Kimdiki bu aile?
Neden öldürüyorlardı onları kim öldürüyordu
Kafam çok karışmıştı artık başka hiçbirşey düşünemez olmuştum
aslında hangisini düşüneceğimi bile bilmiyordum.

Sindiğim köşede yarım saat kadar oturdum
Boşluğa baktım şuan sorsanız bana ne düşündün diye emin olun hatırlamam

hani bazen birşey düşünürsünüz 2 dakika sonra ne düşündüğünüzü hatırlamassınız ya işte öyle birşeydi.

Bilgisayarımın başına geçtim Kapıcının dediğine göre 1 haftadır başına geçmemiştim.

Power tuşuna bastım
Önce siyah yazılar
Sonra windowsun mavi yeşil karışımı ekranı ve
Ardından hogeldiniz.

Özlemiştim bilgisayarımı ama bir gariplik vardı Masaüstünde sadece bir dosya vardı

izle..

neyi izleyecektim ulan diğer dosyalarım nereye kayboldu, haberim yokken formatmı atmıtım.

bu gecelik bukadar kusura bakmayın yorgunum beyler ama isterseniz eski hikayemi okuyabilirsiniz
(bkz: ölen sevgilimin günlüğünü yazıyorum)

Geldiler
Aldılar
Emniyete zütürdüler.

Tonla soru sordular
Hiç yalan söylemeden ne bildiysem anlattım.

Bana sen şizofrensin dediler,
Eyvallah dedim

Seni deli hastanesine yatırıcaz dediler
Yine eyvallah dedim

Sen yalnızlıktan böyle oldun dediler
Eyvallaha devam ettim.

Doktor rapor verdi 1.dereceden şizofren teşhisi kondu
1.dereceden nedemekse artık.

4 aydır bu deliler hastanesindeki tek akıllı adamım.

Bugün bir akıllı adam daha geldi,onu tanıyorum oda beni

Ailemi öldüren o hiç unutmicam yüzünü dediğim adam beni öldürmek için günlerdir fırsat kolluyor.

Sanırım birazdan gelicek.
Beni öldürmek için tüm hastaneyi maç var diye kantine indirdi.Ama ben cezalıymışım vay amk. Neyse

Bu yazdıklarımı yastığımın altına koyucam belki biri bulup, doğruları yazar.

Sanırım geliyor ayak seslerini duyuyorum.
Son bir not:ben şizofren değilim...

SON

gibmeseler bari

biraz mola beyler yoruldum

Video açıldı arkamı dönüp bakma gereği duydum nedenini bilmiyorum.

Saniyeler önce arkamda olan alfa ve kadın yoktu, gitmişlerdi.

Video'da ben vardım
elindeki kamerayla bir adamı çekiyordum.
Sandalyeye bağlanmış birşekilde
Ona sorular soruyordum
-Ailemi neden öldürdün?
-babam senin ortağındı?
-Ben sana güvendim lan
-Peki Selinin suçu ne? oneyptı lan sana suçu beni sevmesimiydi?

bunun gibi bir sürü soru soruyordum ama adamın tek yaptığı yalvarmaktı
öldürme beni lütfen
ben hata ettim sen affet gibi yalvarma cümleleri kuruyordu.

Sonra susmuşum
Silahı çıkarmışım,
Adamın yalvarmları artmış
Lütfenler artık dahada fazlalaşmış
Sonra silah sesi tam kafadan..

Sonra kamerayı kendime çevirip

bunları hatırlamıyorsun dimi türkçe

gerçekten hatırlamıyordum,bu benmiydim
hayır canım montajdı
ama kim neden böyle birşey yapmıştıki gibi sorular kafamdan geçtiği yetmezmiş gibi birde alfa gelmişti

+ben açma demiştim
-Sus lan
+birkere olsun beni dinlesen ne kaybedicektin lan
-sus orosbu çocu diyip bir yumruk attım gözüne
Attıktan sonra gözümde şiddetli bir acı hissettim o anki refleksle kendimi yerde buldum.

ahh diye inlerken, herşey üst üste gelmişken

kapı çalmaya başladı...

tıklamaya okadar çok korkmuştumki,
ne göreceğimden emin değildim
izle dediğim şey bir ferreda olabilrdi
bir filmde
belkide kedi videosuydu

iki kez tıkladım
Açıldı dosya tek bir video vardı

aud-20658-wa90
tam tıklayacakken arkamdan o geldi
Alfa

+eminmisin türkçe neyle karşılaşcağımız bilmiyoruz

ona doğru dönerek

-Alfa ne çıkabilirki, benim bilgisayarım
+ama kimin yüklediğini bilmiyorsun hatta format attığını bile hatırlamıyorsun
=alfa bukadar paranoya fazla değilmi dedi kadın olan
+paranoya değil benimki sadece kendimizi güvenceye almak istiyorum

Daha fazla dayanamadım ve iki kere tıkladım

alfa dur dedi ama çoktan basmıştım

Windows Media Pleyar açılıyordu

Yavaşca açılması heycanımı katlamıştı

Ne güzel aq keşke bol. param olsada bende yapabilsem

gibtir deli

Esmer olan adam aileme teker teker öldüklerinden emin olmak için ateş etti.Tam küçük erkek olana sıkacakken polisin siren sesi duyuldu sonra kaçtılar.

Sesizliği hatırlıyorum
O küçük çocuk adamlar gidince kalktı annesine seslendi

-Anne, annecim
-anne
-Anneee

Ses vermiyordu, ölmüştü sanırım...

Yattığı yerden kalktı ve ön tarafa geçti, annesinin kucağına oturdu
Elini boynuya koydu
Saçlarını okşamaya başladı
Siren sesine rağmen çocuk uyudu

Arabadan indim yavaş yavaş yürümeye başladım... gene yürüyordum

Bir fabrika gördüm, içerde cılız bir ışık vardı oraya doğru yöneldim.

içerde eli silahlı adamlar vardı

Birde elleri bağlı sandalyede oturan bir kız ve bir erk

bidakika bu erkek bendim...

Mezarlığın içine girdim,
Mezar mezar gezdim
Herbir mezara baktım belki tanıdık birşey görürüm diye, Sonra bir isim dikkatimi çekti.

Canan harfbulunduran 1971-2000

Hemen yanında

Mehmet harfbulunduran 1969-200

Ve küçükte bir mezar vardı

Esma harfbulunduran 1990-2000

Hemen koşarakno aile mezarlığının yanına gittim. Birde boş mezar vardı ismi yoktu.

Yarım saat kadar orda durdum, aklıma kapıcının bana verdiği çikolata geldi, cebime atmıştım.

Açıp yedim

1 saat kadar daha Oturdum sonra gözüm karardı, karanlık yine gelmişti

Karıyı 9 posta

Yine aynı arabanın içindeydim

Yine mutlu aile tablosu,
Sonraki olanlar yine aynı ama bu sefer biraz fazlası.

Silah seslerinden sonra anne olduğunu düşündüğüm kadın çocuğun üstünde hafifce kalktı, çocuk vurulmamıştı.
Az önce ateş eden adamlarda arabanın oraya doğru geliyordu.
Kadın yarasındaki kanları çocuğun üstüne sürdü, adamlar yaklaşıyordu.
Sonra bana baktı, gülüyordu sımsıcak birşekilde ağzından son nefesleri çıkarken tek bir kelime söyledi

+türkçe oğlum
-Anne senmisin?
-Annee
-Anne ses versene
-Ölme ya
-Böyle ölemessin neolur
-16 senedir seni görmedim neolur birazdaha dur
-Anneeee

Adamlar arabanın yanına geldiler, maskelerini çıkarmışlardı artık yüzlerini görebiliyordum,ve aslada unutmadım o çirkin yüzü...

Deli manyak pgibopat şizofren pekekent seni

Kapım son 1 aydır çalmadığı kadar fazla çalıyordu,

Elim gözümde kapıya gittim, huyum değildir pek ama artık nasıl bir ruh halindeysem delikten bakmadan açtım kapıyı,

polis
evet polis vardı kapımda ,
2 tane üniformalı polis
işlediğim cinayetimi öğrendiler?
ama daha ben yeni öğrenmiştim

kafam iyice gibilmişti, davul gibi olmuştu

şaşkınlığımın geçmesini beklemeden hafif kısa boylu olan polis söze girdi

+Türkçe harf bulunduran sizmisinz?
-e eee evet benim neoldu
+bizimle karakola kadar gelmeniz gerek
-neden?
+açıklamayı karakolda yapıcaklar
-üstüme birşey alayım ozaman acil değilse
+tamam bekliyoruz

odama gittim, tişötümün üstüne kapşonlu giydim odadan çıkıcakken

+türkçe gidersen birdaha dönemiceksin biliyorsun dimi
-nabıcam alfa polisdenmi kaçayım?

sonrası çorap söküğü gibi geldi zaten

camı açtım 2.kattan aşağı atladım

Daha sonra kendimi evin köşesine sinmiş bir şekilde buldum. Çok korkmuştum ve tir tir titriyordum. Bu sefer banyodan sesler gelmeye başladı. Yavaşca banyoya doğru adımlar atmaya başladım. Sesler kesilmişti ama bu beni daha çok geriyordu. Kalbimin atışlarının ve nefes alışımın sesi kafamın içindeydi. Banyonun kapısına çok yaklaşmıştım. Tam 1 adım kala kapının çalmasıyla yerimde hopladım. Soğuk terler döküyordum. Banyoyu unutup kapıyı açmaya gittim, açtım, ancak kimse yoktu.

Banyodan yine o değişik sesler gelmeye başladı. Deliriyordum. Evet evet.. kesin deliriyordum.. Kendimi iyi yönde telkin edemiyordum. Delirdigime inanmaya başlamıştım.

Cesaretimi toplayıp banyonun kapısına yöneldim. Yine yavaş ve temkinli adımlar atiyordum. Ancak tam banyonun kapısına yaklaşmıstımki yine kapı caldi.. Kapıya gittiğimde yine kimse yoktu..
Sonra anladım başima gelenleri. Ben aslinda hala o trafik kazasindan dolayı komadaydım ve kendi sonsuz paradoksumu yaşiyordum. Banyo ile kapı arasında sürekli ve sonsuz bir paradoks.. Kapı sosyal hayatımı, banyo ise masturbasyon hayatımı temsil ediyordu..
Bu araftan kurtulmaliydım. Bir çözüm yolu olmalıydı. Belki kapıdan çikabilirsem ya da banyoya gitmeyi yarıda bırakmazsam birseyler değişebilirdi diye düşündüm. Sebebini bilmiyorum ama banyoyu sectim. Banyoya yaklaştığımda yine kapı çaldı ancak bu sefer kapıyı umursamadım. Banyoya her 1 adım yaklaştıgımda kapi zili daha yukses sesle caliniyordu. Son adım kala çalan artık zili birakip tekmeyle tokatla kapiyi parçalayacak gibiydi. Ben umursamamak için büyuk çaba gösterdim ve banyoya girdim.

Çok ilginç!? Herşey normaldi ve hiçbirşey değişmemişti. Sonradan anladımki ben disardayken kapici evime kamera yerlestirmis.. kucuk cocuklarida saka yapcaz diye kandirmis. Ben banyoya yoneldigimde kapiyi caliyorlarmis, ben kapiya yoneldigimde ise tuvalet havalandirmasina hoparlorden korkunclu sesler veriyolarmis.. Bende kendimi komaya girip paradoxta sanmişım.
Bu da boyle bir anımdır.

edit: cugulayin aq cugulayin .d kimin yazdigina dikkat etmeden okuyan mallar cugulayin hahahah .d.d

+şimdi hatırladınmı türkçe

-Hatırladım alfa

Sesizlik oldu uzunca bi süre
Sonra beyaz elbiseyle o kadın geldi,

=türkçe nasılsın?

-Seni şimdi tanıdım,sen osun

Gülmeye başladı

-Selin, hayatım
sarıldım ona
+türkçe bizi birdaha görmiceksin, yediğin çikolata diğer yediklerin gibi ilaçlıydı. ilacın etkisi geçince bizde sonsuza dek gidicez.

Oturdum mezarın yanındaki mermere
Siren sesleri duyuluyordu
Polis geliyordu..
O an aklıma bir soru geldi

-Alfa o bavulun içindee
Ama çoktan gitmişlerdi
Polisin siren sesleri iyice artmaya başlamıştı, çok yaklaşmışlardı.

Noluyor amk rezervatuar

işte şimdi taşlar yerine oturmaya başlıyordu...

Yaklaştım, iyice kız korkmuştu, birine benyordu sanki ama o kendimi görmenin verdiği heyecan ile pekde dikkat edemedim aslında.

Erkek olanı, yani beni sağlı sollu dövüyırlardı.Her yumrukta kızın çığlıkları artıyordu.

10 dakikaya yakın dövdüler, yoruldukları içinmidir bilmem durunca kız ağlamaya başladı

+yeter adiler öldüreceksiniz, aşkım iyimisin
Erkek, olan yani ben kıza baktım dayak yemekten dağılmış dudağım, morarmış gözümle zorda olsa ağzımdan tek bir cümle düştü
-iyiyim selinim

Selin
Nasıl unutttum seni nasıl unutabilirim seni
Affet beni, tekrardan affet.

Takım elbiseli bir adam geldi sonra, yüzüne bakınca tanıdım, videoda öldürdüğüm adamdı.

Koştum
Ciğerlerim patlayana kadar koştum

Hiç gezmediğim, bilmediğim mahallede kayboldum,

Aslında bildiğim tek bir yer vardı, sorularımın cevabını bulabiliceğim tek yer.

Yürüdüm gene yürüdükçe yürüdüm

Alfanın beni zütürdüğü yere gittim.
Cevaplarımı bulurum diye
Bir umut