Guzel gidiyordu nerde bu yazar

noolmuş yarıda kalmış bu

Rez okuyacağım

15.08.2016-Sabah

Alperen arkamdan ışık tutuyordu yavaş bir şekilde merdivenlerden çıkıyorduk.Biz çıktıkça zombilerin sesleri daha net geliyordu. Dairelerin kapıları kapalıydı da önümüze bi anda beklemediğimiz misafirler çıkmıyordu. Görkemlerin kata çıktığımız da ortalık temizdi. Kapıya vurdum. Kapıyı açar açmaz içeri girdik. Ailesinin durumunu merak ediyordum

"Ne yaptın lan ?"
"Hep aynı amk erzağımın bitmesini bekliyorum işte"
"Sizinkilerden haber var mı?"
"Olaylar tam başlamadan önce aramıştım sonra ulaşamadım kanka"
"Durumları nasıldı peki"
"Dedemin çiftliğinde güvendelermiş"
"iyi güzel senin memlekette o kadar tehlike yokmuş demek ki kanka"

14.08.2016-ikindi Vakti

Ben kara kara düşünürken Gökçe ve Alperen geldi yanıma. Biraz muhabbet ettikten sonra dayımı sordum. Uyuduğunu söylediler bi sigara yaktım. Alperene grup oluşturma fikrimi söyledim hak verdi. Yarın Görkemi bulacaktım tabi hala yaşıyorsa. Hava kararmaya başlamıştı biraz oyalandıktan sonra uyumak için misafir odasına gittim.

15.08.2016-Sabah

Uyandığımda ev ahalisi halen uyuyordu. Alperenin odasına gittim

"Alperen, Alperen kalk la"
"Ne oldu abi?"
"Kalk yola çıkıyoruz. Görkemi bulmamız lazım"
"Bu saatte mi be abi ?"
"Lan mal saat 10 kalk hadi uğraştırma beni"
"Tamam be abi"

Alperenleri hazırlanıp yola koyduk hız yapmadan etrafı inceleye inceleye gidiyorduk. Görkemlerin sokağa geldiğimizde ortalıkta fazla zombi yoktu.Bu da işimize geldi. Yavaş yavaş ilerliyorduk 2-3 zombiyi indirdikten sonra Görkemlerin apartmanın önüne geldik şansımıza kapı açıktı. içerisi hafif karanlıktı ve bir kaç zombinin hırıltıları geliyordu.Bu dakikadan sonra dikkatli olmamız lazımdı.

Rez amk

Rez amk 5 saat olmuş

Devam et lan

RezZZZZZZZZ

rez ulan ya hizli

okuyan varsa rez alsın 1 saate gelirim

14.08.2016-ikindi Vakti

Dayımı eve getirmiştik.Bu süre içinde tek bir kelime bile konuşmamıştı. Hala olayların şokundaydı. Yengem dayımı görünce baya bir sevinmişti. Kocasını sağ salim eve getirmiştim. Bana hayır duaları ediyordu. Yengeme yiyecek bişeyler hazırlamasını söyleyip üstümü değiştirdim.5-10 dakika oyalandıktan sonra mutfağa geçtim ev ahalisi ordaydı. Dayım büyük bir iştahla yemekleri yiyordu. Bende bişeyler atıştırmak için masaya geçtim. Dayımın başına ne gelmişti merak ediyordum.

"Dayı bi şeyler söylemeyecek misin?"
"Ne söyleyebilirim ki yiğenim."
"Neler yaşadığını mesela"
"Dükkanı kontrol etmek için gelmiştim. Mustafa jeneratörü çalıştırmış heralde sese gelmiş bu dıbına koduğumun yaratıkları.Üst kata çıktığımda 3-4 tanesi dolanıyordu.Ne yapacağımı bilemedim kendimi odama attım kapıyı kilitledim. Kapıyı açarsam ölücektim açmadım çaresizce beklemek zorunda kaldım. Allaha şükür siz geldiniz"
"Burdasın ya ona şükür Meteciğim"
"Şükür Ayten şükür"

Yemeklerimizi yiyip beklemeye koyulduk. Boş boş evde bekliyorduk.Bir umut belki bir toplama kampı falan vardır diye düşünüyordum.Bi sigara yakıp eski günleri getirdim aklıma okul hayatım boyunca dayımın bana göz kulak olmasını. Kendi çocuğu gibi bakmasını benim onu kurtarmam onun bana yaptıkları karşısında hiç bir şeydi.Üstümde hakkı büyüktü Mete dayımın.Bir de sevdiğim kız vardı acaba o ne yapıyordu ? Yaşıyor muydu yoksa onlarda biri mi oldu diye kendi kendimi boğuyordum. Elbet onu da bulmaya çalışacaktım. Dışardakilerle savaşmak için birlik olmamız lazım. Yoksa bi gibim olmazdı bu gidişle.Ya bir gruba katılacaktık ya da bir grup kuracaktık..

14.08.2016-Öğlen

Kapıyı ses çıkarmadan açıp dayımın odasına doğru ilerledik. Sağ taraftaki kısa boylu zombiyi ben alıcaktım sol taraftaki kalıplıyı da Alperen alıcaktı. Ortadakini ise geri çekilip ikimiz bir anda vurup indirecektik. Yavaşça sağ taraftakine yaklaşıp bıçağı hemen kafasına sapladım. Alperen de aynısını yapmıştı. Geriye doğru adımlar atıyorduk Alperense işaretimi bekliyordu.Bir anda kendimi yerde buldum takılıp düşmüştüm hay dıbına koyim dedim kendi kendime. Zombiyse fırsatı kullanarak üstüme çıkmıştı boynumu ısırmaya çalışıyordu paniklemiştim,tek elimle boynundan tutup diğer elimle de kafasına yumruk atıyordum fakat işe yaramıyordu.Ben seri yumruklar atarken yüzüm bir anda kan oldu Alperen bıçağı kafasına geçirmiş beni o koduğumun zombisinden kurtarmıştı. Ayağa kalkıp beni öldürmeye çalışan şeye bakındım. Başka şeyleri düşünmeye başladım gözlerim zombinin diri göğüslerine takılmıştı. Kendi kendime "ulan diri olsa bunu ne giberim" diyordum. Alperense sırtıma vuruyordu kendime geldim.

"Ne vuruyosun ulan?"
"Abi sen nelere daldın öyle hadi şu odaya bakalım"
"E hadi o zaman"

Aramızda bu diyalog geçtikten sonra odanın tahta kapısını açtık. Mete dayım köşeye çökmüş kollarıyla yüzünü kapatıyordu. Yanına gidip dürttüm ses seda yoktu."Dayı" diye seslendikten sonra öncekine göre daha sert bir şekilde dürttüm dayımı. Kollarını yüzünden çekmiş sersemlemiş gözleriyle etrafı süzüyordu. Alpereni görünce ayağa kalkmaya çalıştı fakat güçsüz kalmıştı."Hadi dayım gel" diyip bir kolunun altına Alperen diğer kolunun altına da ben girdim.

14.08.2016-Öğlen

Kuzenim Gökçe ile konuştuktan sonra dayıma ne olduğunu düşünüyordum. Kendisi eski askerdi. Babam ve Annem öldükten sonra askerliği bırakıp rahmetli dedemin yardımıyla oto galeri işine atılmıştı.Ona pek bişey olacağını da sanmıyordum ama işte kötü düşünceler aklımdaydı hep. Yengemin yanına gittim ve sakinleşmesini söyledim ağlaması bize bir şey kazandırmazdı. Sıra dayımı bulmaya gelmişti. Alperene dayımın tabancasını almasını söyledim silahı kendisi kullanacaktı dayım zamanında silah kullanmasını Alperene öğretmişti. Gökçeyi evde bırakacaktık yengeme göz kulak olması için. Alperene de sırt çantası almasını söyledim. Olası durumlar falan için yanımıza erzak,su ve el feneriyle üç beş pil aldık. Dışarı çıkıp arabaya bindim alperen kapıyı açtıktan sonra arabayı sokağa çıktım görünürde zombi gözükmüyordu. Alperen kapıyı kapattıktan sonra yanıma geldi ve yola çıktık. Yollar kan gölüydü.Ülkede iç savaş havası vardı. Terkedilmiş tanklar, polis arabaları yağmalanan dükkanlar tek tük dolaşan zombiler. Resmen kıyametin içindeydik..

Dayımın dükkanına geldiğimizde kepenkler kapalıydı. Arka taraftaki garaja doğru sürdüm arabayı. Burası ufak bir garajdı ancak iki üç araba girebilirdi buraya. Hafif karanlıktı ortalık uzunları yakıp bekledik biraz. Gelen giden olmadığına göre etrafta zombiler yoktu ve dayımın arabası da burdaydı. Arabadan inip garajın kapısını indirdim. Galerinin içine çıkan merdivenlerde kan izi vardı. Yukarısı temiz olmayabilirdi. Elime et bıçağını alıp diğer elimle de el feneriyle önümü aydınlatıyodum. Alperen ise arkamdan gelip beni kolluyordu. Yukarı çıktığımız da kapı kapalıydı.

"Alperen ses çıkarma, dikkatli olmamız gerek"
"Tamamdır abi"

Kapıyı hafif araladım.Üst kattaki ışıklar yanıyordu büyük ihtimalle dayım jeneratörü çalıştırmış ve zombileri buraya toplamıştı. Kapıyı biraz daha araladım sol tarafımda dayımın odası vardı kapı kapalıydı ve üç tane zombi kapıyı yumrukluyordu. Belli ki içerde mahsur kalmıştı. Alperene bıçağını almasını söyledim silahını zor durumda kalırsa kullanmalıydı.O silah ateşlenirse hepimizin sonu olabilirdi..

sayfa 2 rez bu arada beni güldüren bir cümleyi paylaşmak istiyorum. "Dünyada üretim durmuş yağmalar ve suç Avrupa, Amerika hatta ve hatta Türkiye'de dahil her yere sıçramıştı." hatta ve hatta Türkiye ne birader olay Asya'da oluyor diyorsun Amerikayı falan umursamadan hatta ve hatta Türkiye demen beni biraz güldürdü. devam et bakalım şimdilik fena değilsin.

RezZzzzzz

Fotograf deadSnow dan alintidir

anan za xdddd ehueheuheueheueueheueheuehueheuheueheueheuehueheueheueheueheueheuheueheueheueheuheueheeuueeeiheeeueheheuheueheueheueueu

Tutar rezzz

Rezzzns