/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    0
    beyler bu son parttı beğenenler şayet yorumda belirtirlerse burada yazmaya devam edeceğim.
    ···
  2. 27.
    0
    +bu gün erkenden bir mavi m5 çıktı mı akşam giriş yapmıştı 00.00 suların da
    -bakalım beyim kameradan
    -yok beyim erkenden hiç mavi m5 çıkmamış akşam giriş kayıtlarına bakayım bi de beyim
    +hepiniz mi işinizi aksatıyorsunuz anlamadım ki arkadaş
    -beyim ben işimi aksatsam güvenlik kameraları var ayrıca beyim gece 00.00 sularında hiç mavi m5 giriş yapmamış sadece bir araba giriş yapmış o zaman o da 00.12 de o da bej renkli bir araba plakasından kaydına bakayım beyim
    -beyim araç bir suziki maruti şu ufak olanlardan
    +sen ne konuştuğunu sanıyorsun arabam barda benim
    -beyim aracınız A_5 sektöründe bakabilirsiniz
    Koşarak A_5 sektörüne doğru gittim her zaman ki kondüsyonlu vücudum 50 m yeri koşarken kendi kendini yedi bitirdi yorgunluktan yıkılmak üzereydim ne oluyordu bej renkli aracı görünce dizlerim bedenimi daha fazla taşımakta zorlanıp bana isyan edercesine kendini beton zemine bıraktı kafamı ellerimin arasına koyup adını bildiğim şeyi kendime söylemekten korkuyordum kamera şakası mı lan bu diye diyaframımı sonuna kadar boşalttım dizlerime tekrar kalkmasını emrederek son hız bina girişine koştum görevliye akşamın kayıtlarını aç diye bağırırken bir şeyi farkettim hayatımda ilk defa bir insana yüksek ses tonuyla konuşmuştum hatta bağırmıştım adam ne olduğunu anlamadan “tamam beyim sakin olun “ dedi kamera kayıtlarını izlemeden cevabı bildiğim sorulardan kaçarcasına gözlerimi adamın yaptığı işlere yöneltmeye çalışıyordum ama kanım sanki vurgun yemişim gibi gerçekliğin anladığım yüzüyle köpürmeye başlıyordu sanki kameralarda sallana sallana sarhoş bir şekilde kendimi gördüğüm zaman gerçeğin salgılattığı adrenalin sayesinde ilk defa kaslarıma enerji depolanmıyor aksine kaslarımda ki yaşam gücü alınıyordu yere çöktüm kayıtın son kısmına gelindiğinde ben daha kendime gelmemiştim yalnız şekilde sallanarak asansöre binişimi izliyordum kayıttan gözlerimden birkaç damla yaş geldiğini hissettim eve nasıl geldiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu ama şuan koltuğa yığılmış bir şekilde biri boş diğeri dolu olan şarap bardaklarına bakıyordum beynim beni kandırmak istercesine yazdığı oyunda bana da başrolü vermişti en sevdiğim şeyleri de gerçeklik algımı tamamen yitirmem için bana göstermişti bir mavi m5 in olmayışı asla boşalmayan bir şarap kadehi ama neden şimdi gerçekleri bağırıyor du bana “SEN ŞiZOFRENSiN” bu gerçekle orada bayıldığımı hatırlıyorum
    Tümünü Göster
    ···
  3. 28.
    0
    beyler söz verdiğim gibi diğer dört sayfayı da atıacağım yorumlarda devam etmemi isterseniz devdıbını buraya yazacağım
    ···
  4. 29.
    0
    Sabah suçluluk duygusuyla güne gözümü açtım elimi yatağın sağ tarafına doğru ebru yu yoklamak için attığımda elime gelmesini beklediğim sıcak yumuşak biçimli bir kalça yerine soğuk bir kuruluk geldi ne olduğunu anlamak için kafamı çevirdiğimde yatağın boş ve güvensiz tarafıyla karşılaştım kimse yoktu boşluk bana doğru merhaba yanlızlığa hoş geldin dercesine elimi üşüttü hemen toparlandım Allah ım hayatım boyunca senden hiçbir şey istemedim tek istediğim ebrunun şu an içeride olması dedim ve odadan dışarıya adımımı attım ama tabiki de ya tanrının olmayışından ya da hayatım boyunca ilk defa ondan yardım isteyişimden her ne sebeble olursa olsun duam kabul görmedi ev bomboş dört duvardan başka bir şey barındırmıyordu gitmiş olmalıydı hemen aklıma bir yere telefon numarası koymuş olabileceğine karşın evi karıştırma ihtiyacı hissettim garip bir şekilde bulabileceğime karşın hiçbir umudum da yoktu sadece akşamdan kalan iki adet şarap kadehi ama biri doluydu sabah içmek istemiş olup aniden meydana gelen bir olaydan dolayı hızlıca evden çıkmış olabileceği aklıma geldi eğer öyle bir şey olmuşsa apartman görevlisine telefon numarası ya da bir isim koymuş olabileceği gerçeği aklıma geldi hızlıca yatak odasına gidip üstüme bir şeyler geçirdim ve evin kapısından dışarı çıktım aynı anda elif siyah taytıyla koşudan dönüyordu
    ···
  5. 30.
    0
    insan hayatının her evresini yalnız geçirdiği zaman büyük şeyler istemiyordu artık büyük ev büyük araba bunlar yalnız insanlar için ölümden daha beterdi bu düşünceler eşliğinde ana yolda ani bir frenle kendime geldim ben kendimle konuşurken ikinci bir beynimin arabayı ya da günlük işleri yönettiğinin farkına vardım öndeki arabaya vurmamak için frene yüklenmiştim işte bu özelliğime bayılıyordum ama kopuklukların bu aralar çok yaşıyordum sebebi neydi peki kendime sorduğum cevabını alamadığım sorulardan biri daha doktara mı gitmeliydim hayır hastalanıp yatağa düştüğüm zamanlarda bile doktora gitmezdim olmaz dı yetimhanede doktordan yediğim milyonlarca dayaktan sonra olmazdı iş yerime gelmiştim bile harika bir programlamacıydım ama neye yarardı ofiste bana verilen 5 m^2 lik bir masaydı bu güne kadar 100 tane program yazdım ama hiçbiri hiçbir zaman benim programım olmadı ofiste en az 50 arkadaşımı yüksek mertebelere getirdim bu sayede çünkü her zaman patrona gitmekten korkar ofistekilere söylerdim projelerimi onlarda benim üstümden rant yapardı
    ···
  6. 31.
    0
    ofisten içeri adım atmış bilgisayarımı açmış ve yarıda bıraktığım programı yazmaya başlamış olarak buldum kendimi yine düşüncelere dalarken beynim gerekli fonksiyonların hepsini yerine getiriyordu bunu son zamanlar da çok sık yaşamaya başlamıştım bunun ilk olduğu zamanı zar zor hatırlıyorum lise yılımda olmalıydım sanırım derslerde başlamıştı bu olay ders anlatılırken farklı bir şeyler düşünürken hocanın bana dersle alakalı soru sormasıyla beraber her şeyi anlatmıştım buna kendim de şaşırmıştım ilk zamanlar ama sonradan çok hoşuma gitmişti şimdi ise bu olaydan sıkılmaya başladım hayatımı yaşayamıyordum bu yüzden gerçi yaşadığıma hayat denemezdi “gayfe ister misin beyim” aniden beni düşünce dünyasından alan bu sözler ofisin çaycısına aitti benimle konuşan tek varlık o idi bu dünya da hayır anlamında başımı salladım gözlerimi tekrar işime çevirmek için bilgisayar ekranına baktığım anda programın sonu anldıbına gelen kodu yazdığımı fark ettim bu da neyin nesiydi şimdi ne ara yazmıştım kahrolası programı kesinlikle hata olmalıydı daha dün bu programın 1 haftası var diye kendime yaptığım telkinleri hatırlıyorum çalıştırma tuşuna bastığımda hatasız bir şekilde kodun ekranda çalışmasını izledim sonra gözüm başka masalara ilişti ama ofiste benden başka kimse yoktu saatin öğle molasına geldiğini gördüm yine zaman kaybı yaşıyordum artık zaman benim için bilinmezlikti karışıklıktı takvim yapraklarını koparmaz olmuştum çoğu zaman Pazar olasına rağmen düşüncelere daldığım için kendimi ofisin kilitli kapısını zorlarken buluyordum zaten az yakan arabaları sevmemin de nedeni ofise zamanlı zamansız gidişim değil miydi?
    ···
  7. 32.
    0
    Bu düşüncelerden koptuğum da kendimi ofisin yanında ki lokantada yemeğimi bitirmiş halde buldum çayımı yudumluyordum yediğim yemeklerden bile zevk almıyordum ne zaman ne yediğimin farkında olmamam tabi ki bunun en büyük etkeniydi ofise tekrar dönene kadar hiçbir şey düşünmemeye çalıştım hesabı öderken gözüm yemek yediğim masadaki kül tablasına ilişti çok fazla sigara vardı paketimi çıkardım 1 tane sigaram vardı kendime bir küfür savurdum farkında olmadan günde 2 paket sigara bitiriyordum ofise geldiğimde herkes boş boş gözlerle etrafta dolanıyordu kimsenin hiçbirşey yaptığı yoktu nasıl oluyordu da patron hepsini işten kovmuyordu tabiki de çünkü ben bu şirketin devdıbını sağlıyordum antimalware yazılımları konusunda çok başarılı bir şirketti tabi ki benim sayemeydi ama bunu ben bile bilmemezlikten geliyordum hayatımın hiçbir evresinde öne çıkan olmak istemedim patronun bana seslenmesiyle düşüncelerim bozuldu kendimi ayakta beklerken buldum sevinmiştim ilk defa beynim ben düşünürken kontrolü eline alıp farkında olmadan iş yapmıyordu düzeldim mi lan yoksa dedim kendime sonra ikinci defa adımın söylenmesiyle patronun ofisinde karşısında otururken buldum kendimi “peki sen ne düşünüyorsun bu konuda?”
    ···
  8. 33.
    0
    Koşudan döndüğümde terli bedenimi tmizlemek için soğuk suyun altına girdim kendime hiç yapmadığım bir şeyi yaptım sanki değerli biriymişim gibi krallara laik bir kahvaltı hazırladım sonra televizyon karşında kahvaltımı yapmaya başladım ama bir şeyi farkettim dünkü zaferimden bahsedilmiyordu nasıl olurdu bu düpedüz bana saygısızlıktı bu yine her zamanki gibi beni sindirip ezmeye çalışıyorlardı ama bu sefer olmaz yeter artık ezildiğim hiçkimseymiş gibi gözüktüğüm dün büyük bir zafer kazandım sadece bir ıp dağıtan cihaz ve laptop la emniyete sızıp herşeylerini alıp onları hiç olmadığı kadar aşağılamıştım bunu kendime yediremezdim olamazdı hemen zafer kokan laptop umu elime aldım büyük bir iş yapmıştım dün ben bir şövalyeydim laptop ise benim en sevdiğim kılıcımdı hemen kanalların yayınlarına sızıp suçluların ulaştığım belgelerini canlı yayına aktarmalıydım evet böylece hem polislerden intikam almış olacaktım hemde suçlulara adaleti devam ettirecektim kazanma hissi harika bir şeydi elime kahvemi alıp televizyonun karşısına geçtim ve zaferimi izlemeye koyulmuştum bu durum ipleri koparacaktı kim bilir belki de kaosa neden olacaktı istediğim buydu aslında KAOS sistem de yer alan patronların hoşuna gitmeyecek her şeyi ben istiyordum onları yerin dibine gömmek uyuyanları uyandırmak gökyüzünün üstünde dolanan o pislikleri yerin dibine sokmak yerin dibinde yatan salak insanları uyandırmak işte tam da istediğim buydu…
    ···
  9. 34.
    0
    -merhaba
    +bana mı söylediniz (kekelemedim?)
    -evet sanırım size söyledim karşınızda dikildiğime göre
    +şayet bu gece sadece bu bardan sonra da devam edecekse oturabilirsin aksi taktirde hiç gerek yok (bu da neyin nesi nasıl böyle sözler sarf edebiliyorum?)
    -pardon ama oturmak istediğimi de nereden çıkardın
    +hadi ama bebeğim seni gibi güzel bir kızın benim gibi yakışıklı birinin yanına geliyorsa tek istediği tanışmaktır ama hala oturmadığına göre seni reddetmemden korkuyorsun (yok artık noluyo lan)
    -aşırı derecede küstahsın sanırım senin hakkında yanılmışım
    +ah sadece şaka yapıyorum neyse fazla uzadı herhalde hadi otur
    -yok ben ger…
    + tamam tamam dedim otur hadi ama başta belirttiğim gibi bardan sonra da devam edeceğiz
    -onu bardan sonra düşünürüz ha bu arada ben ebru.
    ···
  10. 35.
    0
    Bu nasıl oldu ne oluyor bana mutasyon falan mı geçiridim tamam alkol beni rahatlatıyor ama bir yere kadar bu baya bir abartı oldu benim için kekelemedim konuşma tarzı hakkında hiçbir şey bilmeyen ben sıkıntısız şekilde konuştum ve kızı masama oturttum şayet bunlar alkol sayesine ise kendime derhal bir bar satın alacağım yemin ederim evet yine düşüncelere daldım şuan bu olayı seviyorum çünkü kızla konuşma yapmak zorunda olan ben değil ikinci beynim gibi bir şey sanırım kız yanımdan gidene kadar ya da gece sonlanana kadar düşüncelerden çıkmayacağım
    “ne oldu neden hiç konuşmuyorsun” bu kelime beni kendime getirdi şaşırmıştım nasıl olur da düşünürken konuşmamıştım “hiç konuşmadım mı” dedim “oturduğumdan beri bir kelime dahi etmedin ismini bile söylemedin” nasıl olmuştu bu aşırı korktum ama bunu hiç yansıtmıyordum korkak ben gitmiş insanlarla nasıl konuşması gerektiğini bilen ben gelmiştim geriye acaba gerçek gücüm bu muydu?
    ···
  11. 36.
    0
    amk sanki filim ziliyorum yaz lan yaz hatta git bi kanala ver çeksinler amk :D
    ···