sene 2006. biraz uzun olabilir hikaye. tek entryde bitirmeyi planlıyorum.

mart ayının ortaları. biraz para gani. 2 arkadaş bir gece kulübüne gidelim manita düşürelim diye düştük yollara. zaten bir kaç kez gittiğimiz bir gece kulübü vardı. yine oraya gittik.

bir kaç saat sonra karşımızdaki barda 2 tane kız belirdi. ikiside güzel ve alımlı. olacağından değil ama kızlara içki söyledik. zaten bir cacık çıkmazsa eve döneriz demiştik. kızlar teşekür eder gibi kadehleri kaldırdı. ben biraz cesaretsiz herifim. arkadaş gazladı gittik kızların masaya. tanıştık falan. her şey inanılmayacak kadar güzel gidiyordu. baya sohbet falan ettik. telefonları aldık.

ertesi gün öğleden sonra esmer olan kız beni aradı. telefonda uzun uzun konuştuk. akşam işin yoksa buluşalım dedi. hiç tereddüt etmedim buluştuk. bu sefer başka bir mekana gittik. içtik falan. hesap işine sıra gelince kız bu sefer benden dedi. hesabı ödedi valla. garip geliyor tabi. alışık değilim. gece arabamla evine bıraktım. yukarı davet etti. tek yaşıyor. şişlide bir apartman dairesi. kahve içeriz dedi. neyse kabul ettim. çıktık kahveleri içtik. o gece hayatımın en güzel gecelerinden biriydi. geceyi birlikte geçirdik. çok mutluydum lan. dünya güzeli bir kızla adı konmasa bile sevgili olmuştum.

bana bir iş yeri adresi verdi bi süre sonra. iş yerinden bir kaç kez aldım. haftada 2 kere çiçek yolluyorum. her gün beni sevdiğini söyleyen cümleler kuruyor. bayağı bayağı haketmediğim bir mutluluk yaşıyordum. o senenin yaz ayında birlikte tatile dahi gittik. 15 muhteşem gün.

benim aptal kafam bu kızı hiç gün içinde iş yerinde ziyaret etmeyi düşünmesi. artık aylardan eylül. iş yerine gittim bir gün. başta tanıştığımız kız vardı ya hani. diğeri. o işte orada çalışıyor. ebru nerede diye sordum. ya o bugün bir iş için şuraya gitti dedi. tabii ben çok safça inandım. aklıma bile gelmedi. 2 gün sonra yine gittim. yine aynı şeyi dedi. ertesi hafta yine aynı şey. bu arada kızla görüşüyoruz. diğer arkadaşının dediği herşeyi onaylıyor.

bir gün şüphelerim ayyuka çıktı. çiçek yolladığım gün şirketine gittim. çiçekçi çocuğa tembih ettim. bu çocukla bir kaç kez daha çiçek yollamıştım. çiçekçi çocuk kapıdan çıkarken çiçeği verdin mi diye sordum. evet dedi. içerde diye girdim. yalnız ebru yoktu. diğer kız vardı sadece. diğer kız beni görünce şok yaşadı. çiçekçi çocuğun çiçeği verdiğini söyledim kem küm etmeye başladı. o an zaten bir fırtınanın beni beklediğini anladım. aslında benim kızın escort olduğunu ama son bir kaç aydır hiç böyle bir şey yapmadığını beni sevdiğini söyledi. beynimden vurulmuşa döndüm. o an biri beni öldürse sesimi çıkarmazdım.

yıkılmak nedir o gün anladım. akşamında ebrudan mesaj geldi "sevdim ulan sevdim. deli gibi sevdim. hiç bir şey söyleyemedim sana" diye. gururum kemik kaplamıştı cevap yazmadım. bir daha da ne aradım ne sordum.

bunu aslında 1 kişi biliyor koca dünyada. şimdi bir kaç yüz kişi daha bilse ne olur sanki. geçen yaz bi haber aldım. ebru evlenmiş. hatta minik bir kızı varmış. hayat gerçekten garip.