Evet abilerim , ablalarım ve harun abilerim. Paraya ihtiyacım olduğu dönemde giriştigim teslimat işinden ve başıma gelen olaylardan bahsedeceğim bu hikayede. 5 rez'e başlıyorum

Öncelikle alt metin oluşturmak için kendimden bahsetmeliyim sanırım. Şu an 23 yaşında izmirli yine izmir e yakın bir şehir de üniversite egitimi alan bir panpanızım. Annem ve babam ben daha 3 yaşındayken ayrılmışlar ve velayetim anneme verilmiş. O yaştan beri annemle birlikte dedemlerin yanında yaşıyoruz. Ev nüfusu '' Ben , valide hanım , dedem , anneannem ve 2 dayımdan oluşuyordu. Orta halli bir aileyizdir. Yani adam akıllı yokluk görmedim diyebilirim. Babamla hiç yakın olmadık hatta 15 16 yaşlarıma kadar sınırlı sayıda görüştük. Gelelim hikayemize ;

Teknik bir aksaklıktan dolayı ilerleyen saatlerde ya da yarın öglen devam edicem ( baslıcam ) panpalar.

Hikaye tam olarak şuradan başlıyor. Daha önceden hiç sevmedigim bir adamdı Cem ama ne olduysa bir anda arkadas , kanka ve hatta ciddi ciddi kan kardeşi olmuştuk. Bu sırada o sıralar 1 senedir birlikte oldugum bir kızda vardı hayatımda. Dediğim gibi hiç bir zaman yokluk çekmedim , hatta çocukluk zamanlarımda baya baya zengin bini sayılırdım. Ama artık büyümenin , sevgilinin ve aşık olmanın verdigi etkiyle cebime koyulan para yetmemeye başlamıştı. Öğrenci adamdık , calıstıgımız ettigimiz yoktu. Ama masraflar cidden arttıkca artıyordu. Yine bir şekilde idare ediyordum. Ta ki tek kardeşim dedigim Cem anne ve babası tarafından terk edilene kadar. Evet , Cem ailesiyle yaşıyordu ve annesi babası bir anda fethiyeye taşınmışlardı , zaten anneside üveydi Cem'in. Cebine 100 200 lira koyup evin 1 aylık kirasını ödeyip gitmişlerdi ve Cem ap açık bir şekilde ortada kalmıştı.

Bizde kimde para varsa ortaya kor , herkes oradan yerdi. Hala da öyledir. Annesi babası giderken Cem'e ne televizyon , ne buz dolabı , ne de çamaşır makinesi bırakmışlardı. Mikrodalga fırın , Cem in yatagı ve salonda koltuk takımı kalmıştı sadece. Bir şeyler yapmak lazımdı bu adam için. Cebindeki para daha 2 günde tükendi. Nereye iş başvurusunda bulunduysa alınmadı. 1 hafta sonunda yemeğine dahi ben almak zorunda kalır olmuştum. O sırada 2. el bir buzdolabı kıstım bir de buna ama gıcır , ter temiz. Aradan bir süre daha geçti ve ben şu sonradan ödenen , artı para , nakit avans gibi şeylere başvurmaya basladım hem Cem'e yokluk cektirmemek için , hem de kendi hayatımı düzgün bir şekilde devam ettirebilmek için fakat olmadı. Gercekten para yetmedi aradan 1 ay geçti ve Cem 2 haftalık kirayı takıp benim ailemle yaşadıgım eve taşındı , benim odamda zaten 2 yatak vardı ve böylesi daha iyi bir yoldu. Ailemde severdi Cem lavugunu , onlar teklif etmişti hatta.

Panpalar okuyan oldugunu anladıgım zaman devam edicem. Biraz geç kaldım ama taslak da ki hikayem silindi ve tekrar yazmak zıorunda kaldım kurtaramayınca. Okuyan olursa ve yara su anda varsa belli etsin devam edeyim

iyi güzel hoş ama hala para yetmiyor. Cem iyi çocuk , zor da durumda ama biraz fazla para yiyor. E onda olmayınca , bulma şansıda yok tabi mecbur benden gidiyor. Zaten bankanın birine coktan borçlanmışım. Valide hanımın kredi kartına dadandım bu sefer. Baya da bir borç yaptım. Ama nasıl ödeyeceğimi gram düşünmüyorum , acemilik işte cidden. Her neyse aradan 2 ay kadar bir süre daha geçti , Cem hala bizde. Hala iş bulamadı ya da bulmadı. Bu sırada dayılarımdan biri vefat etti , onun üzüntüsü masrafı falan derken para zaten aklıma gelmiyor , sürekli evdeki işler için harcıyorum elime gecen parayı , kartı. Sonuçta 4binliraya yakın borcum olmuştu. Ama harcamaya da devam ediyorum ödeme gibi bir derdim yok kesinlikle. Ta ki annem e-mail den kart ekstresine bakana kadar. Hemen ertesi gün çalışmaya basladım , arkadas inanır mısın 3 gün calıstım bir mekanda. Günde 16 saat calısıp 40 lıra para alıyorum. Deliricem artık yorgunluktan 3. günün sonunda bıraktım işi tabi o 120 lirada bin oldu bir işe yaramadı. Hatta cok iyi hatırlarım mekandan ayrılacağım 3. gün patronla konuştum Bir kuruş fazla veremem dedi. Dedim benim bu adama bir zarar vermem lazım. Gece 4 de sevrvisle eve bırakacaklar tam cıkarken 2 tane afilli küllük , 2 tanede catal calmıştım sırf zarar olsun diye pekekente. işten cıktıgım günün ertesi ilk okuldan bir arkadasımı gördüm , Mehmet'i. ilk okulda bıcırık bir cocuktu ben korurdum , şimdilerde biraz zütü kalkmış , boylanmıştı daha görür görmez belli etti kendini. Takılalım dedi hemen ertesi gün Ben , Cem , Mehmet buluştuk..

Mehmet arabayla geldi aldı bizi evden. Cem ne alaka yanınızda diyeceksiniz. Bence de bir alakası yoktu ama gün gidecek yeri de yoktu. Ben evde degilken de evde durmazdı haspam. Neyse gittik güzel bir kafaye muhabbet sohbet konular bilindik işte ilk okul anıları. ilgimi çeken Mehmetler eskiden kötü durumdaydılar ama şimdi Mehmet'in kendine ait bir arabası vardı. Ben borçlarımdan bahsettim , o da ilk başta istemese de nasıl önce borclanıp sonra da borcunu nasıl ödediginden bahsetti. Cem ve Mehmet birbirlerini pek sevmemişlerdi ama nezaketten kardeşim demelere başlamışlardı birbirlerine. En sonunda anlattı Mehmet nasıl para kazandığını. Güvenirdi bana Mehmet ; ilk okul da yemeğinden , teknoloji tasarım derslerindeki kartonuna kadar karşılardım Mehmet'in ne zaman ihtiyacı olsa hiç gocunmadan , sonra da görüşmüştük baya ama cok uzun zamandır konuşmuyorduk bile Mehmet ile. Kuriyelik yaparak kapatmış borçlarını , daha doğrusu kuriyenin de kuriyeligi. Yani malı taşıyan adamı taşımış arabasıyla. Cem'inde yanında hiç tereddüt bile etmeden bana da sordu ister miyim diye. Anında atladım diyebilirim ama sallıyormuş gibime geldi nedense. Biraz fazla sıkıyordu sanki ve beni de sallayacakmış gibi hissettim. Biraz daha konuştuktan sonra garson kız benim yemekleri getirdi. Sanırım ben mexicano tavuk söylemiştim. Genel de bilmedigim bir mekana gittigimde bu yemeği söylerim hemen hemen tadı ve tarifi birbirine yakındır her mekanda. Yemeklere başlamamızla birlikte kuriye muhabbetinide tamamen kapatmıştık...

Panpalar yarın devam edicem , takip eden sayısı az gibi geldi , hem belkir , yarına bir toplaşma olur hem de bende taslaktan hazırlayıp seri seri atabilirim

Beyler sanırım okuyanı yok hikayenin. Baska bir zaman devam ederim baska bir baslıkta