beyler mahallede sevgilim var benim ciddi de düşündüğüm birisi her neyse konuya geçiyorum

1 haftalığına izmire gittim iş için, bi yandan işlerimi hallediyorum bi yandan dönerken ne zütürsem diye düşünüyorum yavukluma. her gece de rapor veriyorum ama her zamankinden daha bi sıcak tavrı vardı bana karşı.

hediye olayını son güne bıraktım ama aklımda gerçekten bi şey yok. son günüm de bayağı yoğun geçti derken hediye almayı unuttum. tam otobüste aklıma geldi hediye alacaktım lan ben dedim.

mola verdik geziyorum saçma sapan bi sürü şey neyse pişmaniye alalım bari dedim. aldım derken yol bitti beyler beni karşılamasını bekliyodum ama gelmedi. mahalleye tramvayla gittim, (sokağın başında da bizim hep buluştuğumuz bi kafe var, bir sürü anımız var orda) sokağa girdim kafede bi tane çift bizim hep oturduğumuz yerde oturuyo ve el eleler.

arkadan benzettim leylaya ama dedim yok lan o kadar da değildir amk. abi bi yandan gerçeği görmek istemiyorum ama bi yandan da bilmek zorundayım yeminle o 5-6 saniyede aklımdan bütün ilişki geçti, bütün anılar her şey. yaklıaştım, o olduğunu anlamıştım artık. öylece yürümeye devam ettim beyler şok geçiriyodum ya resmen. o anki acıyı anlatamam size eve girdim, pişmaniyeyi masaya bıraktım. oturdum sandalyeye hiç bi şey yapmadım 1 saat boyunca, hiç bir şey düşünmedim, mal gibiydim amk. 5 saat geçti yeni yeni kendime geliyorum.