öncelikle neslime aldırıs etmemeniz önemle rica olunur silik yemeyi farz bilmiş bir panpanızım
evet beyler üzerinden yaklasık 4 bucuk yıl geçmiş olan olaylar dizinini sizinle paylaşmaya karar verdim olay ankaranın bir köyünde geçmekte ancak anlatacağım seylerin içinde bir ölüm meydana geldigi için ölen kişinin akrabalarıylan sıkıntıya gırmemek adına köyün ismini vermiyeceğim.

eve giderken bile artık zütüm yusuf yusufdu bahçe kapısını geçtim kömürlük tarafına bakmamaya çalışıyodum kapıya vurdum açan yok saat 4 e gelıyo tabı herkes uyuyo uyanmazlarsa sıçtık uyansalar nerde kaldın bi ton tatava vazgeçtim eve girmekten gittim cami avlusuna bi banka tünedim sabah namazına gelen cemaat görmesin diye uyuyamadımda orda mürvet teyzelerin kapısının önündeki kanepe geldi aklıma ama oraya kadar gidebilirmiydim köy o kadar sessizdiki yavaşca dogruldum yola koyuldum çıt çıksa tedirginim sonunda eve vardım mürvet teyzede mahmut amcada uyumus hemen yumuldum kanepeye sabah oldugunda kimse uyanmadan uyanmıstım hemen eve gıttım bida uyudum evdekıler nerdeydın butun gece felan dedıler ahmetle gezdik dedim ahmete güveniyolardı o yüzden üstelemediler
sonraki 2-3 gün evden cıkmadım ankaraya dönmek kararı aldım ve köyde herkezle vedalaşmak için yola koyuldum

- oo alıştınmı köye
+ alıstımda sıkılmaya başladım
- biraz sonra tekerlek yarıştırmaya gidicez gelsene sende
tekerlek yarıştırmak ne amk diye içimdem geçirirken tek kalmaktan iyidir deyip tamam dedim. aşağı mahalleden yukarı mahalleye cıktık bos ve hafif eğik araziden 3 kişi daha vardı tekerleklerle koşup birbirlerini geçmeye çalışıyolardı ahmette hemen olaya dahil olmuştu bense ibret alarak onları ızlerken banada bı tane tekerlek verdıler bıraz denedıkten sonra koşarak onları geçeçek kondisyonun bende olmadığını farkettım ve tekerleği yokuşun tepesinde hızla fırlatmaya başladım hızını alınca bunları gecıyodu bu arada mehmet dıye hafıf deli bir amın feryadı bana gıcık kapmaya başlamıştı bile
-giberle olum böyle işi
diye köyde sadece onda bulunan şivesiyle üstüme gelmeye başladı
-bu bebeyı kım getırdı buraya amk
(ahmet)+ben getirdim noldu
-ya düzgün oynasın yada gitsin
+kocaman adamlarsınız oynadınız oyunlara bak amk dedim eve dogru yola koyuldum tekerlek dedigim cantsız araba lastigi bu arada yanlıs anlasılma olmasın

devammı yetermı beyler devam diyenler şuku bugunluk yeter diyenler çüküye bassın süre 15 dk
başladı

size biraz evi tarif edeyim bahçe girişinde sizi tahta bir kapıyla karşılayan içeri girdiginizde ise solunuzda ufak bir kümes sağınızda güzel asmalarla üstü kapanmıs yaprakların arasında süzelen los ışığa kendini teslim etmiş bir bahçe biraz ilerlediğinizde evin giriş kapısı
kapının 5 metre sağında ne gibime yaptırdıklarını anlamadıgım evin 3 katı büyüklüğünde olan tünel tarzı kömürlük 3 katmandan oluşan bu kömürlük o kadar gizemliki yeri gelince anlatıcam
neyse eve geldim kapıyı araladım karşımda baya büyük bir avlu vardı yukardan bizimkilerin ayak sesleri geliyodu yolun sonundaki merdivenden yukarı cıktım evı bıraz dolandıktan sonra 1-2 saat kestirip kendimi dışarı attım kaveye doğru giderken ahmet karşıma cıktı

piknik bitiminde ahmetin
-boncuklu tabancayla savaşacaz sende gel takıl bızımle
teklifi beni iyice hayrete düşürdü ulan kac yaşında adamlar napıyolar böyle amk diye düşünürken inan cok eylencen bende 2 tabanca var bırını sana verırım dedı
toplanıp oynamaya basladık ahmetle bızım komürlüğe sığınmıktık benımde oraya ilk girimsimdi ilk odada odunlar vardı burası küçük sayılırdı ilk odadan 2. odaya gectimizde bir sürü üstü kapalı cuvallar vardı 2. odadan 3. odaya gectımızde ıse kocaman bı oda ve ışık içeri cok az girdiğinden ne oldugu görünemeyen şeylerle doluydu ahmet pek korkmuyodu ama ben karanlıktan tırsan adamlardandım
biraz daha saklandıktan sonra ahmetten inleme sesleri gelmeye başladı acı çektiği belliydi karanlıkta onu aramaya basladım yerde yatar vaziyette buldum kucama almaya calıstım başaramadım sonra sürükleyerek 2. odaya cektım tokatlayarak kendıne getırmeye calısıyodum sonra yardım almak icin dısarı cıktım kımseyı bulamayınca geri döndüm ahmet yerınde yoktu bi ahmetın dıbına koyum dıyıp ayrılmak geldı ordan ama ölürse felan bana kalabılırdı tekrar 3. odaya girdim bakınmaya basladım hızlı nefes alma seslerı gelmeye başlamıstı it gibi soluyodu amın oğlu benıde ıyıce heycan basmıstı bisey daha yaşasam aklımı yıtırecek gıbıydım ellerımle onu araken sırtına dokundum bıraz yokladıkdan sonra kafasıma ulastım ve önünü cevirdim ahmet dıye fısıldadım tepkı vermedı bi bağırsa felan bittim yani oracıkta sıçardım altıma sonra kollarıma kendını bıraktı aşk filmi çekiyoruz sanki amk tekrar sürükleyerek bahçeye cıkardım annesi gile felan haber verdim benimle konusmasını yasakladılar

-ben mert
+bende ahmet memnum oldum
-bayadır burdamısın
+2 ay oldu
-nası vakit geçiriyonuz burda amk
+köyü küçümsüyorsun burda saatlerın nası gectını bıle anlamıyoruz
dedi ve beni genç bi toplulugun içine soktu 3 kız 5 erkek toplanmıslar konuşuyolardı ahmet benı takdim etti
selamın aleyküm arkadaslar bu mert gülben teyzenin torunu köye daha bugun geldi hepbir agızdan hosgeldin dediler ve kısa sürede kaynaştık.
kızlardan biri merveydi bir serenay sarıkaya olmasada her türlü gideri vardı şehirden gelmiş olmam bile onları etkilemeye yetiyordu. bunu grubtan ayırıp tenhaya çekmeyi düşümdüm bi an ama acele edip ürkütmek istemedim 1-2 saat takıldıktan sonra eve döndüm.

-dışarı çıkalımmı
+bizimkiler izin vermiyo
-lan olum kocaman adamsın ne izni amk bi başın döndü diye bu kadarda olmazki
+bi soruyum
3-4 dakka konustuktan sonra geri geldi
+tamam ama cok durmadan geri gelicez
başımla onayladıktan sonra cıktık köy meydanına vardık
ahmetin ekibi toplaması 10 dk sürdü sürmedi ben hemen bos evlere girme planımdan bahsettım herkes sasırmıs vazıyette ızlerken niye boyle bisey yapalım dercesine bakıyolardı sonra faruk
+olum napıcaz elin evinde bi gören felan olur dedi
bende hışımla - hergün bebe belik oyunu oynuyosunuz bi adam olunda biraz heycan yaşıyalım amk
dedim ve yarısı manipüle oldu kızlar olaya cok farklı acıdan bakıyolardı onlarla yiyişcemizi düşünerek trip atarak uzaklastılar toplam 5 kişiydik benim için bu yeterliydi faruk deli hasanın evındekı gibi olacaksa ben bastan yokum dedi diğerleri kahkaha atmaya başladılar ben konuya fransızım tabi
+ne deli hasanın lan ?
-2 sene önce ( deli hasanın evının oldugu tarafı göstererek) deli hasanın evıne gırdık adam kör bizi görmedi tabi birimiz kıkırdamaya baslayınca bizi kovaladı
+ sallamayın amk
-ne sallıycaz lan yalan borcumuzmu var
+gösterin o zaman

aksam olmustu caprazdakı ebenın evıne gıtmek ıcın evden cıktık gidecemiz kadın şuan rahmetlı oldugu ıcın pek bısey demek ıstemıyorum ama kaşarın tekıydı iftira desen onda dedikodu desen onda tek gözü görmeyen hafif ürpertici kahpenın tekıydı. cıktık evıne bızı gorunce şasırdı bizimkiler muhabbet etmeye başladı bende o aralar 3 harflilere meraklıyım lafı oraya getirdim loş bir ortam var her şey elverişli yani
+ ebe buralarda hiç cin felan gören olmuşmu
bizimkiler benim bu merakımı ankaradan bildikleri için bişey demediler
ebe bi an şaşırdı gözlerimin içine bakarak 20 saniye felan sustu sonra

gene rutin bir sabah ankaradaki mustakil evimin içinde pc basında günü geçirmeyi planlarken ev halkının köye gitme kararı aldıgını farkettım şuan nedenini tam hatırlamasanda ya cenazeye yada birinin hastalanması nedeniyleydi sebebi ziyaretimiz. ancak ben bu yolculuklara ne kadar isteklide gitsem sıkılıp dönceğimi biliyordum biraz mırın kırın ettikten sonra ikna oldum.
yola koyulmak için hazırlıklara başladık yolculuga annem ve babamın yanında dedem ve ananneminde geleceğini öğrendigimde aradabada sıkışacağımız için içimi iyice bi hüzün kapladı ama belli etmedim. bizim tarihi eser niyetine koruma altına alınabilecek 1989 model mercedese bindik artık her sey hazırdı ve yola koyulduk.

kendi evimize dönme vaktimiz gelmişti. bir yanım hiç dönmek istemesede bir yanım can atıyordu o an anladım mazoşist oldumu amk eve geldimizde saat 11:30 cıvarıydı yataklar hazırlandı resmin oldugu odanın yanındakı odada biz yatacaktık ananemi görünce olanları anlatma kararı aldım bıraz bahsettım pek inanmayarak
- dedende senin gibi korkuyo bu evden bı kere tek kalmıstı korkudan camdan atlamıs
deyince dedeme olan azıcık saygımda gitmisti kahkaha atıyodum amk
sabahın onunda ahmet kapıya gelmıstı dün olanlardan dolayı özür diledi bugün bir piknik yapıcaz sende gelsene dedi ben ne getırıcem olum daha eve bıle yerleşemedik yakındada dönücez büyük ihtimal dedim sen sadece gel dedi üstüme her zamankı kombınım adidas ayakkabım ve eşofman takımımı çekip peşine takıldım gittiğimiz yerde kızlı erkeklı olan aynı gurup pıknık yapıyodu takıstımız mehmet yanıma gelıp özür diledi istemeye istemeye baskı yapmıslar bellıkı o ara merveyi gördüm selam verdım oturdum konu ankaradan açılmıstı çoğu ankarayı görmemişti
gençlik parkını anlatınca onlara böyle bir yerin olması hayal gibi gelmişti merveye ankaraya gelirse onu gençlik parkına zütürme sözü verdim ama hic bi zaman bu olmadı amk

- niye geldik buraya
+ bi tuvalete giriyim
buraya kadar bunun için geldimizi öğrenince bende bi sinir patlaması oldu ama yaşadıgım korkular beni tatmin etmişti tamam gir hadi dedim bu tuvalete girince bende evde gezmeye korktugumdan camın kenarına oturuyum dedım
camdan dışarıyı ızlerken odadakı resim dikkatimi çekti çerçevelenip duvara asılmıs resimdeki adam http://f.internetara.com/...5_2NU_23_2NU_8_SL_kqh.jpg bu karı gibi bakmaktaydı önce bende ona öylece bakıp korkumu yenmeyi düşünsemde dayanamayıp kalktım tuvalete doğru gitmeye başladım. artık korkum hat safadaydı
- dede cık artık
- dede ? dede !
+ ne var oğlum az daha bekle
demesiyle biraz daha rahatladım ardından aynaya bakmamla hayatımın en büyük korkusunu yaşamam bir oldu kendimi görmek yerine kulakları sivri yüzü en az 100 yaşında olan ve sırıtan bir varlık gördüm bahsedilen dedeler aklıma geldi kafamı eymekte buldum careyı kımıldayamıyordum kafamı kaldırmadan bakmaya devam ettim süliyeti hala ordaydı dedem tuvaletın kapısını actı benı gördü
+ noldu olum sapsarı olmuşşun
- bi an önce çıkalım burdan
dedim ve hızla ebenin evine gectik gördüklerimi anlatmaya karar verdim tam söze girecekken ananem dedeme
+ çocuğu niye zütürdün ne korkak adamsın hasan
diye zerzeniste bulununca dedemde erkekliğine yediremeyip
- ne korkucam cocuk bı hava alsın diye düşündüm hem kendi istedi
diye karşılık verdi ananem üstelemeyip konuyu kapattı

nihayet köyün girişine gelmiştik oturmaktan zütüm uyuşmuştu annem ve ananem dedikoduya tam gaz devam ederken babamda dedemin sorularını gibine takmayarak geçiştiryodu. iyice sitres olmustum amk arabadan inip eve yürüyerek gidiyim dedim bi an ama köyde köpek olma ihtimali beni korkutmaya yetmişti. eve geldiğimizde ninemin öldüğünden beri kimsenin girmediğini anladım kapıyı actımızda 1 metreyi geçen otlar oldugunu fark ettim saat 4 civarıydı hemen işe koyulduk ve otları temizlemeye başladık tam o sırada karşıdaki evden bi çocuk geldı kendini tanıttı - hos geldınız gülben teyze ( anaanemin ismi) + hoş bulduk ahmet gel bize bi yardım et
- tabi diyip işe koyuldu baya çalışkandı ibine işi bitirince ananem git ahmetle oyna dedini hatırlıyorum 17 yaşında adam ne oyunu amk hafifden sinirlensemde aldırış etmeden ahmetle yola koyuldum

benim buraya girme nedenim tek katlı olamsıydı ilk hedef için gayet el verişli bi yerdi ancak planda ters giden şeyi işe bütün odaları gezip bi gibim bulamadıktan sonra farkettık tabi ne aradıgımızıda bilmiyoruzda ahmet yanıma gelip aşagı ınen bı merdıven var dedi üst katta bu kadar kalabalık bir grubla gezmek benim için cok kolaydı nerdeyse tüm camlardan kacma imkanım vardı ama aşağı inmek tehlike anında kacmamızı cok zorlaştıracaktı bi yandanda merak ediyodum önde faruk olmak üzere sırayla aşağıya indik boş odalarda olabıldıgınce yavaş şekilde dolanırken üst kattaki kapıların hızla açılıp kapandını duyduk arkada biri kaldımı diye sordum feneri yüzlerine tutarak hepsinin gözleri fal taşı gibiydi bu korkumu iki katına cıkardı sorumu tekrarlayınca hepımız burdayız işte dedi ahmet

+ baba bak daha ankaraya gidecez hadi gidelim artık
- sokuyum ankaraya işten güçten bıktım bı kafa dahıtacam kafamı gibtin dur az daha ben bi arabaya gidip geliyorum
bacını gibiyim araba en az 5 dk uzaklıkta
+ bende geliyimmi
- sen oltalara bak
+ senide gibiyim oltanıda gibiyim dedim kısık sesle coktan yola koyulmustu bıle
geri geldiginde 35 lık votka elınde oturdu yanıma
- hic bakma sana yok dedi
+ isteyenmi oldu dedim
bu içmeye başladı kafa zum araba sürmeyi bırak çaya düşmesin diye ben mukayet oluyorum amk dedım bu gece ikimizde sağ cıkamıycaz bu sızınca bı agacın altına yatırdım ve düşünmeye başladım kurt ulumaları tarzında bakın dikkatinizi cekerim kurt demiyorum köpekte olabilir çeşitli sesler ve aralıklarla domuzları korkutmak için tarlalarda bulunan patlayıp ses cıkaran gerilimide hat safaya taşıyan mekanizmalar eşliğinde düşünmeye devam ediyordum aklım bana oyunlar oynamaya coktan başlamıştı bile çeşitli gölgeler görüyordum simsiyah gölgeler özellikle çayın karşısında resmen bana aldırıs etmeden gezinen gölgeler vardı gözlerimde yaşlar aka aka babamı kucaklamayı denedim artık öleceğime emin gibiydim babamı kaldırmayı denesem bile o 85 ben 65 kiloydum nereye kaldırıyon amk sürüklemeye başladım araba uzaktan hafif hafif görünemye başlamıstı gölgelerin etrafımda olduklarını iyice hissetmeye başladım fısıltılarda başlamıstı ve gittikçe artıyodu her şeye rağmen babamı suruklemeye devam edıyordum takı o derin kanallardan biri karşımı cıkana kadar

hemen bi kaç yeri aradılar 2 tane dalgıç geldi çaya daldılar aralıklarla çıkıyolardı yaklasık 30-35 dakka sonra biri kucagında ahmetle kıyıya geldi cansız bedenini yere bıraktı dalgıç herkesde ölüm sessizliği olustu kiminin gözünden yaşlar akıyo kimi ise şoka girmiş vaziyette olanları izliyodu daha fazla dayanamayıp köye doğru yürümeye başladım gözlerimden akan yaşlar iyice hızlanmaya başladı o gün sabaha kadar ağladım cesedi otopsiye almışlar o gün onun yanında olabilecek kisileri sorguya çektiler kim ne ifade verdi bilmiyorum tek bildiğim ananesinin bunun sorumlusu olarak arkadaşlarını tuttuğu o gün orda ahmeti birinin ittiğine emin gibi konusuyodu en çok şüphelendiğiyse deli mehmetti bence haksızda sayılmazdı ama ben bu konuda hiç fikrimi söylemedim
sonuç olarak kimseyi hapse atmadılar olan 17 yaşında bir gence oldu bunun içinde cinlermi var yoksa hain arkadaş veya arkadaşlarmı var bilemem beni asıl merak ettiğim olta ile balık tutmaya giden bir çocugun neden cırılcıplak çaya atladıgıdır eğer kendi atladıysa

evden cıktım ahmetgilin evi hemen karşıdaydı ilk mi onlara gitsem sonmu onlara gitsem karar veremedim kahveye dogru devam ettım camı avlusunda bir cok yaslı akrabaları gördüm onlarla vedalastım ne güzel duruyodun nıye gidiyon alısmıstık bız sana felan dedıler ama ankarada ıslerım var felan dıye geçiştirdim ardından her zamankı grub toplanmıstı bizim ahmet ve merve hariç gittim yanlarına
hepsıyle vedalatım helallik aldım bu arada yaklasık 3-4 gündür anası gibik mehmeti göremiyordum nerde diye sorunca bunun bi hastalığı varmış iyice azmış zaten deli gibiydi simdi baya kafayı yemiş evden pek cıkarmıyolarmıs
ahmet niye gelmedi dedim oda kendini pek iyi hissetmiyo dediler onca yaşananlardan sonra hak verdim onada onların yanından ayrılınca mervegilin evine doğru ilerledim bahçede çamaşır asıyodu size biraz merveyi tarif edeyim

babam hafif ayıkır gibi olunca bi ümitledim bugün bana yaşattıklarının hırsıyla sağlı sollu sağlam tokatlarla girişiyorum bu bıraz daha ayıldı baba uyan dedim gözleri acıldı noldu ne var dedi arabaya gitmeliyiz ananem hastalanmıs demekte buldum çareyi bi iki adım attı sonra gene başı döndü giberim böyle işi deyip babamı arkada bırakarak arabaya dogru kostum arabaya gelınce anahtarların babamda kaldını farkettım havada iyice karardı artık o anları anlatacak kelime yok yani yaşamayan bilemez felanda diyemiycem o anları yaşıyanları cogu ya ölür yada aklını kacırır ben nası atlattım hala bilmiyorum arabanın yanından bi kanal daha oldugunu suyun sesınden anladım yanlız bu kanalda üstünden geçilmesi için tahta vardı hemen tahtayı alıp babamın iyi olması için dua ederek kostum diğer kanalın başına babam yerde sayıklar vazıyette yatıyordu tahtayı yerleştirip üzerinden sürükleyerek geçirdim arabaya ulastık sesler kesilmis sayılmazdı ama baya azalmıstı uzun zamandırda gölge felan görmüyordum babamı arkaya yatırıp şöför koltuğuna oturdum araba sürmeyi bilmiyordum ama bizim araba otamatik vitesti bi kac sürmüşlügüm vardı arabayı çalıştırdım farları yaktım bin anda sağa solan kacan şeyler gördüm inanılmaz hızlılardı yada aklım bana oyun oynamaya devam edıyordu ne köyün yolunu nede nereye gideceğimi biliyordum arabayı geldimiz yöne cevirdim kapıları kitledim oltarıda geride burakarak gaza kötledim sağa sola bakarak ilerlerken ağaçlık alanlarda gözler görüyordum

Aga sen yaz. Ben ailene erzak yardımı bile yaparım

ama arabanın verdiği güvende tarif edilemezdi ilerde yol ikiye bölünüyordu köyün sol tarafta oldunu bildigimden sola direksiyonu kırdım ancak siyah gölgeni biri yavaşca toprak yolun bi ucundan diğer ucuna gecti farı kapattım benı görmemesini umarak yolun öteki ucuna gecince bi anda kafasını kaldırıp arabaya baktı yüz hattıyla ilgili en ufak bı belirti yok hemen farı acıp gaza kökledim dikiz aynasından baktıgım bi gibim göremedim bi 10 dk daha sürdüm sonra asfalt yola cıktım Allah a binlerce kez sükür ederken köyün girişine geldim hemen evin önüne arabayı cektım bı yandan ananemle dedemin babamı bu halde görmesinin dogru olmuycanı dusunuyodum bı yandanda gibimdemi bu amcık diye ikilemde kalırken acele şekilde ananem ve dedemle vedalaşıp yola koyulma kararı aldım eve cıktım hazır valizimi aldım babam kendı anne babasıda dahil olmaz üzere herkese karşı soguk bir adamdır dedemin felan eliniz öpmez yani onlarda babamın cıkısını yadırgamadıklar arabayı benım surdumu gorunce ananem bı kuskulandı ama o daha bısey dıyemeden yola koyuldum beypazarında durdum ve tenha bı kosede bufeden bıseyler alıp yedım sonra uyudum sabah babam uyandıgında ben hala uyuyodum nerdeyiz biz diye sordu cok büyük bi hayretle beypazarı dedim ne işimiz var olum burda nası geldik buraya felan olayların hepsını anlatasım geldı ama ınanmassa sıctık dedım ve gölgelerın oldugu kısımları atarak kurt ve diğer hayvanlardan korktuğum icin gittim ordan dedim bana büyük hayretle baktıktan sonra
+ buraya kadar arabayı senmı surdun ?
- evet
çenesini sıvazlayarak bagaja gitti aha dedim sıçtık
+ oltaları aldın demi?
- aceleye geldi biraz alamadım
şaskınlıgını hala üzerinden atamamıstı
sabah kahvaltısı yaptıktan sonra
+ geri almaya gitmeliyiz oltaları dedi
düşündüğüm zaman bayada para gitmiş oluyodu cidden ama o kadar sey yaşadıktan sonra oraya gitmek pek mantıklı gelmıyodu