Havalandırmadan dışarı attım kendimi. Koğuşun kapısını açık bırakmışlardı. ilk iş pencerenin yanına gittim ve dışarıya baktım. Gardiyanlar ormanda beni arıyordu. Hapishanenin önünde hiç araç yoktu. Hapishanede bir tur atmak için güzel bir vakit gibi görünüyordu. Koğuştan çıktım. Koridor boyunca yürümeye başladım. Çıplak ayak olduğumdan hiç ses çıkartmıyordum. Az sonra gardiyanların toplanma odası olarak tabir edebileceğim bir bölümün yanından geçtim. içeride bir gardiyan uyuyordu. Gözüm silahına takıldı. "Riske değer mi ?" diye geçiriyordum içimden ki bitişiğimdeki duvarda bir ankesörlü telefon gördüm. Polise haber verebilirdim. Silah kendimi savunmama yardımcı olsa bile silahı kullandığım an hapishane ses ile yankılanacaktı.

>Silahını al (#207680403)

>Polise telefon et. (#207680763)

Yavaşça yanaştım ve belinden silahı çözdüm. Silah doluydu. Uyuyan gardiyanın kafasına silahı doğrulttum ve beyninin parçaladım. Bu hak onlarda olsa salise beklemezlerdi. Silahın ateşlenme sesi tüm koridorda yankılanmıştı. Odannın kapısından başımı çıkardım. Sağıma soluma baktım; kimse yoktu. Sonra kendim de çıktım. Boş koridorda ilerliyordum. Derken kadın bir hizmetçi gördüm. Bitkin haldeydi fakat robot gibi çalışıyordu. Yüz yüze geldik bana aldırmadı. Yüzünde duygudan eser yoktu. Köleleştirilmiş insanlardan biriydi ve onu daha fazla bu halde bırakmak istemedim. Bir kurşun da ona sıktım. Yoluma devam ettim, bahçeye açılan bir kapı buldum.

>(#207657705)

Bir yandan tuşlara basıyor bir yandan etrafı gözetliyordum. Polisin numarasını hatırlıyor olmam hafızamın tam anlamıyla silinmediğinin kanıtıydı. Telefon çaldı ve görevli telefondaydı:

-Düzce il jandarma komutanlığı buyrun.

-Bir çeşit hapishanedeyim silahları var beni zorla tutuyorlar burda nolur gelin ölmek istemiyorum.

-Tam olarak adresi vermeniz mümk...

Telefonun bağlantısı kesildi ve aynı anda koridordaki tüm ışıklar söndü. Etraf artık zifiri karanlıktı .Koridorun öteki ucundan bir ses duyuldu ; "Minik sincabımız haber ulaştıracakmış dışarıya ha ? ahahah" Yanındaki bir başka gardiyanın sesi de o zaman duyuldu , o da kıkırdamaya başlamıştı. Neler yapabileceğimi düşünüyordum . Sesleri giderek yakınlaşıyordu. Ansızın hademe köle bikaç metre ötede belirdi. Karanlıkta temizliğe devan ediyordu.

>Hademeyi peşine al ve kaç (#207681189)

Samimi söylüyorum vazgeç kanka manyak olursun