yıgıtın dıbına goyım ayar oldum puşta :D

izmir'e girdim. istemsiz bir duygulandım. Yiğitle ilk zamanlarımız geldi aklıma. Halil ibrahim geldi. Benim ölmemem için ölmüştü belki de. Tamam Suat'ın amacı beni alıp zütürmekti ama o çatışma sırasında ölebilirdim. Sen burda dur ben gideceğim diyebilirdi demedi. Sen git dedi. Önce onun mezarına sürdüm. Durdum mezarlıkta akşam oluyordu. Mezarının başına geldim. "Nasılsın Halil ibrahim abi." dedim. istemsizce güldüm. "izmir senindi, şimdi oğlunun, mutlusundur umarım. Hayatımı bir nevi sana borçluyum." dedim. Sanki biriyle konuşuyormuş gibi. "Yok be sana borçluyum." dedim.

Adımı değiştireceğim amk ilteriş koyacağım Senalarda uzak duracağım Burakla Yiğitleri gibeceğim !!!1!

"Gelinin de var artık, benim canımdan çok sevdiğim kadın senin gelinin oldu, gerçi bende senin bir evladın sayılırım tabii ya." dedim güldüm. Mezar taşıma attım elimi "Hiç düşünmedim bu güne kadar öz annem babam kim diye ama sende benim bir babamsın işte üvey babayla büyüdüm ben şuan yurt dışında işi var. Hakkını yemeyeyim hiç düşünmezdim Üvey babam olduğunu çünkü bana gerçekten bir baba gibi davrandı, bende ona karşılığını verdim sanırım. Başıma neler gelmiştir biliyosun ama çıktım o zindandan şimdi ne yapayım be baba, gidip oğluna mı sıkayım gelinine mi sence hangisi daha suçlu?" diye sordum. "Hep ben konuşuyorum, sıkıldım, kal sağlıcakla baba." diyip arabaya döndüm biraz daha gezmeye başladım.

devam devam devAM

Senayı aradım. "Alo." diyerek açtı telefonu kapatmadım bu sefer. "Kimsiniz aramıştınız daha önce." dedi. Yine bir şey söylemedim. "Bir şey söylemeyecekseniz kapatıyorum." dedi. Yine gıkımı çıkartmadım. Doğum gününe az kalmıştı Sena'nında vardır bir planları diye düşündüm. 10 dakika sonra Yiğit aradı. "Senayı aramanda ki amaç ne?" diye sordu. "Sesini özledim." dedim. "Unutma ilteriş o evli bir kadın artık." dedi. "Çocuğunun babasının yaşadığını biliyor mu?" diye sordum. "ilteriş." dedi. "Gerçekleri kabul etmek zor geliyor dimi sana. Bende yaşadım bunu, sevdiğim kadın ve kardeşim gibi gördüğüm adam bana bunu yaptığında bende yaşadım biliyorum." dedim. "ilteriş Senayı bundan sonra arama." dedi. Telefonu kapattı. Telefonu yan koltuğa atıp pansiyona aramaya başladım.

yiğit gibtim belanı

buldugum butun yıgıtlerı yakmak ıstıyorum duman solumak ıstıyorum am k :D

Yiğidi balikesirin cilgin essekleri sinsin amk

Pansiyon buldum, yanında kapanmakta olan bakkal vardı. Gazete aldım. Şehrin gazetesiydi, pansiyon işini halledip odama geçtim gazeteyi okumaya başladım. Çoğu sayfasında Yiğitle ilgili şeyler vardı, bazılarında Sena ile ilgili ama asla oğlumu göremiyordum. "Sizin yapacağınız işi gibeyim." diye söylendim kendi kendime. Yeniden bir plan yapmam gerekiyordu gazetede Yiğit'in iş yeri dikkatimi çekti bir oteldi, oda Mert'in bıraktığı şekilde devam ediyordu. Evini merak ediyordum. Evini bulabilirsem en azından sevdiğim kadını ve oğlumu görebilirdim. Aklımda yeni şeyler belirdi. Planıma göre yarın otelin önünde bekleyecektim. Sonra Yiğit'i takip edip evi bulacaktım. Yattım uyudum diğer gün gazeteyi aldım yine ilk iş arabaya atladım gezmeye başladım.

huuruuuuuuuuuuuu cocugu yiğit. yiğit diye arkadaşım vardı amk okulunda okul başlasın bi yakacam onu

Çocuğumun ismini ilteriş koyucam!!

Bir yandan gazeteyi okuyordum. Sıradan şeyler vardı. Yiğit'i yalıyordu hepsi. Çoğu da mafya olduğunu karı sattığını filan biliyordu belliydi bu. Otelin önüne çektim geleni gideni izlemeye başladım. Konsey üyelerini düşündüm, Buğra bana işkence yaparken izleyip eğlenmişler hatta aralarından biri yani Joseph ona yardım etmişti. Aklıma gelince gözlerim doldu, morluklar yeni yeni geçiyordu ama kalbimde daha büyük hasar vardı. Ben o acılara başta Sena, ailem ve kardeşim gibi gördüğüm Yiğit için katlanmıştım. Yaşamamı sağlayan şey belki de buydu, o kadar işkenceye direnmem bunun sayesindeydi. Oğlum vardı. Buğra'nın oğlumun fotoğrafını yakışı geldi aklıma duraksadım. Sonra da gazete haberi ve "Kimmiş o aşkım" diyişi. Aşkım diyordu Yiğit'e. Telefonun sesini duyduğuna göre yan yana da yatıyorlardı. Bunun sahte bir ilişki olma şansı yoktu.

Yiğit sılası mehmet ali gibsin !!

Gözlerimden 1-2 damla yaş süzülmüştü bunları düşünürken o sırada biri cama tıklattı bu sayede irkildim ve kendime geldim. Bir araba çıkıyordu Yiğit'i gördüm. Nereye gideceğini takip edecekitm. Bir kez daha tıklattı cama birisi kafamı çevirdiğimde mendil satan bir çocuk olduğunu gördüm çebimden 50 lira çıkartıp verdim mendili aldım. Araba hareket etti bende arkasından hareket ettim ve takibe başladım. Saat daha erkendi, bu saatte eve neden dönüyordu bilmiyorum ama bir nedeni olmalıydı. Neyse giberim nedenini diyip devam ettim takibe. Dağ yoluna girince girmedim durdum. Evin dağ yolunda olma şansı var mıydı. Devam etmekle devam etmemek arasında giderken geri vitese taktım arabayı döndüm otelin önüne. Ne gelen oldu ne giden. Senayı aradım.

Yiyit ismine alerjim olustu aq... kasinmaya basladim

Açmadı. Aradım, açmadı. Yine aradım açtı. "Kimsin sen ya?" diye bağırdı. "ilterişim." demek istedim, diyemedim. "Seni seviyorum." diye haykırmak istedim. Haykıramadım. "Seni özledim." diyip özlemimi gidermek, içimi dökmek istedim. Dökemedim. "Cevap versene niye arıyorsun beni polise gideceğim artık." dedi. Bir şey söyleyemiyordum hala. Aklıma geçirdiğimiz o günler geliyordu. Bu seferde "Neden Sena?" demek istedim. Sorgulayamadım. Boğazıma birisi yapışmıştı sanki konuşamıyordum. Kıpkırmızı olmuştum ağlamamak için. "Ben evli ve bir çocuk annesiniyim bırak peşimi her kimsen." dedi. Telefonu kulağımdan çektim tam kapattıcakken bir kaç gözyaşımın telefonun cdıbına düştüğünü gördüm ve telefonu kapattım hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Kafamı direksiyona koydum ve ağlamaya başladım. Yağmur başlamıştı. Bu tarihte ne yağmuru diye düşünürken telefonum çaldı. Baktım Yiğit arıyordu. Açtım. "Güzellikten anlamıyorsun sen o benim karım." dedi. Yağmur sesi geliyordu telefondan belli ki dışardaydı. "Evin içine geç üşüyeceksin." dedim Nefes alış verişi hızlanmıştı ne demek istediğimi anlamıştı. "ilteriş git artık hayatımızdan. Paran yoksa vereyim babanın yanına git yurtdışına ne biliyim. Git." dedi. 10 ayda tüm her şeyi değiştirip bir düzen kurmuşlardı bile kendilerine bana ihtiyacı da yoktu hiçbirinin bunu düşünmek bile beni üzüyordu. Telefonu kapattı, oğlumu düşündüm. ismini bilmediğim, gözlerinin rengini bilmediğim oğlum. Garip gelmişti her şey. Orman yoluna doğru sürmeye başladım.

Yağmur bitmişti. Yaz yağmuru dedim güldüm kendi kendime. Dağ yoluna girdim etrafı inceleyerek devam ettim. En sonunda evleri gördüm tenha bir yere çektim arabayı yoldan uzak kimsenin göremeyeceği. Başladım beklemeye. Baktım ne giren var ne çıkan 3 ev vardı birini inceledim perdesi vs vs yoktu. Boş olduğunu düşündüm. Telefonumu çıkartıp Yiğit'i aradım açmadı, yine aradım yine açmadı. Üst üste arayınca bir kapı açıldı. Uzaktan seçtim Yiğitti bu. Dağın belli bir bölümüne bakıyordu evleri. Bahçesi de oldukça büyüktü. Geri kapattım telefonu. Yiğit'i izledim. Telefonunu yere fırlatacak kadar sinirlenmişti fırlatmak için elini kaldırdı ama yapmadı eve geri döndü.

alayını amk orucu bozuyorum ben nerde benim paket