oradan gitmeyi düşündüm. sadece evime gidip kahvemi koymayı ve bir saate kalmadan bu olayı kolayca unutacağımı düşündüm. kız konuşmaya devam ediyordu normal bir insan gibi oturmaya 3 dairem 2 otomobilim bir yazlığım varmışta buraya bir arkadaşımı ziyarete gelmiş o sırada da hobi olarak ekmek yiyen bir insan imajımı korumaya devam ettim. mantıklı olanın kalkıp gitmek olduğunu biliyordum ama o an böyle yaparsam kıza kabalık edeceğimi bile düşündüm bir insan 1 saniye içinde bile aptallaşabiliyor konu yeter ki bastıramadığı veya ekgibliğini hissettiği şeyler olsun akıl orada iflas ediyor. keşke o anki rezilliğimi 1 dakika bile olsa dışarıdan izleyebilseydim ama bu tam bir fiyasko olurdu benim için. kıza dönecek olursak muhtemelen yeni tanıştığı erkek arkadaşından ayrılmasına 5 dakikadan az bir süre varmış gibi aklına geleni konuşuyordu gelmeyeni de konuşuyordu ,sesine hakim olamıyordu ve hatta vücudu titriyor suratının rengi beyazlaşıyordu muhtemelen bayılabilirdi de

rezerveddin ihsanoğlu

saat 6 da bir yandan ekmeğimi yerken bir yandan sessizliğin ve etrafta tek bir insanın bile olmayışının tadını çıkarırken parka telefonla konuşarak gelen bir kız sol çaprazımda ki banka oturdu ve aynı anda hem bağıran hem ağlayan bir ses tonuyla birisiyle küfürleşerek saçma sapan bir diyaloğa girdi.

devdıbını anlatabilirim...

..kızın o anki ruhsal durumunu bir miktar da olsa anlamayı başarmış gibiydim. eğer bir insanın kullandığı sözcüklere değilde ses tonuna kıyafetine veya tipine değilde vücudunun hareketlerindeki anlamlara bir kere bile odaklanmış bir insansanız şimdi yazacaklarım size saçma gelmeyebilir...
o an kendimi sadece ona odaklamıştım biraz üzülmüştüm ama büyük oranla gerilmiştim ne yapacağım konusunda en ufak bir fikrim yoktu aslında sadece oturuyordum ama aslında başka bir şey yapmıştım yanlışlıkla kızı hissetmiştim kızın zayıflığı ve gerginliği bana da geçmiş gibiydi düz bir bakışla asla anlaşılamayacak bir durum vardı artık ikimiz arasında ve en önemlisi bunu oda biliyordu ki telefonu kapatığında avuçlarıyla yüzünü kapamış ağlıyordu. benim için önemli kısmı da o sırada başladı. aklımda net olarak düşündüğüm tek şey kızla aramdaki o bağlantıydı. buna bağlantı diyorum çünkü kız ağlamayı kestiğinde büyük bir cesaret ve sanırsam minnettarlıkla bana döndü ve bu konuşmaya sende şahit oldun diyerek bana baktı. tanımadığım bir insanın bana böyle bir tepki vermesini o an düşünmedim bile belki de artık tanıyordum ama daha garip olanı oda beni tanıyordu çünkü elimdeki yarısı bitmiş ekmeğe bakarak iğrenmemişti bile...

Rezertertip

rezervuar incileri

Rezerverino

rezardinho

o sırada ben açlığımı yeni yeni bastırıyorken hatta birazcıkta olsa mutlu hissediyorken bu kız bir anda tüm dikkatimi üstüne çekmişti. bunda onun bir payı olmadığını bilsem de kendime hakim olamamıştım hatta içimde uzun zamandır olmayan bir dürtü beni ona itmişti ilk andan itibaren sadece orada oturuyormuş ve aslında ilgilenmiyormuş imajı veren biriydim. aslında o an içimdeki fırtına çoktan kopmaya başlıyordu bunu hissedebilmiştim.

o an aslında o kızla konuşmak istediğim milyonlarca şeyin tek tek farkına varmaya çoktan başlamıştım.20 li yaşlarda olduğunun makyajının aktığının giydiği dar tşörtün nasıl terlediğinin ,sütyeninin boyunun, yırtık pantolon giyerek modaya ayak uyduracağını sandığının, muhtemelen tek uğraşının özel bir üniversitede arkadaşlarının notlarını alarak geçmek olduğunun geri kalan hayatınında anlık heveslerden ibaret olduğunun farkına vardım. başlarda kız bana bir kere bakmıştı oda insan olup olmadığımı anlamak için olsa gerek ama şimdi ara sıra bana bakıyor gibi hissediyordum ben de ona bakmıştım ama sadece çekingen 3 5 bakıştı hepsi o.yaklaşık yarım saat geçmişti ve benim orada olmamın tamamen saçmalık olduğunu artık o da biliyordu...

devam ediyorum beyler..

kızın o an cesaret edip benle konuşması anlık bir tepkiydi ve ben geçiştirmiş olsaydım üstüne gitmemiş olsaydım kız belki pişman olup kalkacaktı. aslında olması gerekende buydu ama bir yandan da onunla en azından ufak bir sohbet kurmam gerektiğinden kendi kendimi zorlamaktaydım.bu yüzden artık orada oturan sıradan biri imajımı bozmak zorunda kaldım. eğer bozmasaydım bu anlattıklarımın hiç birini hatırlamayacaktım bile. olaya dönelim ve kızın ilk cümlesinden devam edelim:
- bu konuşmalara sende şahit oldun
kafamı çevirip tam olarak kızın gözlerine baktım ve durumun benim için bir sorun teşkil etmediğini söylemeye çalıştım.
-evet öyle oldu. senin adına üzüldüm sayılır. böyle bir durumda şahit olmamak mümkün değil konuşmak ist..
sözümü kesmişti ve topladığı cesaret ve güçlü kadın imajı anında yerle bir olmuş. zayıflığının verdiği baskıyla ağlamaklı bir şekilde bana içini dökmeye başladı.
-1 hafta önce tanışmıştık. arkadaşlarımla .. bara gitmiştik orada eğleniyorduk o sırada arkadaşım busenin okuldan bir arkadaşı geldi ve bize katıldı her şey çok normal gidiyordu. onunla sohbet ettim çok iyiydi.her şey çok iyi gidiyordu ikimizde keyif almaya başladık. çok içtik.her şey güzeldi telefon numaramı aldı sonradan eve bırakmayı teklif etti geri çevirmedim eve onun arabasıyla dönüyordum buse o ve ben. önce buseyi bıraktık. sonra ikimiz kalmıştık beni evime zütürüyordu.o sırada eve içkili bi şekilde gitmek istemiyordum onla sohbet ettim. onun evine gitmek istedim oda kabul etti.her şey çok güzeldi kafam da iyidi anlatabiliyor muyum? tahmin edeceğin gibi onunla ..(arkadaşlar tam hatırlamadığımdan aklımda kalanları yazabildim)
tahmin edebiliyordum.o gecenin verdiği bir mutlulukla tanımadığı bir insanla yatmıştı bu artık günümüzde sıradan denebilecek kadar yaygın bir olay haline gelmişti onun için üzülüyordum ama böyle bir tecrübe yaşaması onun tercihiydi ve bu konuşmanın sonunda kaybettiği o mutluluğu benle yatarak yerine getirmeye çalışacağının da farkındaydım.her şey elimdeydi kız elimdeydi iç güdüm kazanmıştı. zayıfı avlamak üzereydim. doğanın kanunu buydu.

rezerdullah.

kızın benden tek beklentisi ona daha çok sahip çıkmamdı.en azından bana öyle gelmeye başlamıştı.o konuşmaya devam ederken ayağa kalktım ve yanına gittim. oturmadım sadece yanına gittim. ürkütmek istemiyordum. ellerim cebimde onu dinliyordum sadece dinliyordum o konuşuyordu.bir sürede böyle geçti ve artık biraz rahatlamış gibiydi.bu sebepten ona elveda demem eve gidip 31 çekip rahatlamam gerektiği son bir kez aklıma gelmişti ve bu benim elimden kaçırdım son fırsat olacaktı.. konuşmaya çalıştım.
-yaşadıkların gerçekten üzücü. keşke böyle olmasaydı. genç olduğunuz için bana normal geliyor olsada seni anlıyorum.
saçmalamaya başlamıştım kızın istediği bu değildi sıkılmış bir ifadeyle
-yanıma oturur musun biraz daha konuşalım adın ne
diyerek beni kafesine kapatmıştı bile. aslında buna ben izin vermiştim.31 den daha çekici gelmişti belki de.bu bir rezillikti aklı karışık bir kızdan faydalanmaktan başka bir anlamı yoktu. bende de hayal kırıklığı yaşayacaktı ona verebileceğim hiç bir şey yoktu. arabam yoktu. param yoktu. sadece dedemden kalma yalnız yaşadığım bir ev vardı ve kıza karşı özverim başka da hiçbir şeyim yoktu. kız güzeldi renkli gözleri dolgun dudakları büyük göğüsleri beyaz ve hassas bir teni vardı. konuşması ise bir erkeğin aklını çok kolay alabilecek yumuşak ve duygusal bir tondaydı.ona kendimi tanıttım
-bu civarda oturuyorum yalnız yaşıyorum çalışıyorum dedim adımı söyledim. kızın sabredemiyormuş gibi bir hali vardı ve
-çok mu yalnızsın peki
diye sordu.tek yapmam gereken gözlerinin içine bakmak ve evet demekti hatta dedim.
-bu soru biraz garip ama cevabı evet çok yalnızım çalıştığım yerdeki insanlardan başka pek bir çevrem yok şimdi evime gidicem ve kahvemi yapıcam(31 çekecektim)
kızın keyfi yerine gelmiş gibiydi telefonda konuşan kızla bu kız arasında hiç bir benzerlik yoktu hatta heyecanlıydı bile...

bREZzers

empREZaryo güzel yazıyon panpa şuku

pREZervatif

REZervasion

Rezistasyon

devam panpa

Devdıbını yazasım yok beyler size itiraf etmem gerek bu yazı bir deneme yazısıydı ve pek başarılı sayılmaz kusura bakmayın