vay ak adam bıraktı bizi. ne güzel gidiyodu

hidayet abi gorch u gondikledi galiba yapragım yazsana kaç gündür seni beklioz

yazsana güzel kardeşim

reserved

boş bi hikaye okumayın

yok mu bu akşam panpa

şerefsizim bu adam için giriyorum sözlüğe

Hayatında ilk kez, ilk kez birileri seni adam yerine koyuyor lan. ilk kez olsun, ezilen değil ezen oldun. ilk kez bir huurçocuğunun, asalağın, zayıfı ezen, mağduru çiğneyen, vicdan hak hukuk duygusu kalmamış amcıkların cezalandırıldığını görmedin mi? Hem de ne biçim..

Çok değil, yarım saat önce, kanundan adaletten dinden hiçbir korku duymadan Aylin'in çantasını çarpıp kaçan, Hidayet Abi'yi sanki boş yastıkmış gibi çok rahat biçimde bıçaklamaya çalışan o iki şerefsiz.. Yarım saat sonra ayak tabanının altına yalvarmıyor muydu?

Belki hayatında ilk kez kendi kurban olmamış mıydı? Çektirdiği acıları önemsemez iken, şimdi kendisi canın ne kadar tatlı olduğunu anlamamış mıydı?

Hamza adamın gözüne çakısını sokarken, göz yaşı yerine koyu kirli kan süzülürken, acıdan ayakları kurbanlık koyun gibi toprak zeminde çırpınırken...

izlemekten zevk almadın mı?

içinde bir yerlerde "işte adalet" demedin mi?

itiraf et..

kaçmak mı?

Bir süre sonra baktılar ben kendi dünyamdayım, beni gibtir ettiler, benim kalfa, yan masadaki sakal tıraşı ile onu jiletleyen diğer kalfa kendi aralarında muhabbete girdiler. Porto'dan Galatasaray'a, ordan bir şekilde otomobil fiyatlarına, ordan da Ulus'taki huurlara engin bir muhabbet açıldı.

Kaçsam mı lan?

Kaçsam napacam ki? Adamlar bulur beni. Sekertirler. Arabalarını alıp gitmek ne demek?? Sabah olanları unuttun mu?

Ayrıca kaçıp nolacak? iki şerefsiz, serseri, ya düpedüz huurçocuğu, bir saat önce seni yerden yere vurmadılar mı? Nesin olm sen? Sinek? Aciz bir varlık. iş? Yok. Para? Yok. Bu ikisi olmayınca şeref, haysiyet? Bu toplumda iken yok.

Üstelik gayretli de değilsin, züt gibi liseyi bitirdin, züt gibi üniversite, ne bir yetenek ne bir zeka pırıltısı..

Ne için kaçacaksın? Hapis korkusu mu? Asıl hapishane dışarıda, adına asgari ücret diyorlar. O da, bulabilirsen.

Berber kalfası kan, kusmuk ve çamura bulanmış kıyafetlerime şöyle bir göz ucuyla baktı, alışkın olsa gerek, ses etmedi, hemen duvar kenarındaki - camdan en uzak - koltuğu çekti, "Buyur abi"

"... "

"Kahve falan bir şey alır mısın?"

"Kalsın."

"Nasıl keseyim?"

Ne demek nasıl keseyim lan? Hayatımda şöyle bir berbere gidip de şekil saçım olmadı. Ya "kısa kes" dedim ya "üç numara" veya "enseyi toparla". Bu üçü lan. Bugün Kuzey Kore'de bile daha çok saç alternatifi var, on şekil belirlemiş Kim Jong Un reyiz.

Hani tarif etmek istesem bile edemem, yanları kısa yap, üst uzun kalsın, şöyle makasla arkaya doğru.. Sıkıyorum. Bildiğim bir şekil yok ki tarif edeyim. Ha koyun kırpmışsın ha benim saçı..

"Kısalt.."

"Üstleri makasla mı alayım?"

Lan bir sus..

"Gerek yok."

Aynadaki yansımama tipimi gibiim diye bakarken asıl tipini gibtiimin apaçi berber kalfasının susmaya niyeti yoktu:

"Abi ne diyon adamlar iyi oynuyor ha"

Kafayı kaldırdım, televizyonda Porto - Mençıstır maçı vardı..

"Mençıstır alır." dedim..

"Gerçi Porto bu sezon iyi oynuyor ama çok gibko takım abi be"

"... "

Yan masada sakal tıraşı olan mahalle arası galeri sahibi kılıklı eleman lafa girdi:

"Mekkarti var onlarda bak iyi oyuncu"

"Ligde şampiyon muydu onlar?"

Benim üzerimden benim olmadığım bir muhabbet dönüyordu lan.

takipteyiz panpa seri biraz

Devam panpa

burdayız panpa yaz sen

Takipteyim

Kontağı çalıştırdım, yağmurun altında caddeye sürdüm. Aklımda hep aynı soru: kaçsam mı? Göğsümden beynime doğru dalga dalga adrenalin, kalbim her çarpışında direksiyonu sıkıca kavrayan ellerim titriyor. El ne ki? Bütün vücudum sarsılıyor.

Biliyorum, yol ayrımındayım. Kaç, kurtul.. ya da sonrasında dönüşü yok!

Emek'in ters istikamete, Sıhhiye'ye doğru sürdüm, Strazburg caddesinde, tam köprünün orada, Maltepe'ye çıkarken, sağda seri berberler olur, beş milyoncu, birinin önünde durdum, indim. Her yeri tak zütürmesine rağmen ortada masaj koltuğu olan gözüme pahalı geldi, yandaki daha sefil dükkana girdim.

"abi anahtarlar?"

"ha?"

"anahtarları sana mı bırakayım?"

"iyi ver.."

"... "

"ne?"

"on beş milyon"

"hidayet abi ödemedi mi?"

"yok.."

Sigara içmem. içki? Yok.. Karı-kız? ıh. Bildiğin süt çocuğu, şehir evladı. Anadolu'nun züt kadar bir ilçesi bile olsa şehirdi benim için. Söke'yi, Şereflikoçhisar'ı, Misis'i veya Beypazarını alın. Akşam ezanının eve dönüş çağrısı olduğu, boyacı çocuklar sokaktan geçerse "topu saklayın boyacılar geliyor" diye bağıran, en büyük hedefi büyük arsada mahallenin abileri ile top oynamak (o da kaleye koyuyorlardı ha) olan bir çocukluğum oldu lan.

Karıncayı incitmezdim, bir gün orta okulda üst dönemler iki yavru kediye max çubuğu sokmuşlardı da zütten, gidip hocalara isim isim şikayet ettiydim.

Şimdi, bu yağmurun altında napıyordum lan ben?

Kaç.. Aklımı gibeyim, kaç!

Başlık takip dıbına koyim müthiş gidiypr

panpa seni bekliyoruz da

panpa neredesin bu akşam yazıcan mı, merakla bekliyorum iyi yazıyorsun