ben sabahları kahvaltı yaparken çayımı şekersiz içiyorum panpa. Allahım çok çılgınım ya.

Devam edicektim panpalar fakat çok uzarsa okumazsınız diyerekten devam etmedim gösterdiğimin çabanın hayal kırıklığına dönüşmesinden nefret ederim

yeter ya yeter dıbına kodumun cocugu yeter sıkerım senın gelmişini geç mısını sorduk mu ha sorduk mu elım ayagım tıtredı ya allaıhıma kıtabıma dıbını parçalarım senın

nedenmi seviyorum? çünkü o minnoş küfürlerimizdeki sadece bizim görebildiğimiz sanata saygı duyuyorsunuz. Bir insanın söyleyeceği tek bir kelime ile ruhuna erişebilen mr. robot gibi adamlarsınız. real hayatta sadece gözlere bakıp karakter tahlili yapabilecek kadar çılgın adamlar olmanız beni yalnız hissetmiyor. bizi bu kadar pigibopat yapan aynı hayatları paylaşmamızdır belkide.

ve şunuda şuraya eklemekten fayda umuyorum

Eğer içinizden birileri cehalet dönemini özlüyorsa ve olgunluğun mutluluk getirmediğine inanıyorsa cahilliğin tam anlamıyla mutluluk olduğunu biliyorsa biz tam anlamıyla birbirimizi bulmuş çılgın insanlarız demektir. Cahilliğin mutlulukla kesiştiği noktada kafası bulanan panpalarımız olursada şunu demek isterim çocukluk dünyada yaşadığımız cennet gibidir ve çocuk kadar cahil bir insan evresi yoktur her geçen seneler sonucunda dönüp şöyle deriz ulan eski günler ne güzeldi insan güzel günler hayal eder fakat hergün hayatı bir zerre daha berbatlaşır

Eğer cahillik bir seçim olsaydı bunu kesinlikle tercih ederim