Günlerce rüyamda gördüm Alara'yı, gülerken.. ağlarken.. eğlenirken.. ve.. "haketmedim bunları" dermiş gibi üzgün üzgün bakarken.. ağladım her sabah gizlice.. her ne kadar adi bir herifte olsam benim de derinlerde gizlenmiş duygularım vardı..

Karayel kafe var, 1 aylığına servis elemanı olarak işe girdim orada, hiç yoktan kafayı toplamama yardımcı olurdu.

Fatih'e yeni numaramı verdim, o ay, Fatih'le muhabbet, iş, aileyle muhabbet.. kısaca Çeşme'den sonra tak gibi geçti. Bir ay çalıştıktan sonra okulun açılmasına 2 hafta falan kalmıştı.

Berbere gittim, gözlerimi kapatacak kadar uzamış olan saçları kısalttırdım, iyice uzayan sakalları kirli sakal şeklinde bıraktırdım.

Okulun açılmasına bir 3 gün kala, Karabük otobüsüne bilet aldım. Ailemle duygusal vedalaşmadan, ve babamın, cebime olduğu halde para sıkıştırmasından sonra atladım otobüse..

Düşünmekten uyuyamadım desem yeridir, zihnimde hep sorular yer buluyordu..

"Beyza'yı gördüğüm de ne yapacağım?"
"Diğerleri nasıl bakacaklar bana?"
"Cansu kaltağı yaptığıyla mı kalacak?"
"Fatih'le kardeşliğim ne durum da olacak?"
"Alara'nın son hallerini unutabilecek miyim?"
"Bu karakter değişimim ne kadar sürecek?"

Aslında düşünmek yersizdi.. yapacağım tek şey vardı.. yaşayıp öğrenmek..

Yeni bir sene.. yeni olaylar.. yeni zorluklar..

Geliyorum Karabük..

Ama bu sefer çok farklı..

Şarkı;
https://www.youtube.com/watch?v=s7Iq1mXkC20

Şarkı;
https://www.youtube.com/watch?v=MT6I1GCFNkE

Utanıp öyle derken o kadar masum bir ifadesi vardı ki kızın.. normal de Cansu asi ve hırçın bir kızdır. içim mi gıdıklandı yoksa? yo.. olamaz.. bağırsakdır o..

"utanmana gerek yok, normal bir şey de, benimle niye konuşmak istedin?" dedim içten bir tavırla.

"bilmem ki" dedi gülümseyerek.

"nasıl bilmem ki? (:"

"öyle işte" dedi hafif utanarak.

pff.. oyun mu oynuyoruz aq söyle direk işte..

"iyi bakalım öyle olsun, şimdi konuşabilirsin (:"

"şey.. aslında bir şey sorucaktım sana, haftaya yılbaşı biliyorsun, beraber kutlayalım mı diyecektim" dedi.

Utana sıkıla, yüzü sürekli farklı hallere bürünerek söyledi sonunda,

"kutlarız tabi, zaten diğerleri de söylerler" dedim.

"yalnız ikimiz diyecektim" dedi, hafif önüne bakıp gülümseyerek.

Bunu diyince eleman kalktı amk birden, neyse ki masanın altında takıldığından kimse farketmedi. Niye kalktı ki amk..? şaşırdım bayağı kalkmasına.. kız yılbaşını sadece ikimiz, baş başa, kutlayalım diyor. Bunda fesat bir durum görmüyorum.. alla alla.. dengesizsin küçük Teleri..

ya da görmeli miyim lan??

Soğuk konuşmaya çalışıyorum ama alttan alttan yanıyorum.. ne eski, ne de şu an umrumda, sadece yılbaşı gecesi..

Biraz daha sohbet edip kalktık, minibüse binmeden sarıldık, yanağımdan öptü birden, beklemiyordum aq..
O sıra küçük Teleri, "çıldırtmayın lan beni" diye haykırsa da pantalondan dolayı başkalarına hissettiremedi kendini. Üzülme çocuğum, senin de sıran gelecek..

Gülümsedim refleks bir şekilde,

"görüşürüz" dedim.

"görüşürüz, kendine iyi bak" dedi o da gülümseyerek.

Cansu'yu Esentepe minibüsüne bindirdim, kendimde 100.yıl'a atladım. Eleman kalkık bir şekilde yurda varınca hemen banyoya girdim lavuklara selam vermeden, iki posta atıp çıktım, yoksa gece uyuyamazdım, kendimi tanıyorum..

Çıktım duştan, Yusuf benim yatağa çöreklenmiş,

"lan Yusuf, senin odan yok mu?" dedim gülerek.

"gibtir et oğlum, iki çocuk var ikiside seme, şuraya benim yatağı mı getirsek acaba" dedi. Selim,

"yok lan, biz sığamıyoruz daha" dedi. Ben de,

"Burağın yanında yatabilirsin geceleri ona izin var huahauh" dedim. Güldük.

"hoşt lan" diye bağırdı biz gülerken.

Artık nasıl oldu, iyilik büyüsü falan mı yaptılar bilmiyorum ama yanımda bir anda aşık olduğum kızla sohbet ediyorum.. Fatih'le Beyza genellikle sohbet tıkanır gibi olduğunda katılıyorlar. Bu kızın her gülümsemesinde kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor..

Eros.. aferin amın evladı.. tam yerinde atış.. adamsın..

Beyza ve Fatih, kardeşlerim benim.. bir insanın böyle dostları olduktan sonra emin olun her şey daha kolay geliyor.

"tek başına ders mi çalışıyorsun kafede :p" dedim hafif gırgıra vurarak. O da üzüntülü bir gülümsemeyle,

"evet, yurtta çalıştırmıyor kızlar ya" dedi.

"niye ki?" diye sordum. O da gülerek,

"çok ders çalıştığımı söylüyorlar, kitabı görünce hemen saldırıyorlar" dedi.

"bayağı çalışkansın yani (:"

"fazla sayılmaz, Adalet zor olduğundan çalışmam gerekiyor"

"bir Edebiyat olmasa da zordur tabi.." dedim, güldüm.

Beyza,

"aynen, edebiyat çok zor yaa" dedi. Hazal da,

"tabi Adalet ne ki dimi, o kadar cilt ezber falan hiç bir şey yaa" dedi gülerek.

Biraz daha derine Teleri.. biraz daha..

Dedi bu sefer.. Hazal dedi lan.. bana seni seviyorum dedi..

nefesim zorlandı, daldım gittim gözlerine, duymadım hiçbir şeyi, duymak istemedim.. son dediği kalsın istedim hep zihnimde.

doldu gözlerim, derin bir nefes aldım,

"n..nasıl yani?" dedim, heyecandan kalbim parçalanırcasına.

elini yanağıma getirdi tekrardan, en içten gülümsemesini yerleştirdi yanaklarına,

"aşığım sana" dedi.

Bir iki yaş süzüldü gözlerimden, bir anda tuttum elinden kafenin çıkışına doğru yürümeye başladım hızlı adımlarla, bir şey demiyordu, bana uyuyordu o da bana.
Kafeden çıktık hızlıca, nefes nefese, biraz ağlar şekilde,

"Hazal emin misin? gerçekten aşık mısın?" dedim. Gözyaşlarıma dayanamamış olacak ki onunda doldu gözleri,

"çook seviyorum senii"

Sulu gözlerle gülmeye çalışıyordu Hazal'ım.

Şarkı;
https://www.youtube.com/watch?v=kPZQK4cq97U

içimde büyük bir nefret var, insanlara karşı, hayata karşı. Şuan yanımda Selim yerine Gizem olsa kötü mü olurdu?
Kaderin bana yaptığı bu kötülüğü asla unutmayacağım.

Gizem'in kim olduğunu ileride anlatacağım..

Diğer gün olmuş, kot ceket- t-shirt ve kot pantolon kombinini yapmış, Selim ile Üniversiteye doğru yürümeye başladık. Zaten bizim yurtla arası 3-5 dakika falan.

iki mal yürürken muhabbet olmalı dimi?

"heyecan var mı lan?" dedim,

"belli olmuyor mu oğlum (:"

Hafif titriyo gibi amk.

"ne heyecan yapıyon gibko herif, gideceksin cool cool takılacaksın. Sonra kızlar seni farkedecekler, gelip yavşayacaklar ilk günden"

"harbi mi lan?"

Temiz ve saf kalpli çocuk..

Beyza kurtuldu kollarımdan,

"bırak ya, özlememişsin sen bizi :/" dedi.

"özlemez olur muyum kız, hepinizi özledim.. özellikle de Hazal'ı.. aa durun la Hazal'ı çağırayım. Çok özledim kızı be."

Aradım Hazal'ı, tekrar mutfağa geçip. Kısa sohbetten sonra,

"ben evdeyim, Beyza ve Fatih'leyim. Sen de gelsene, Fatih yemek yaptı (:"

"Fatih ve yemek? ahaha, peki geliyorum ^^"

15-20 dakika sonra falan geldi, açtım kapıyı.. yaşamıyormuşum lan ben iki haftadır, güzelleştikçe güzelleşmiş.. bana öyle geliyor tabi ki.. hala çok güzel..

"hoşgeldin, gel evime :p" dedim hafif gülerek.

"hoşbuldum, ilk misafirin benim galiba (:"

Girdi içeri, sarıldım ama ne sarılma.. özlemimle sevgim birleşince öyle sarılmışım ki farkında olmadan, canını yakmışım biraz sevdiğimin.. ellerimi, kollarımı gibeyim..

"a..Teleri, dur be nasıl sarıldın canım acıdı" dedi, kollarımın arasında.

Koydum kafamı yastığa, düşünmeye başladım..

geçmişimi, Gizem'i, yaşadıklarımızı. 6 senede en ufak yakınlaşmamız olmamıştı, öpüşmek dışında. Seven adam kıyamaz sevdiğine, yapamaz, her zaman ileriyi düşünür onunla. Bende "seven adam" rolündeydim işte. Her zaman onunla ileriyi düşünen. Kader yiyebileceğim en büyük tokatı atmıştı bana. Bundan daha büyük tokat yiyemeyeceğimi bildiğim için değişken bir adama dönüşmüştüm. Bir dakikası diğer bir dakikasını tutmayan, duyguları, davranışları bir anda değişebilen bir adama..

Kadere değişik küfürler ederken telefon titredi, mesaj, kimden? Cansu'dan..

"naber, napıyosun Teleri ?"

"iyidir Cansu seni sormalı.. yatıyorum yurtta, bizimkilerle falan konuşuyorum sen?"

"iyi olduğum söylenemez, yatıyorum bende"

Burada kendimi iyi hissetmiyorum, neden olduğunu sor, ilgilen benimle diyor, ama ben sorar mıyım? sorarım tabi ki o kadar da oç değiliz yani..

Hazal'ımı ailemle tanıştırmaya zütürüyordum, sıra ondaydı.. Kadir amca otobüse binmeden,

"Hazal iki gün sonra evdesin" demeyeydi iyiydi.. neyse bir gece de olsa bizim evimizde kalacaktı.. Hep şu otobüs yolculuklarına söverdim, çok sıkıcı diye.. ama öyle değilmiş, yanımda Hazal olunca, omzumda uyuya kalınca hiç bitmesin istedim yolculuk.. bitti nihayetinde,

indik otobüsten, koca taşaklıyla, annem geldiler bizi almaya.. Hazal benim gibi çekinik durmadı, tanıyordu sonuçta ailemi.. yanlarına gittik, hemen ikisininde elini öptü, annemle sıkı sıkı sarıldılar.. ardından ben sarıldım ikisine de.. ufaktan bir imada ben atayım dedim, Fatih gibi..

"gelininizde geldiğine göre geçebiliriz Bornova'ya?" dedim.

Utandı güzelim, kızardı yanakları,

"Telerii" dedi.. güldüm, annemde güldü.

Ama koca taşaklı gülmedi.. o genellikle kendi espiri yapıp, öyle güler..

"tabi oğlum, yakışıklısın falan. Olmadı güzel kız varsa sen git tanış, utanır buraya gelen kızlar tanışmaktan. Son seneyi okuyan bir abim var öyle söyledi" dedim.

"hadi inşallah" dedi umutla.

Geldik üniversitenin kampüsüne, bir iki kızla göz göze geldim ama almayayım kızlar sağolun.

istemiyorum kız falan, şu üniyi bitirip iş sahibi olmak tek hedefim. Zaten Gizemden sonra biriyle olacağını sanmıyorum..

Selim'e az daha gaz verip benim fakülteye gittim, girdim sınıfa. Daha kimse yok amk. iyi bari uykum var zaten kestireyim dedim biraz. Gittim orta taraflarda en arka sıraya.

Omzumda bir el ile irkildim. Mal gibi uykulu suratla kaldırdım kafamı, bir adet dişi. Yanıma oturmuş bir de.

Sarı saçlı, güzel de yüzü var, ama tatlılığı güzelliğini örtüyor aq..

"iyi misin?" diye sordu,

"ha?"

"iyi misin diyorum, ilk günden uyumuşsunda bir sorun mu var?"

"yok ya erken gelmişim kimse yoktu, kestireyim dedim biraz"

Elini uzattı,

"Beyza ben (:"

Ayağımı uzatmaya üşendiğim için elimi uzatmak zorunda kaldım.

"Teleri"

"memnun oldum, nereden geliyorsun?"

"izmir sen?"

"Muğla'dan, yurtta mı kalıyorsun?"

Ay baygınlık geldi, ne boş muhabbet lan bunlar, kız çok tatlı falan olmasa cevap vermeyeceğim de veriyoruz işte..

Gülümsüyorduk birbirimize. Konuşmuyorduk ama daha fazlasını yaptığımızdan ikimiz de emindik.. sürekli sırıtan yüzlerimiz.. arada hafifçe buluşan gözlerimiz.. ve sınırlarını aşan kalplerimiz..

yine bir taksi.. yine o park.. yine o bank.. aylar öncesi tek taraflı sevgimle oturmuştuk o banka.. şimdi ise ikimizin sevgisiyle..

anlıyordu ne hissettiğimi, bir şey demedim, yaslandım geriye doğru.. yanaştı yanıma, sarıldı, kafasını omzuma koydu Hazal'ım..

bende sarıldım.. tüm hasretimle.. evet hasrettim Hazal'a.. hep yanımda olmasına rağmen hasrettim.. ve sonunda o da beni sevince kavuştuk aylar sonra..

Biraz hiç konuşmayıp birbirimize sarılı kaldıktan sonra, çenesinden hafifçe kaldırdım kafasını omzumdan, bakıyordu güzel yüzüyle, gülümsüyordu.. gözlerine baktım,

"hayat çok ilginç.. iki ay öncesine kadar mahvolmuş bir şekilde oturduğum bankta, şimdi sevgilimle oturuyorum"

"nereden oturdum senin yanına ya çok gıcık bir tipsin biliyorsun dimi?" dedi, yüzünü ekşiterek.

"sağol canım iltifat ediyorsun :p"

Güldü amk, çözemedim ben bu kızı. gibecen mi sevecen mi karar ver yahu :p

Hoca geldi sonunda, sınıfa baktım çoğu kız ama çookta gibimde. Belki bir iki tanesini avlamayı denerim. Dur bakıyım güzel var mı aralarında,

1-2-3-4, şu nasıl? yok lan iyi değil o. 5-6-7-8-9... tamam tamam var işte ne sayıyorsun.

Teker teker tanıttırdı pekekent hoca herkesi, nefret ederim şu tanışma faslından. Evlilik programı gibi herkes kendini tanıtır, beğenilenlere talip olunur. Ne gibim iştir bu..?

Öyle böyle bitti dersler, arada Beyza ile atışıyorum ama hoşuma gidiyor sinir etmek amk, onun da hoşuna gidiyor bence laf yemek. Fakülteden çıkarken Beyza'nın sesini duydum arkamda.

"Teleri bi bakar mısın?"

"baktım"

"işin var mı şimdi?"

"beni mi tavlayacaksın acaba (:"

"saçmalama ya ne işim olur seninle (:"

Bunu diyince bu sefer benim moralim bozuldu amk. iyi soktu lafını, akciğerlere kadar gittiğini hissettim yediğim ayarın. Arkamı döndüm o sinirle, hızlıca yürümeye başladım.

Kolumda elini hissettim biraz yürüdükten sonra..

Kardeşmişiz havası verip, en az zararla kurtulmaya çalışma planım yerinde ilerliyor.

Selim'e söylemedim bu lavuğun homo olduğunu. Öğrenirse ilk kurban o olacağı için yatağını geri almaya çalışır.

Bu homolar çok içten ve samimi oluyorlar nedense amk, Burak'da öyle. Hiç kötü bir sözünü duymadım, hep ben sövdüm ona :p

O gece kemeri iyice sıkılaştırıp pantalonla yattım amk. Bu lavuklarda güldüler sordular,

"pantalonla niye yatıyon la (:" dedi Selim.

"ahaha harbi yatılır mı öyle, şortla falan yatsana (:" diye destekledi homo.

Şortla yatıyımda kestaneyi rahatça çiz dimi sayın yavşak. Bunlar algı operasyonları, oyuna gelme Teleri..!

"susun lan çomarlar, güzel oluyor arada böyle yatmak, tavsiye ederim"

"harbi mi lan?" dedi Selim, şaşırarak.

Bu çocuk iyi falan ama tam mal dıbına koyim..

Şarkı;
https://www.youtube.com/watch?v=VVagCk3K3xg

O an.. kalbimi, beynimi, zihnimi hangi kelimeler betimlerdi ki..?

Baktım gözlerine.. ardından pembe dudaklarına.. gülümsemeye çalıştım ama gülümseyemedim bile heyecandan.. çalan müziğin eşliğinde, ürkek bir şekilde yaklaştırdım dudaklarımı.. gözlerini kapatmıştı Hazal.. biraz daha yaklaştırdım.. biraz daha.. ve birleşti dudaklarımız..

Hala ürkektim, hareket ettirmiyordum.. o hareket ettirdi, alt dudağımı dudaklarının arasına aldı.. ama çok yavaş gerçekleşiyordu her şey.. gülümsedi o ara kapalı gözleriyle.. yavaş yavaş hareket ettirmeye başladık.. onun dudakları.. o güzel tadı.. öpüşmeye başladık.. kalbimin sesi kulaklarımda, Hazal'ın dudaklarının tadı dudaklarımdaydı..

"sevgi" kavramı vardır ya.. hah.. işte bizde o şekilde öpüşüyorduk.. duygularımızı belli ederek..

Dans eder vaziyette, arkadaki romantik müzik eşliğinde biraz daha öpüştük naifçe. Bir şey daha vardı..

Küçük Teleri.. isyan bayrağı açmamıştı.. o da inanmaya başlamıştı belli ki aşk denen merete. Normalde kız görse ayaklanacak lavuk, şimdi boynu bükük uyuyordu..

Uyu minik Teleri.. uyanırsan avradını giberim..