Evet beyler. Sözlükte yaklaşık 7 aydır varım ama öncesinde de takip ederdim. Başıma bi takım olaylar geldikten sonra üye olup anonim şekilde içimi dökme aracı olarak kullandım burayı. ilk zamanlar üsluplarınız garip geliyordu. ilginç bazen tiksinç. Ama zamanla alışıyormuş insan anladım ve üsluplarınız artık normal geliyor. Her neyse sözlükte bi çok insanla tanıştım. Bunları anlatmak istiyorum şimdi size. Bunlardan ilki burada çoook uzun bi hikaye yazmış olan bi panpanız. Asla kim olduğuna dair bişi yazmıcam gerçi. Kendisi cidden çok değerli biri ama Temmuz ayında bi anda gitti nedense. Her şey çok iyiyken bi anda kesildi iletişim. Bunun sebebi belki benim yaşadıklarım belki onun yaşadıkları veya yaşattıkları oldu bilemem. Çoğu kişiyle en az bi kere sohbet etmişimdir. Fakat bunlardan biri var ki şuan hala daha varlığını hayatımda sürdürmekte olan benim için çok farklı bi panpanız. Onu anlatmak için açtım bu başlığı.

bizene aq

Yalan yok ben köpek gibi bağlı bi kızım. Birini sevdiğim zaman sevgilim dediğim zaman kopamam ondan. O bana naparsa yapsın eğer ben ona seviyorum dediysem o uzun süre değişmez. E benim ilişkilerim özellikle 2015 yılında almış başını gitmişken, aklım ve kalbim bu kadar karışık ve ilginçken bu aşırı ilgi ve hassasiyet beni korkutmuştu biraz. Hem. deli gibi ona yakın olmak istiyordum hemde biraz kendimi geri çekmek. Eski sevgilimi hala daha gece yatarken düşünürken sözlük erkeği ile olan muhabbetinden dolayı kendimden utanıyordum. Çünkü bi başkasını düşünüyorum amk ama çocuğa umut veriyorum diğer yandan. Ve Çocuk inadına anlayışlı, inadına sevecen inadına korumacı ve bi o kadar da iyi kalpli. Yapamam ki sonuçta. Onu kıramam üzemem. Öyle bişi yapsam beni mahveden eski sevgilimden bi farkım kalmaz. Ve biliyorum midesiz yada kalpsiz değilim. Ya adam benim karnım ağrıyor diye gece uyumadı yaa sanki kendi karnı ağrıyormuş gibi morali bozuldu üzüldü. Ben dışarda kaldığım. zamanlar rahat duramadı. Canım sıkkınken doğru düzgün gülemedi bile. Ben nasıl yaparım ona böyle bi karaktersizlik. Ben bu düşüncelerle beynimi mahvederken bi anda beynimden vurulmuşa döndüm. Sözlük erkeği bana istanbula geleceğini ve görüşelim mutlaka falan diye şeyler yazmıştı. Ulan seviniyorum ama bi yandan da ne tak yiceğimi bilmiyorum. Napıcam napıcam diye düşünüyorum ve bu sırada günler geçiyor. Adamın gelmesi yaklaşıyor. Bense bişi belli etmeden devam etmeye çalışıyorum ama aklım karışık hemde çok. Sürekli rüyamda eski sevgilimi görüyorum ve hatta istanbulda bikaç kere onu görmüşüm yani. Adam sürekli bana yazıyor arıyor o haldeyim ve çocuk istanbula geliyor. Acilen bişiler yapmam lazım yoksa her iki tarafda mahvolucak. Ama özellikle sözlük çocuğu yıkılacak. En çok da o korkutuyor beni

Benim. çalkantılı hayatım karışık ilişkilerim ve sürekli olarak değişken ruh halimi en iyi o bilir burda. Sadece naber nasılsın veya nasıl hissediyorsun üzerineydi tüm muhabbetimiz. Fakat inanın ki hiç umrumda olmamıştı ilk zamanlar. Hatta Ağustos ayı gibi sözlüğe takılmayı bırakmıştım daha çok kendi hayatımla ilgileniyordum ve o sıralar hiç konuşmadık onunla. Oysa beklemiş bi sürü mesaj atmış. Ve bende ona en son sanırım numaramı vermek üzereymişim ki bi anda gitmişim. Daha ne onun adını nede o benim adımı biliyordu. Birbirimize sahte isimler takıp öyle hitap ediyorduk. Neye benzediğimizi bilmiyorduk. Yaşımızı ve okullarımızı memleketlerimizi konuşmuştuk sadece ki ben onları bile yalan söylemiştim ona. Her neyse uzun bi süre iletişim kurmadık yani ben kurmadım aklımdan da çıkmıştı üstelik. Öyle biri olduğunu unutmuştum. Allahın işi işte daha sonra bişi oldu ve sözlüğe tekrar girdim bişey bakmak için. Ve onun bana attığı mesajları görünce oldukça şaşırdım. Unuttuğum. için önceki mesajları defalarca okudum. Cevap yazıp yazmamak arasında çok gittim geldim. Utandım napçağımı bilemedim. Ama en sonunda yazdım ona ve tekrar iletişim kurduk. Bu sefer her şey daha değişik olucaktı. Tabi ben bilmiyordum ama zamanla gördüm ki benim için önemsiz ve hatta varlığını unuttuğum bu sözlük erkeği hayatıma yavaş yavaş yerleşiyordu

Benim onun varlığını unuttuğum o sürede erkek arkadaşım olmuştu. Yine olaylar gelmişti başıma. Kendisi de hala daha der "iyiniyetlikotu allah aşkına bi gün yaa bi gün bi dur artık olaysız geçsin bi gün" ama işte pek öyle olmuyor. Her neyse ben her şeyi ona yavaş yavaş anlatıyordum başıma bunlar geldi böyle şeyler yaşadım diye
O da her zamanki gibi bana kızıyor ve öğüt veriyordu. Bi süre sonra artık sözlüğe rahatça giremez gri ekrandan dolayı sinir krizleri geçiriyorduk ve başka bi.şekilde iletişim kurmalıyız dedik. Numara dedi tabiki ama ben asla vermem diyorum güvenmiyorum çünkü. Facebook dedi. E ben onu da istemiyorum. Daha sonra karar verdik o kendi face hesabından bense başka fake hesaptan onu ekliycektim öyle konuşucaktık ve öyle de yaptık. Ekledim falan öyle devam ediyoruz. E tabi çocuk şimdi az çok korkuyor şüphe ediyor. Benden elime iyiniyetlikotu yazıp foto çekilmemi istedi. Bende kırmızı bi rujla avucumun içine iyiniyetlikotu yazıp bikaç fotoğraf çekilip yolladım ve sonunda beyefendiyi kız olduğuma dair ikna etmeyi başardım. Her şey çok iyiydi fakat yalanlar vardı çok yalan vardı. Yaa adama yaşımı bile yalan söylemiştim. Ve ismimin sadece ilk ismimi biliyordu diğer 2. ismimi bilmiyordu ve hatta ve hatta soyadımı bile daha dün öğrendi. O kadar çekiniyorum. adamdan. Ve ben sosyal medya hesaplarını pek sevmediğim için deli oluyor instagram yok bişi yok çocuk bana güvenemiyor e haklı ama yine de konuşuyor yazık. Hiç değilse Harun abi değilim diye kendini teselli ediyordu sanırım bilmiyorum. Neyse. Bizim diyalogumuz yavaş yavaş değişiyor birbirimize fazla ilgi gösteriyor hassas davranıyorduk. Ve bu durum biraz beni korkutmuştu

gay mısın lan?

bu entry burda kalsın

reserved

bu kadar mı yokluktaydın be amk bini bu kız çekilir mi

Karnın ağrimadi diye sabaha kadar uyumadi diyosun yani sende bunu yedin .

Konuştuk ve anlaştık benim olduğum. semte gelecekti. Ve hala daha adamda benim numaram yok. Onun numarası bende vae ben onu arıyorum.ama özelden. Asla numaramı göremiyor ve yazık hala daha bişi demiyor bana. Ne whatsappı biliyor ne başka bişeyi. Ve ses çıkarmıyor. Neyse dediğim. gibi anlaştık ertesi gün için ve ben o günden önceki akşam arkadaşımda kalmaya gidicem. Kafam dolu e arkadaşlarım var. Ben bizim sözlük çocuğunu biraz boşladım o gece daha çok içki ve arkadaşlarımla oldum. Ve daha sonra sarhoş tribine girip ve biraz da alkolün verdiği kafaya sığınarak ben buna destan niteliğinde mesajlar yazdım. Olmaz be biz olmayız. Sen gelme beni görme. Daha kötğ olur her şey. Ben seni üzerim biliyorum sen benle yapamazsın. Ben seni üzmek istemiyorum.Sen çok iyisin nolur görme beni hiç görme yoksa çok kötğ olucaz biz böyle olmayalım benim aklım başkasında ben sana bunu yapamam gibi bi sürü şey yazdım. Gözlerim dolu dolu birazcık da ağladım. Amk oysa hiç görmedim adamı. Hiç canımı yakmadı yada hiç bi anımız yok. Ama neden ağlıyorum. Neden bu kadar önemsiyorum. Sil geç. Ne numaramı biliyor ne soyadımı. Nerden bulcak beni. Ama yok yapamam işte. Açıklama yapıyorum hala. Ve o da bana tamam dedi. Yine kızmadı. Yine küfür etmedi. Yine sinirlenmedi. Ya bu nasıl adam böyle nasıl bi şey nasıl bu kadar iyi olabilir diye diye daha çok ağladım o gece. Veda ettim ona. Bidaha karşı karşıya gelmicez diye düşündüm. Veda ettim o da bana etti. Ama moralim felaket bozuldu. Bi yandan da mutlu oldum çünkü olması gereken buydu. Böyle diye diye sabah oldu ve ben uyumadım. Sabah da ilk iş evden çıkıp kendi yerime gitti. Yine uyku yok. Ve normalde o o gün gelecekti ve biz buluşucaktık. Benim kaldığım yerin tam karşısında bi mekan var oraya gelir belki dedim ve gittim o cafeye sabah 11 civarı. Gözlerim onu arıyor. Kalbim çarpıyor deli gibi. Diyorum ya gelirse. Ya burdaysa ben napıcam diyorum ama yok bi cevap yok. Ben yinede oturup bekliyorum onu

Sardı devam et lan hadi

reserved. yalan olsa da dinlerim kaliteli hikaye olsun yeter

tekrardan aramıza hg harun abey

bacım bu kadar yazıyı okuyamam ben, vocaro falan mp3 vs yap da sesli dinleyelim.