anlatsana reyiz kaç aydır hikayelerine hasret bu yürekler...

oyşh anlat anlattttttttt

aga devam et aq

reserved

reserved panpaaaaa ne sardı be

Frene bastım, dikiz aynasından bir panelvan gördüm, beyaz. Çarpmış mıydı? Sanmam, ses gelmedi. indim aşağı, kaportaya bakmak için. Panelvandakiler de indiler, iki kişi. “Ucuz atlattık” dedim, “ağzını gibiim” dedi biri, yakamdan tutup kendine çekti, ardından burnumun üstüne bir kafa attı. Taunus'a çarpıp yere düştüm. Burnumdan kan boşaldı, nefes alamıyordum. “gibtiğimin sarhoşu”.. Geri panelvanlarına binip hareket ettiler.

Taunus'un sol ön tekerine yaslanmış, oturur vaziyette, kusmuk dolu kıyafetlerle, kan boşalan burnumu tutmuş..

ağlıyordum..

Peçete tomarını paspasa bastım, kusmuk beyaz kağıdı gibti attı. Vıcık vıcık kağıt peçete topunu hiç iğrenmeden, elimde sıka sıka tekrar bastım, silebildiğim kadarını sildim, kapıyı açıp kaldırıma bıraktım, dışarı çıktım.

Ankara akşdıbının soğuk havasını ciğerlerime çektim, göğsümü yaka yaka. Bir anahtara baktım, bir de apartman girişine. Kimse yoktu. Şoför koltuğuna geçtim, kontağı çalıştırdım, aracı geri geri otoparktan çıkarmaya başladım.

Daaaaaatttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt... “Sana ehliyet veren kursu gibeyim şerefsizzz!!”

Ya yakalanırsak? Adamları öylece bıraktık. Yakalanırsak ben bir şey yapmadım. Gerçekten yapmadım. izledim.. Suç mu? Belki. Ama mecbur kaldım derim, zorla zütürdüler. Bu adamları tanımam, sadece araçlarına bindim. Ya Hakanlar? Adamların zütüne demir soktular lan. Demezler mi bu da onlarla beraber gitti diye?

Avucuma baktım, anahtarı öyle bir sıkmışım ki, elimde izi çıkmış kırmızı çizgi çizgi. Kaçsam mı? Valla kaçsam mı? Araç da bende. Karakola giderim.Her şeyi anlatırım. Koçhisar'ı geçtikten sonra aracımızı durdurdular, arkadaşlarımı darp ettiler, beni kaçırdılar derim. Bugün de zorla suçlarını izlettirdiler??

Suçu niye izletsinler lan?

Ne bileyim dıbına koyim..

Büyük harf - Küçük harf gelmiş inci'ye lan. Tikkat edelim öyleyse..

"Sıçtın batırdın lan" Hidayet Abi bir paket Petrol Ofisi mendilini uzattı, daha doğrusu ağzımın içine soktu. "Al lan şunu"

Araç kusmuk kokuyordu, ayaklarım paspasın üstünde, kusmuğun içindeydi, Aylin'e rezilliğimi takmıyordum bile.. Rahatlamıştım.

Hamza aracı apartmanın önüne çekti, indiler. Benim taraftaki kapıyı açtı, anahtarı elime tutuşturdu "temizlet gel".

Bir süre daha kendi kusmuğuma bakarak oturdum. Canilik miydi? Yoksa adalet mi?

"Göz oymak ne lan??"

Kendi kendine konuşmak da insanı rahatlatıyor.

yazsana güzel kardeşim

Rezerved

Konya yolundan Emek'e dönerken, mavi gömleklinin parkta çalıların arasında, beyaz hırkalının yalağın yanında, gözleri oyulmuş biçimde görüntüleri kafama saplandı.. Üçüncü sayfa haberi gibi, adliye muhabiri raporu. Sanki ben orada yoktum, sanki faili meçhuldü de, bir sabah ekmeğe sarılı gazete kağıdında okumuşum gibi.

Miğdemde bir yanma hissettim, çamaşır makinesi gibi, sık-bırak sık-bırak, öğürtü geldi, yutkundum, tüm yemek borum yandı, tekrar öğürtü geldi, elimi ağzıma bastırdım, ön koltuğun altına kapandım, dudaklarımın kenarından sabah yediklerim, mide asidiyle beraber fışkırdı..

panpam eline bileğine kuvvet ne güzel yazıyorsun be. yaz panpa yaz akıyor mübarek hikaye

selim tacizini sürdürürken, el kol da var, taunus dörtlüleri yaktı, sağa doğru yanaştı. "dıbını ırzını gibtiiimin" diye çekti kenara selim de. "huur çocuğunun kavadı" az ilerde durduk, yan aynadan baktı, taunus'tan hafif sıska bir eleman indi.

selim gözüne kıstırmış olacak ki "yol versene anasını gibtiğimin huur çocuğu" diye bağırarak araçtan indi, elinde demir bir çubuk, öte taraftan hakan da indi, ben oralı olmadım. arka camdan izliyorum. bu ikisi sıska elemana ilerlediler.

eleman iki elini havaya kaldırdı, gülümseyerek "sakin.." diyecek oldu. "ananı gibmeye geliyorum" dedi selim

selim iki büklüm oldu, elemanlar doğrulttular geri. elinde hala demir çubuk. "hamza.." işaret etti başıyla tıknaz eleman, aldılar çubuğu.

eleman çubuğu elinde çevirdi, baktı.. "erkek değilsiniz lan" dedi. "erkek değilsiniz."

selimle hakan bir şey dedilerse de hatırlamıyorum.

tekrar aynı soru..

"bu... anamı gibecek olan... hanginiz?"

"huur çocukları" dedi uzun boylu elaman.

"gibtiret hamza" hidayet abi masadaki kıymaları pide artıklarını elinin tersiyle iteledi "saffet hocam insan bir bez atar şuraya bu ne lan bereketi kaçar dükkanın"

"ya akşam olunca işte ... " tezgahın arkasında, mutfak olduğunu düşündüğüm bir yerden çıkageldi dükkan sahibi saffet. kırk beş yaşlarında, orta halli bir tipi vardı. akılda kalmayan. hani görünce bilirsin bu adam saffet ama otur robot resmini çiz deseler.. göz rengini bile hatırlayamazsın ya. işte onlardan biri. düz. esnaf.