Dün dışarıda iskender yiyordum, hayatımda en sevdiğim yemektir. Öve öve bitiremedigim mekana gittik, kızlı erkekli gruplar halinde oturduk güzelce yaprak döneri yoğurta ve tereyağına bandım. Ve afiyetle yedim. üstüne süs nihayetinde konulan o masum görünümlü biberi tek seferde ağızıma attım anasını gibeyim ısırmam ile gözlerimden yaş gelmesi bir oldu. içinde ki tohumlar genzimi yakmaya başladı. Övgüleyip gittiğim mekanda arkadaşların göz önünde tükürsem bana "bu yavsak buranın müdavimi değil" türevi sözler edilir hor görülürdüm. Hayatımda hiç bu kadar acı biber yememişimdir. Ağızıma yoğurt su ekmek ne varsa attım. Sonrasında iskenderi yiyemeyecek duruma geldim. Benim gibi bir adam yemeğini yarıda bıraktı. Her neyse gece sonunda eve gittim ve uyku vakti gelmiş çatmıştı. Gece saat 4 sularında midemden garip sesler geldi kendimi dizginlemek istedim ama yapamadım. Yarı uykulu gözlerle yatağımdan kalktım ve komodin üzerinde ki bulunan uzun parliament sigaramı aldım. Usulca mutfağa gidip tüpten sigaramı yakıp alaturka tuvalete yol aldım. içimden çocukluktan acı yiyince sicarken zorlanma-yanma anıları geldi. Kendimi cesaretlendirmek için sigarami da almıştım. Tuvalete girince sanki idam sehpasında oturuyorum sehbamı kendim düşürecekmişim gibi hissettim. Usulca sicmayi hedefliyordum inanır misiniz buharlar çıkıyordu. içimden etimi sokuyorlar gibi hissettim. Gözlerim yaşlanıyordu. Maşrapa ile su takviyesi yaptım ama nafile. Tuvalette geçen 5 dakikanın ardından sigaram da yalnız bıraktı beni artık yalnızdım. Yaklaşık 25 dakika sonunda 7 maşrapa su dökmeme rağmen nasıl bir acı ise lav etkisi göstermiş çıkmıyordu. Sonrasında yatağıma gittim ve göz yaşları içerisinde uyumaya çalıştım daha sonra aklıma gaylar geldi. Nasıl olur da bu acıya rağmen zevk alırlar? işte bu dakikadan itibaren onlara saygı göstermeye başladım.