korkularımızı yazıyoruz beyler buraya

üniversitedeyiz bi gün dersimiz var.
bide süleyman diye bi arkaşımız var.
dersimiz 3 te biticek düdüklü tencerede yemeği yaptık çıkarkende süleymana dedikki sülo yemek var ocakta düdüklü tencerede sen onu 1 saat sonra gibi kapat altını.
dedik çıktık gittik saat 3 te ders bitiyo eve gelicez kurcaz masayı yiycez.
saat 3 oldu eve gelirken ulan bizim evin içinden
tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuuuuuuuuuuuuuu diye tiz bi ses geliyo amk
içeri girdik.
bizim gerizekalı süleyman uyumuş kalmış gerizekalı.
içerde mutfakta düdüklü isyan ediyo.
hani osurmamanız gereken bi yerde osuruk gelirde osurmamak için kıvranırsınız ya.
düdüklü tam o tam o halde.
patladı patlicak
gittik yanına süleymanın uyandırdık.
salak demezmi içim geçmiş diye...
içini s.kiyim senin gerizekalı.

içeri giremiyoruz korkudan.
mutfağa bile yaklaşamıyoruz..
dedik süleymana bu iş sen yaptın sen temizlicen gir içeri amk
giremedi korkudan oda
ama bu arada tencerenin altı açık hala ötüyo.
zamanını bilmediğimiz saatli bomba gibi ne zaman patlayacağını bilmiyoruz.
dedilerki zerolegolas sen gir halletse halletse sen halledersin bu durumu
bi de gazladılar beni
tamam dedim hazırım giricem içeri altını kapatıcam.
dedim..
mutfağın kapısının kolundan tuttum.
ve...
booooooooommmmmm.
patladı amk...
içeri bi girdikki bütün duvarlar nohutla badana olmuş amk.
3 gün anca çıkardık .
kokusu 2 hafta evde kaldı.