Galiba okumak isteyen yok.Eyy karanlıktaki karakter.Bir nebzede olsa yine o umut ışığını gördün ve yine düştün sonsuz karanlığın içine. Teşekkürler inci.. Teşekkürler.

ben varım kardesim yolla sen

Ruhumdaki bitkinlik uyandığımda gitmiş olacak diye kendimi avutarak uyuduğum bir gündü. Gün ışığının yüzüme vurmasıyla uyanmış, yatağımda biraz kendimi ve hayatımı sorgulamış bir çıt bile çıkarmadan yataktan kalkıp bütün yalnızlığım ve karanlığımla odamdaki balığa yemini atmıştım. Diğer günlerde de olduğu gibi sıradan bir güne daha başlamıştım.

burdayım panpa.

içimde yıllardır sebebini bilmediğim bir buruklukla gündelik işlerimi yapıp hızlı teknik okuma kursuna gitmiştim. Aslında bu gün içimde bu burukluğun yanı sıra ne olduğunu bilmediğim başka garip bir his daha vardı. Umut.Evet galiba bu his umuttu. Beni yine derinden yaralayacak karanlıktaki yalnızlığımı hatırlatacak kötü bir umut. Kursda belki biriyle tanışırım umudu..

Hani insanlar olacak olan olayları bazen daha önceden hissederya sakın öyle bir şey olduğunu biriyle tanıştığımı felan sanmayın.Çünkü hayat bu hisleri karanlıkta kalmış karakterlere vermemiş. Standart hoş geldin laflarının ardından hoca tekniklerle alakalı bilgiler vermeye başlamıştı sınıfa. Kulağım hocadayken gözüm sınıftaki insanlardaydı. Acaba onlarda benim gibi karanlıktan kurtulmak için mi gelmiştiler bu kursa ?

Hayır hayır. Hiç sanmıyorum. Hepsi hayatlarından gayet memnun görünüyorlardı ve muhtemelende kendilerini geliştirmek için geliyorlardı bu ne işime yarayacağını bilmediğim belki beni karanlıktan kurtarır diye geldiğim bu kursa. Galiba biraz nasıl bir yer olduğundan bahsetmeliyim. Karadeniz evlerini andıran ahşap iki katlı bir bina. içerisinde çeşitli kursların olduğu sınıflar var. Kurslar hemen hemen aynı saatlerde başlıyor ve aynı saatlerde bitiyor. Belli bir bitiş zamanlaması yok. Hoca ders bitti diyince ders bitiyor.

hangi işle meşgulsün panpa

Reserved bin

Yine en standartından bir günü yaşarken birden bire garip bir şey oldu. Mağaranın ucundaki o aydınlığı görür gibi oldum. Evet o aydınlık tahmin ettiğiniz gibi bir kız.1.75 Boylarında düzleştirilmiş açık kahverengi saçları, buğdayı andıran hafif kahverengi teni ile dikkatimi çekmişti üstüne. Yüzünde makyaj olmamasına karşın sade ve doğal bir güzelliği vardı. Kursun başlama saatini beklerken kursun hemen yanındaki bahçede seyyar bir şekilde açılmış çah bahçesini andıran bir çaycıda diğer kurs alan kişilerle birlikte oturuyorken fark etmiştim bu benim aklımı çelen güzelliği.

Yanında o boylarda ondan biraz daha kısa olan siyah saçlı açık tenli bir kız. Eğlenceli bir şekilde muhabbet ediyorlardı. Gülüşü adeta zihnime kazınmıştı.Çayımı içerken bir yandan kaçamak kaçamak ona bakıyordum.Bir kere göz göze geldik hemen kafamı masama çevirdim ve yüzüne bir daha bakamadım. Kafamı kaldıramadığım o dakikalarda içimden "kıza bakamazsan belki olacak bir şey varsa oda olmayacak hadi, hadi kaldır kafanı belki bir daha göz göze gelirsin" diye geçiriyordum.

Tahmin edebileceğiniz gibi yüzüne bidaha bakmadım. Bina bekçisinin uyarısı üzerine bahçedeki herkes, hepimiz içeriye girdik. Benim kurs sınıfım 1.katta ve kızın kurs sınıfı 2.katta. binanın içinde normal merdiven değil villalarda olduğu gibi içerden dönemeçli ahşap bir merdiven var. Kız oradan çıkarken arkasından bakabildim. Kız merdivenlerden dönerek yukarı çıkarken bir kere daha baktığımı gördü. Bakışlarımın yönünü değiştirmeden öylece baktım.1 saniyelik bir duraklama yaptıktan sonra yukarıya çıkmaya devam etti.

yaz panpa yaz dinliyorum.

dinliyoruz panpa

O gün bir daha göremedim kızı. Diğer gün uyandığımda içimdeki o burukluğun verdiyi acıyı daha az hissediyordum ve buda bana mutlu bir sabah geçirmemi sağladı. Kurs'a her zamankinden biraz daha erken gittim yine onu göreceğim heyecanı ile. Kursa gittim, bahçeye oturdum gözüm her yerde onu arıyordu. Daha adını bile bilmediğim hakkında hiç bir fikre sahip olmadığım bir kızı gözlerim her yerde arıyordu. Kurs zamanı geldi kursa girdim.O gün kızı hiç göremedim.O günün gecesinde kanepeye uzanmış bir şekilde onu düşündüm. Belki işi vardı ondan gelemedi diye uzun uzun düşündüm.O gece yüzünü saçlarını hafızama milim milim kazıdım. Keşke o gece direk uyumuş olsaydım..

Diğer bir kurs günü aynı heyecanla kursa gittim. Kız yine yoktu.. Arkadaşını görüyordum bakıyorum ona gözüm hep onun yanına geleceğini umduğum için arkadaşına doğru kayıyor yinemi gelmeyecek diye düşünüyordum. Evet.Gelmedi tıpkı bundan sonrada gelmeyeceği gibi.

Aradan yaklaşık bir veya bir buçuk hafta geçmişti. Yine karanlığa dönmüştüm.Her gece yatmadan önce o hafızama kazıdığım geceye lanet okuyup yine kızı düşleyerek uykuya dalıyordum..

vay amk

Her zamanki gibi karanlık bir güne daha uyanmıştım. Bütün sıkıntılarımı sırtıma alıp kursa gitmiştim. Artık bahçeye çıkmıyordum bile. Zaten gelmeyecek biliyorum. Bahçede oturmama ne gerek var ? Kendime sadece bir kere gördüğün bir kıza neden bu kadar takıyorsun diye kızıyordum. Sınıfta tek başıma otururken kapıdan o siyah saçlı açık tenli kızın geçtiğini gördüm. Merdivenlerden yukarı çıktı.Çıkarken beni gördü bana baktı.1-2 dakika boyunca merdivenden bana doğru baktı. Diğer kızda kafamı çeviren ben buna uzun uzun bakıyordum. Peki ama neden ? belki bir umut beni hatırlatır diye mi arkadaşına ? ah.. hiç sanmıyordum. Kafamda hiç bir düşünce olmadan öylece bakıyordum.