özet: pek bişey yok amk okumak isteyen okusun

demek istediğim bir şey var bu sene sınıfıma yeni biri geldi ismini vermek istemiyorum. ilk günler arkadaşça konuşuyorduk, bir süre sonra hoşlanmaya başladım. bunu ona söylediğimde bende sana arkadaş gözüyle bakmıyorum demişti, çıkmaya başlamıştık. başta her şey çok güzeldi. kusursuzduk biz. her tenefüs sıramıza oturur sarılırdık, öğle arası öküz gibi döner yerdik. hiç kavga etmezdik. aslında sıradandık ya, bizi kusursuz yapan da buydu. benim için sadece sevgili değildi. en yakın arkadaşımdı, sırdaşımdı, abimdi. sürekli beni arayanlar oluyordu internetten tanıyanlar filan. alıyordu telefonu hepsine sövüp sayıyordu bir daha bu kızı aramayın diyordu kapatıyordu. tam sahiplenen sevgili modeli yani. bilmiyorum gerçekten inanmıştım ben sevdiğine. bir gün fesat bir espri yapmıştım konu ciksten açılmıştı aynen şöyle demiştim "benim için ciks özel bir şey, özel biriyle olmasını isterim. sevdiğin insana dokununca mutlu olursun, bir fahişeye dokununca değil." bende öyle düşünüyorum demişti. biz çıkarken aramızda bir kızın lafı geçiyordu, yani arkadaşları diyordu bana "hala o kızı unutamadı" diye. bende bir gün tesadüf telefonunda o kızın fotoğrafını gördüm, zaten görür görmez gözlerim doldu. sarıldı ama sıkı sıkı. zaten o bana sarılıp "dünya dikdörtgen" dese ben yine inanırım ki. dedi işte "ben o fotoğrafı onla çıkarken indirmiştim, artık umurumda değil." diye. kafama takmadım fazla, artık ben varım eskide kaldı o kız dedim geçtim. bir gün kuzeninin evine gitmiştik orada oldu ne olduysa, işin aslı kafam iyiydi biraz, başka şeyler de vardı ama ayrıntı vermek istemiyorum. yinede yanlış bir şey yaptığımı düşünmemiştim. bana yanlış gelmiyordu. sevdiğim insanla olmuştu, ilkimdi. neyse, otobüse bırakacaktı saat geç olmuştu annemleri arayim bi merak etmesinler dedim telefonunu aldım. bi baktım o kızın fotoğrafı var. o an kendimden nefret ettim. yaptığım şeyden nefret ettim. ondan nefret ettim. kalp hastalığım var benim bide ilacım yoktu yanımda kriz geçirdim. sakinleştirmeye çalıştı, parada yoktu yanımızda ilaç alacak. nefes alamadım, başım döndü, burnum kanadı. ne zaman o anı düşünsem sesini hala kulağımda hissederim "ecemim, kurban olduğum, bitanem. şimdi sakinleş. çek elini yüzünden. nefes al. evine git şimdi bak, yarın istediğin tribi atarsın. zaten şarjında az yolda kimseye ulaşamazsın, başına bir şey gelir merak ederim. ben istemez miydim arabam olsun şimdi ben bırakayım seni." ağlamaktan yüzüm kıpkırmızı olmuştu, saçım başım dağılmıştı, gözüm akmıştı simsiyah böyle. yinede küçük bir mutlulukla gittim. eve gidince beni ara demişti, gider gitmez aradım. ama dediği tek şey "tamam" oldu. ertesi gün okula gittiğimde sıraya yatmış arkadaşlarıyla konuşuyordu. mutluydu ya, gülüyordu, kulağında kulaklık filan. bir şey bekledim, yanıma gelmesini, konuşmasını. yok. sonradan anladım niye "şimdi git yarın istediğin tribi atarsın" dediğini mahallesinde kimse görmesin diyeydi, okulda zaten umurunda olmayacaktı. zaten iki gün sonra o kızla çıkmaya başladı tekrar. 1 hafta sonra sınıfın erkekleri bana "böyle bir video varmış" dediler, 2-3 hafta içinde de tüm okula yayıldı. haliyle okul değiştirmek zorunda kaldım. 3 okul değiştirdim ama 3'ünde de aynı şey oldu. sürekli kavgalar, yok işte sen huursun, patlaksın sen demeler. bir gün videodaki çocuğun arkadaşıyla konuştuk vicdanı el vermemiş bana mesaj atmış. meğer benle çıkarken 7 kızla daha çıkıyormuş, biz telefonda konuşurken cinsellikten konu açılınca hoparlörü açıp herkese dinletiyormuş, benle buluştuktan sonra yanına başka kızları çağırıyormuş, benle çıkarken başka bir kızın evinde kalıyormuş, hiç sevmemiş beni hep anlatmış işte orada gibicem burada gibicem diye. hani ben o gün kriz geçirmiştim ağlamıştım ya sakinleştirmeye çalışmıştı o da bir sürü şey söylemişti. aynı gün gitmiş arkadaşlarının yanına videoyu açmış izletmiş. okuldan birine satmış videoyu. bana o kadar saf iyi biri gibi geliyordu ki asla düşünmezdim bunları yapabileceğini. hala da inanmak istemeyen bir tarafım var. şuan çıksa yanıma gelse hiç hesap sormam belki "niye" demem. sarılır uyurum sadece. ama siz anlayamazsınız. ben bütün bunları size kendimi ispatlamak için anlatmadım, ben sadece çok meraklı olduğunuz için en azından olayı bilerek yorum yapmanız için anlattım. çünkü yukarıda anlattığım şey sadece olan olay. ne fazlası, ne eksiği. kendi sıkıcı hayatınızdan uzaklaşmak için insanların hayatlarına burnunuzu sokuyorsunuz ve bu gerçekten saçma bir şey. siz asla benim yaşadığım şeyin ne kadar ağır olduğunu bilemezsiniz. o kadar iğrenç insanlarsınız ki üstünüze kusmak istiyorum, yaptığınız şeyin gerçekten farkında değil misiniz? bir insanın hayatını bitirdiğinizin, tüm hayallerini elinden aldığınızın farkında değil misiniz? şu sitede herkeste "popüler insanlar ön yargılı" düşüncesi var. fakat benim 3 yıl boyunca maruz kaldığım tek şey gibtiğimin ön yargısı. hadi ecem'le dalga geçelim. aaa ecem çıplak fotoğraf atmış. +50 beğeni kasana ecem'in ferresinu atarım. ecem'in nasıl bir açığını yakalarım da beğeni gelir. hayat bu kadar kolay değil. sandığınız gibi değil. siz benim hayatımı bitiriyorsunuz 1 aylık eğlenceniz için. gördüğüm kadarıyla umurunuzda da değil. aldığım mesajlarda da açıkça yaşamamın bile hata olduğunu söylüyorsunuz zaten. afedersiniz ama benim ailem bana destek oluyorsa bir şey demiyorsa size tak yemek düşer. benimle birlikte cehenneme gelmeyeceksiniz, günahlarımın bedelini ödemeyeceksiniz. öyleyse çenenizi kapatın.