş bir aşık..

izmire geldiğimde, Bornova'ya geçtim direk. Oradan da eve. Öğle vakti zili çaldım evin, annem açtı.. şaşırdı,

"oğlum?" dedi.

"sarılmayacak mısın?" dedim gülümsemeye çalışarak.

Sarıldık sıkıca,

"erken geldin? geç bakıyım.."

Odaya geçip valizi bıraktım, üstüme rahat bir şeyler giyip salona geçtim. Oturdum annemin yanına. Yüzümün düşük olduğunu farketti,

"ne oldu oğluşum?" dedi.

iki kelime zor ediyordum, derin bir nefes aldım,

"bitti, Hazal'la.."

Açtı gözlerini,

"ayy neden?" dedi.

"tartıştık, sonra gitti." dedim.

Gitmemişti aslında, ben git demiştim.. koydu başımı omzuna,

"barışırsınız oğlum, Hazal çok iyi güzel bir kız, seviyordur seni, hem.. biz yanındayiz babanla.. üzülme" dedi şefkatle.

Ailenin değerini bir kez daha anlamış oldum o an.. karşılıksız sevgi..

Babamla annem destek oldular tatil boyunca, Fatih'le Beyza'da sürekli durumumu sordular, iyiyim dedim.. ikisi de inanmsa da.. nihayet tatil bitip döndüm gibtiğimin şehrine.. üni başlamasına 1 gün kala.

Belki yeni insanlar tanırım diyorsun, belki daha iyi hissederim diyorsun gelirken.. yok, olmuyor işte öyle.. tutulduktan sonra boş geliyor onun dışındaki her şey..

Günler, haftalar boş boş geçe dursun,

Hazal'ı her gördüğüm de kalbim acıdı.. kokusunu, nefesini, dudaklarını unutmamışken, uzaktan güzelliğini görmekle yetindim..

Hep takip ettim okul çıkışları.. bilmiyorum, farketti mi ya da farketmedi mi, ama umrumda da olmazdı. Bir saniye olsun çıkmıyordu aklımdan.. gidip yanına, "seni seviyorum, barışalım lütfen" diyemiyordum, gururuma yediremiyordum..

gururmuş.. aşkını söyleyememek gurur olmuş..

Beyza ile de kestim samimiyeti, zorunda kaldım. Hazal'ın pek arkadaşı olmadığını bildiğim için onunla ilgilenmesini istedim.

Ömer denen huur evladı yüzüme bile bakamıyor.. ağzı burnu zar zor düzeldi binin..

Hazal'la bir bir kaç kez göz göze geldik çıkışlarda. Hep gözlerini çeken ben oldum, utanan, korkan.. belki çekmeseydim farklı olacaktı bir çok şey..

olmadı..

ölü gibiyim..

Bir vakit sonra takip etmeyi bıraktım.. her ne kadar yine aklımdan çıkmasa da ümidimi kesmeye başladım. Hafiften bizimkilerle takılmaya başladım. Hazal'ı unutmak için ne yapabiliyorsam yaptım.. her akşam eğlence mekanlarına gitmek.. her gece içmek.. sarhoş olmak.. ve,

eve gelince tekrar düşüncelere dalmak..

anladım ki içince ne dert gidiyor, ne de unutuyorsun..

Hazal'ı görmek için çıkışta beklemiyorum.. hatta hiç görmek istemiyorum.. görünce ufak bir mutluluk yeşerse de kalbimde, sonradan acısı daha fazla çıkıyor.

o eski, "gibik" espirilerimi yapmaya başladım.. hafiften alışıyor gibiydim Hazal'ın yokluğuna(!).. içimdeki sevgi tabi ki azalmadı.. azalmazdı da..

Ama yine mutsuzdum ulan.. en ufak mutluluk yoktu içimde.. boşa atılan kahkahalar, boşa gülen yüzler..

Nisan'ın yarılarına kadar gelmişiz.. ben her akşam yaptığım gibi odadan çıkmayıp, kulaklığı takıp, ikimizin şarkısını
dinlemeye başladım..

Zilin sesini duydum.. gibtir et, Fatih bakar..

3-4 dakika sonra Fatih girdi odaya,

"kanka, salona gel iki dakika" dedi.

"niye la?"

"la sen gel dıbına koyim"

Kalktım biraz sonra, salona gittim.. iki adım attım salona.. kafamı çevirdim sola.. koltukta oturan, ağlayarak bana bakan bir kız.. yüreğimi yakan, kalbimi hızlandıran.. Hazal..

Şaşırmış bir şekilde Hazal'a bakıyordum.. niye geldi? niye ağlıyor?

"H..Hazal?" dedim şaşkınlıkla.

Kalktı ayağa, önüne baka baka, yavaşça geldi yanıma. Kaldırdı kafasını..

"Teleri.." dedi burnunu çekerek.. ardından sarıldı bir anda.. omzumda ağlamaya devam etti.. sadece şaşırmıştım.. sarılmak istedim tüm aşkımla, ama sarılamadım.. heyecanımdan zor konuşuyordum,

"Hazal ne oluyor?" dedim.

Sarılan elleri daha da sıkılaştı,

"sarıl lütfen" dedi hıçkırarak.

Sarılmadım.. tuttum omzumdaki ellerini, ittirdim, evet ittirdim..

Biraz sarsıldı gibi, ağlaması daha da arttı.. benimde bir anlık sinirim..

"ne değişti Hazal? bitirdin lan beni" dedim sinirlice hıçkırarak.

"çok özledim seni" dedi..

Gözlerimden akan yaşlar eşliğinde,

"neden Hazal.." dedim.

"seni çok seviyorum Teleri" dedi hıçkırarak. Beni daha da ağlatıyordu..

Sildim gözlerimi,

"neden.. neden o bine söylemedin?" dedim.

"sadece.. sadece şunu bilmeni istiyorum.. sana asla ihanet etmedim, edemem ki.." dedi ve,

bir kez daha boynuma sarıldı.. her ne kadar hafifçe ittirmeye çalışsamda çekmedi kendini..

"Hazal yapma.." dedim hıçkırarak.

"bir kere sarıl, lütfen.." dedi.

Tutamadım lan daha fazla kendimi..

O an aylarca hasretini çektiğim kıza öyle içten sarıldım ki, sanki ona son kez sarılıyormuşum gibi sardım belini kollarımla. Ağlıyordu Hazal.. bende aynı şekilde.. saçlarını öptüm, belki de onlarca kez.. kokusunu çektim içime, en derinlere.. özlemişim.. çok özlemişim lan..

Hiç konuşmadan dakikalarca sarılı kaldık.. ağlaması kesilmiş gibiydi.. Çekti kendini,

Elime uzattı elini, birleşti ellerimiz.. gülümsedi gözleri sulu bir şekilde. Koltuğa zütürdü, oturdu, oturmamı istedi, olayın şoku ve heyecanıyla oturdum,

"aklımdan hiç çıkmıyorsun.. seni ne kadar unutmaya çalışsamda yapamıyorum Teleri.. seni görünce gizli gizli ağlıyorum.. sensiz yapamıyorum.. seni çok seviyorum" dedi.

unutmamış..

Derin bir nefes aldım, gözlerimi ovuşturdum,

"o huur çocuğu?" dedim sert durmaya çalışarak. Küfür ediyordum, eğer savunursa olmazdı.. ne kadar istesem de olamazdık..

Gözleri önüne düştü,

"haklıymışsın.. seviyormuş.." dedi.

"ne dedin peki? bende seni seviyorum dedin mi?" dedim.

"yapma lütfen" dedi. Ağlamaya başladı, ellerini yüzüne kapattı.. pişmandı hem de çok..

"onunla?" dedim hıçkırarak. Kaldırdı ağlayan gözlerini,

"ha..hayır Teleri.. öğrenince konuşmadım bir daha onunla" dedi.

"yalan söyleme..!"

"söylemiyorum Teleri.. yemin ederim.." dedi hıçkırarak.

Kız çocuğu gibi ağlıyordu karşımda.. normalde yüzünün düşmesine dayanamayacağım kıza bağırıyordum.. ama yine yenik düştüm duygularıma, kalbime..

Ellerini yüzüne koymuştu yine, durdurmaya çalışıyordu gözyaşlarını..

"Hazal" dedim. Zorlukla ellerini çekti yüzünden, yaş gözlerle gözlerime bakmaya başladı.. gülümsedim,

"çok özledim lan seni"

Şarkı;
https://youtu.be/fElgKmqzrM0

Onu özlediğimi duyunca çocuklar gibi sevindi.. boynuma atladı.. sımsıkı sarıldım.. ayların hasreti ruhumuza olduğu kadar bedenlerimize de işlenmişti..

Kaldırdım kafasını omzumdan, gözyaşları içinde gülümsüyordu. Yüzümü yakınlaştırdım, dudaklarına bastırdım dudaklarımı.. karşılık verdi o da.. öpüşmeye başladık, o dudaklarının tadına bir kez daha vardım.. ama tutamıyorduk kendimizi, gözyaşlarımız akmaya devam ede dursun, biz de durmuyorduk.

15-20 dakika boyunca ne üstümüzü çıkardık ne de cinsel anlamda ileri gittik.. Gülümseyerek, birbirimizi öptük, nefesimizi hissettik..

Yok yahu.. yok böyle bir özlem.. Hazal yoruldu biraz, ama ben hala sımsıkı sarılıyor, öpüyordum saçlarını, yanaklarını.. gülüyordu o da.. kızmıyordu, anlıyordu halimi..

o ara telefon çaldı, açmak istemedim, Hazal'la ilgileniyordum..

"açsana yaa telefonu" dedi.

"bırak kızım, eğme kafanı bakıyım.. şş, çevirme yüzünü"

kaçtı kollarımdan, telefonu aldı masadan, getirdi,

"Fatih" dedi sırıtarak.

Bende sırıtarak aldım elinden, açtım, açar açmaz,

"ben bugün Beyza'da kalıcam, Hazal'a söyle gelmesin" dedi. Konuşmama izin vermeden kapattı.. vay aq helal kardeşime..

"ne diyor?" dedi gülümseyerek.

"bu gece kollarımda uyuyacaksın" dedim gülümseyerek.

Dizlerime oturdu hafifçe, ellerini boynuma kenetledi,

"pijamalarım yok ama" dedi nazikçe.

"benimkilerden giyersin" dedim sırıtarak, güldü.

Ve bir yakınlaşma, dudakların tadına varma, teninden sevdiğini hissetme daha..

Geceye kadar birbirimizle ilgilendik. Tekrar Hazal'ıma kavuşmuş olmanın mutluluğu ve huzuruyla, aylar sonra rahat bir uyku çekecek gibiydim.. kollarımda sevdiğim kızla..

Dizimde yatıyordu,

"Hazal, uykun geldi mi?" dedim.

"evet" dedi gülümseyerek.

Dizlerimden kaldırdım, bir elimi bacaklarına, bir elimi de boynuna atarak kucağıma aldım.. cırladı gülerek.. güldüm.. odaya zütürdüm dikkatlice.. yatağa bıraktım hafifçe.. gardroptan eşofman ve t-shirt aldım, attım üstüne, güldük.

"ben dışarıdayım giyin sen" dedim.

Kapıya yöneldim, tam çıkacakken,

"Teleri" dedi masumca. Çevirdim kafamı, gülümsedi,

"çıkmana gerek yok, utanmayalım birbirimizden"

Ben ve Hazal.. sanırım hiç kimsenin bizim gibi ilişkisi olmamıştır.. 3-4 ay birbirimizi görmüyor, bir akşamda bu ilişkinin ciddiliğine dair atıflar bulunuyorduk.

iki pgibozun ilişkisi..

iki pgibozun aşkı..

Beni çok etkilemişti bu dediği, oturdum yanına yatakta, doğrudu o da..

"utanmayalım" dedim gülümseyerek. Hazal'ın dudaklarından bir öpücük daha.

Kalktı yataktan, utanmayalım dedi ama o utanmıştı, yanakları kızardı.. ama durmadı, üstündeki bluzu çıkardı, altındaki pantolonu da. iç çamaşırlarıyla kalmıştı..

Küçük Teleri imana gelmişti.. "Allahu Ekber" sesleri geliyordu yavşaktan.. ama hareketlenmedi çok şükür..

Hazal bana bakıp utana utana gülümsüyordu, aynı şekilde bende.. verdiğim eşofman ve t-shirt'ü giydi. Komik oldu ama gülmemek için zor tuttum kendimi.. Işığı kapattı, uzandım yatağa, o da omzuma yattı.. sardım kollarımla bedenini..

"Hazal.. o çocuktan uzak duracaksın dimi?" dedim.. hala korkum vardı..

Kaldırdı yüzünü göğsümden,

"söz veriyorum, konuşmıycam asla" dedi.

"inanmak istiyorum, ama.." derken ağzımı eliyle kapadı.

"seni bir daha kaybedemem Teleri.. inansan da inanmasan da hep senin olucam"

Şarkı;
https://youtu.be/uwOSgeGoEqQ

"seninim" diyordu.. sana aitim.. gülümsedim,

"söz mü?" diye sordum.

Baktı yüzüme, gülümsedi, bir anda doğruldu,

"kalk hadii" dedi.

Anlamadım.. cevap vermemişti.. bozuldum biraz ama belli etmedim.. doğruldum ben de.

Kalktı ayağa, ışığı açtı, meraklıca izliyordum ne yaptığını.. komidinin üstündeki telefonunu aldı eline, bir numarayı aradı.. oturdu yatağa, elimi tuttu tek eliyle.. açtı aradığı kişi,

"alo.. alo annecim.. nasılsın..? bende iyiyim.. ee.. biraz saat geç ama kusura bakma annem.. babam nasıl..? bende iyiyim.. bu saatte rahatsız ettim ama sana bir şey söylemem gerek.. şey.. belki hoşuna gitmeyebilir...

Ben şaşkın şaşkın Hazal'ı izlerken, elimi tutan eli daha da sıkılaştı.. gözlerime, beni derinden etkileyen bakışlarıyla bakmaya başladı.

Derin bir nefes aldı, gözlerimiz kaçmadı birbirinden,

... ben aşığım anne.. çok sevdiğim biri var hayatımda.. onun yanındayken kendimi çok mutlu hissettiğim bir sevgilim var.. ismi Teleri...

Bitirdi beni o an.. ikimizinde gözleri dolmuztu.. bu kadar çok mutlu olmak.. anlatılamaz.. gözlerimizi çekmedik birbirimizden, devam ediyordu hala konuşması,

... eminim annecim.. çok seviyorum onu.. o da beni seviyor galiba...

Benden bir şey bekliyordu, elimi tutan elini öptüm, gülümsedi.

... teşekkür ederim annecim, tamam bu yaz.. çok seviyorum sizi, babama selam söyle.."

Kapattı telefonu, baktı gülümseyerek.. belli etmişti sevgisini..

"söz vermeme gerek var mı?" dedi gülümsemesine devam ederek.

"ışığı kapatabilirsin" dedim, güldü.

Gerek yoktu söz vermesine.. o zamana kadar içimde olmayan güven hissi, şimdi mutluluğumu süslüyordu..

Kapattı ışığı, geldi yanıma uzandı.. hafifçe kaldırdı yüzünü,

"annem, ciddiysen yazın getir tanıştır oğlanı dedi"

heyecanlanmıştım.. ama belli etmedim, alnından öptüm,

"tanışırız tabi" dedim gülümseyerek..

Sonucunda aylarca uzak kaldığımız o rahat uykuyu sarılarak gerçekleştirdik..

Başlamıştı yine.. her şeye rağmen.. ve bu sefer çok daha sağlamdı.. kopmamıştık birbirimizden..

iki hasta..

iki aşık..

Uyandığımda saat 10'a geliyordu.. Hazal göğsüme yatmıştı.. salak salak gülümsemeye başladım.. hafifce kalktım, uyandırmadım Hazal'ı, yastığa yatırdım usulca.

Çok masumdu lan.. kızıl saçları burnunu kapatıyorlardı, nefesi zorlaşıyor, derince almaya başlıyordu.. elimle uzaklaştırdım saçlarını burnundan.. kalkıp elimi yüzümü yıkayıp, mutfağa geçtim. Yumurtadır, zeytin peynirdir hazırladım kısa sürede.. dizdim plastik tepsiye.. geçenden kalma kurumuş gülleride serpiştirdim.. tamamdır..

Odaya geçtim, komidinin üstüne bıraktım tepsiye.. uzandım yanına, burnunu öptüm, hafif gıdıklandı gibi.. biraz daha aşağı.. dudaklarını öptüm.. gözleri kapalı şekilde gülümsedi.. açtı gözlerini,

"günaydın aşkım" dedi..

Gülümsedim,

"günaydın prenses" dedim, ardından,

"kahvaltını yatağa ister misin?" dedim hafif sırıtarak.

Doğruldu yatakta,

"sen uğraşma ben yaparım" dedi.

Gözlerimle onun komidinini işaret ettim, döndü, ardından bana döndü, gülümseyerek..

"çok seviyorum seni çok" dedi, sarıldı. Biraz ilgilendik birbirimizle, dudaklarımızla, kokumuzla, gözlerimizle..

bende yanına geçtim, tepsiyi koydum kucağına, gülümsemelerimiz eşliğinde birbirimize ikram ettik, ellerimizle..

Minik midesi doyunca, kalktı yataktan, dünki kıyafetlerini giydi, tabi önümde giyinince biraz utandı..

Ben onu yatakta oturur şekilde izlerken, dizlerime oturdu, ellerini boynuma attı ve geleceğimize atılmasını umduğum kararlar alınmaya başladı,

"sevgilim.. ben.. asla senden uzak kalmak, sana küsmek ya da seninle tartışmak istemiyorum.." dedi.

Gülümsedim,

"ben de Hazal" dedim.

"lütfen.. birbirimize söz verelim, asla küsmeyelim.. dayanamıyorum Teleri"

Aşıktı lan bu kız bana.. aynı ben gibi..

Boynuna gömdüm kafamı, kokusunu çektim, ufak bir öpücük bıraktım.. ellerini saçlarımda dolaştırdı.. çektim yüzümü, gülümseyerek,

"sana söz veriyorum güzelim.. asla üstelemeyiceğim, asla sinirlenmeyeceğim sana.. asla üzmeyeceğim seni.. seni canımdan çok severken kıyabilir miyim sana?" dedim.

Çok etkilenmişti.. gözleri hafif doldu, gülümsedi,

"kocam benim" dedi..

farkındaydık artık.. bu saatten sonra kopamazdık, izin vermezdik.. bu aşk, ne olursa olsun bitemezdi..

Alnından öptüm, geri çektim yüzümü.. gülümsüyordu, o da dudaklarımdan öptü, o da söz verecekti belli ki,

"hem.. ayrıca, ben de söz veriyorum.. senin istemediğin hiçbir erkekle konuşmıycam.. asla gitmeyeceğim.. sana kızsam bile şöyle diyicem kendime, evleniceğin adama niye kızıyorsun Hazal..? o seviyor seni, sen de onu seviyorsun.. kocaman öp, sarıl sevdiğine.. seni kaybetmiyicem Teleri.. kaybedemem.. biz.. biz küsmeyiz bir daha dimi?" dedi.

Onun da endişeleri, korkuları vardı.. benim gibi.. belinden kendime çektim, hafifçe, sımsıkı sarıldık,

"küsmeyeceğiz Hazal'ım.. küsmeyeceğiz.."

Öyle de olacaktı.. küsmeyecektik.. küsmek istesek bile, izin vermeyecektik birbirimize.. "git, istemiyorum" seni dediğimizde, dinlemeyecektik birbirimizi.. sımsıkı sarılıp, değerimizi bilecektik..

Pazartesi el ele gittik üniversiteye Hazal'la.. bölümlere dağılmadan tuttum elinden,

"o herif rahatsız ederse gelip söyleyeceksin tamam mı? git başka bir kızla otur ayrıca.." dedim.

"tabi ki beyefendi" dedi gülerek. Sarıldık, fakülteye geçtim oradan.. Beyza'yla da aylardır uzaktım, sınıfta yan yana oturmaktan başka ne muhabbet ediyordu ne de birbirimizin durumunu öğreniyorduk.. o konuşmak istese bile konuşmuyordum.. konuşamıyordum..

Sınıfa girdim, yanına oturdum,

"naber kız" dedim sırıtarak.

Çevirdi yüzünü, "vay vay" tarzı bir bakış attı,

"oo beyefendi konuşurmuş benimle de" dedi hafif soğuk bir şekilde.. trip atıyordu yine.. üniversitenin ilk günleri gibi.

"ahaha tripte atarmış.. özledim kız seni" dedim gülerek.

O da sevimliliğime(?) dayanamamış olacak ki güldü.

"hayırlı olsun diyim tekrardan :p"

"eyvallah koçum" dedim, güldük.

Onunla da aradaki buzları kırdım.. eskisi en yakın iki arkadaş olmuştuk.

Bitiyordu yavaştan her şey.. mutlu bitecekti lan.. mutlu olacaktım sonunda.. eninde sonunda..

Yaz tatili girdi bir anda.. yine o yollardan farklı duygularla geçiyordum, bu sefer çok farklıydı ama.. hiç hissetmediğim kadar olgun hissediyordum, bir aile babası, bir kadının eşi gibi..

izmire geldiğim günün akşamı, Ulu aile konseyimiz yine kuruldu, reis koltuğunda babam, onun yanında da, babamın reisi annem.. anlat denildi..

"barıştık Hazal'la.. bu sefer çok ciddiyiz.. hatta Ağustos'a doğru ailesiyle tanışıcam inşallah.. Hazal'ı da getiricem buraya dönüşte, ailesi izin verirse.. sizinle tanıştırıcam.. zaten tanıyorsunuz ama gelin mahiyetinde olacak.."

Benim gülüsemekten kopacak çenem daha da geriledursun, annem,

"giberler aileyide, konseyide.. oğluşumun mürvetini görücem inşallah" tarzında gülümsemesiyle kalktı oturdu yanıma, sarıldı oğluşuna..

Oğluş Teleri..

"oğlum seni nasıl büyüttük biz yahu? her geldiğinde ayrı ruh halindesin.." dedi..

Pgibozun ufak bir terimini yapmış oldu..