beyler üniversitedeki kankam geçen geçen ay araba aldı. toyota corolla. arabanın şerefine bir haftalık tatil için bastık kaş'a gittik. yolda şöyle bir söz verdik. şayet olur da birimiz kız tavlar öbürü sap gibi kalırsa sap gibi kalanın dediği yapılacak dedik. yani sap kalan "yok abi burada bana ekmek yok, gibtiret o kızı kalk fethiye'ye geçelim" derse öbürü hiç itiraz etmeden uyacak.
neyse kaş'a vardığımızın ertesi sabahı büyük çakıl'da serpil ve gül adında iki kıza denk geldik. serpil ilik mi ilik gül ise 180 boyunda katana gibi bişey. tabi ikimiz de serpile sarktık ama serpil bana yüz vermedi. yani gül bana düştü. yakacakla gibeceğin iyisi kötüsü olmaz felsefesinden hareketle sorun etmedim. neyse o akşam o bar senin bu bar benim gezerken kızları iyice bir tavladık. gül bu arada son derece kafa bir kız çıktı. hatta sevdim bile denebilir. gecenin ilerleyen saatlerinde gül'e "kızım sizin pansiyonun anahtarını serpil'den al da biz ikimiz ikileyelim artık. bizim anahtar zaten reşat'ta. onlar da baksınlar başlarının çaresine dedim" gül hemen organizasyonu yaptı. yarım saat sonra gülün o uzun bacaklar benim omuzlardaydı. sabaha kadar kaç posta attık bilmiyorum. hatta banyo fantazisi yapalım derken lavaboyu kırdık. neyse ertesi gün kahvaltı için buluşuğumuzda bir baktım reşat'ın suratından düşen bin parça. meğer serpil bakire çıkmış. bütün gece kasmış. bizim reşat sadece göğüslerle yetinmek zorunda kalmış. ben anlatınca iyice bozuldu bu. "yok kutman bunları gibtirediyoruz. başka bulalım" dedi. verdiğim sözü düşününce hiç mırın kırın etmeden mertçe "peki" dedim.
kahvaltıda yanımızda oldukları için günün devdıbını da onlarla geçirmek zorunda kaldık ama ben gül'e o da serpil'e çok kötü davrandı. umulduğu üzere saat 5 gibi falan kızlar bizi terk etti. biz de gittik meydanı gören bir bara, baş köşeye yerleştik biralarımızı söyledik. gelen geçeni kesiyoruz. aradan bir saat geçti geçmedi bir de ne görelim. herifin biri serpil'in omzuna kolunu dolamış yanlarında da ekürisi gül önümüzden salınarak geçiyorlar. reşat çıldırdı. "bana bunu nasıl yapar..? bu nasıl bir huurluktur..?" falan delirdi resmen. "oğlum biz değil miyiz onları gibtireden sakin ol. biz de başkasını buluruz" demem çare etmiyor. "gavat mıyım lan ben" falan diye söylene söylene kalktı gitti kızın yanına. aldı kızı dalgakırana zütürdü. Bir saat geçti ne gelen var ne giden. ben de sıkıldım. baktım gül ortalıkta başıboş dolaşıyor. çağırdım. "gel kız bira ısmarlayayım sana. ne oldu ya demin öyle bi anlat bakim" falan yaptım. neyse biz yine gülle ilerlettik. reşatla serpil gece hiç görünmedi. bunlar yine bizim otele gitti diye ben de gülü aldım gittik bunun pansiyona. yine sabaha kadar bindim gül'e. ertesi sabah saat 7 kapı çalındı. gelen serpil. neymiş reşat beni çağırıyormuş. buradan basıp gidecekmişiz.
kelimenin tam anlamıyla
e giberim ama ha. oldum. ancak elden ne gelir. verilmiş de bir söz var. hem araba da onun. şimdi bassa gitse kalsam orada arabasız tatil tam zehir olacak. gül'e ben seni ararım deyip çıktım. yine gibememiş ama kız huurnun tekiymiş. aman dedim tamam hadi toparlan gidiyoruz. kalktık marmaris'e geçtik o gün. haftanın geri kalan kısmında hiç bi tak da düşüremedik. mal gibi döndük.
