otobüste yer vermemek için ne yapıyorsunuz

ölü taklidi yapıyorum

namaz kılıyorum

ayakta duruyorum. sen de dur lan hiç kimse yer istemiyor.

ben evden tabure getiriyorum mesela kimse istemıyor

göz göze geliyorum kalkıp üstümü düzeltip oturuyom yer vercem zannediyo mallar

burnumu karıştırıp osuruyorum. yanımdaki kız ıyy nalet diyerek kalkıyor, yerine 90 yaşındaki amca oturuyor. böylece ben yer vermek durumunda kalmayıp kızı sevaba sokmuş oluyorum. sokmak anlamındaki tek golüm de budur binler hehe.

ben bi bacağımı kestim artık onlar düşünsün

@26 emekli beyler

ben o koltuğa oturmak için ilk durağa kadar gidiyorum giberim yer mer yok

para teklif ediyorum. o yaşlı ninecikler, dedecikler... nasıl da seviniyorlar. 3 saat ayni noktada dikilirler o para için eminim.

ben tereddütsüz veriyorum. züt değil yer. ihtiyacı olan herkese yer veriyorum ben. sonra gönlünde yer yoksa farketmez güzelim ayakta da giderim diyorum ve öyle devam ediyorum yolculuga. hava kapalı, camlar buğuluysa cama resimler çiziyorum, isimler yazıyorum gittikçe otobüs. insanlar yaptıklarıma bakıyorlar. biz müjganla ağlaşıyoruz. kendimi çok şefkatli bi insan hissediyorum sonra, yer verdiğim için yaşlılara, engellilere vs. ben şimdi verdim ya, ilerde bana da yer verirler diye kendimi avutuyorum. bana yol veren sevgililerim geliyor aklıma sonra. sen, buğulu bir camın ardından izlediğim hayatın yarısısın dizelerini tüm eski sevgililerime armağan ediyorum ardından ve vakti gelince iniyorum otobüsten.

yere oturuyorum

gibimde olmaz dıbınakodumunun morukları teşekkür etmeyi öğrensin önce sanki babalarının oğulları yer veriyo

yan yatıyorum.

31 çekiyorum

hepiniz fakirsiniz picler

şöförün arkasına biniyorum

amca yanıma gelince allah versin diyorum

hacı ben kimse oturmadan kaldırıyorum, kaldırdığımı gören oturmuyo zaten

@146 özet gec bin