peri ne mk

18.06.2005 yılında Babamın iş değiştirmesi ile istanbul Gaziosmanpaşa semtindeki Karadeniz Mahallesine taşınmamızla başlamıştı. O zamanlar ben 10 yaşındaydım. Kardeşim berat ise 6 yaşındaydı. Kardeşim 3 yaşında rüyasında yılanların, sokaklarda gezdiğini ve kardeşim o sıralarda dışarıda top oynarken arkadaşlarından aliyi yutmasını ve ardından kardeşime doğru saldırdığını bu sebeple 1 yaşında konuşmaya başlayıp 3 yaşında dilini yutup 5 yaşında ise hocaya zütürülüp dilinin çözülmesinin üzerinden 1 sene geçmişti. Babam Muhasebeci Annem ev hanımı Muhasebecileri bilirsiniz sürekli işlerle uğraşırlar ve ekmek nerdeyse olarda oradadır. Babamın muhasebesini tuttuğu iş yeri Gaziosmanpaşa ya taşınmıştı babamda bu durumdan şikayet duyarak bizleri de oraya zütürdü. Eski mahallemizde pek anım yoktu zaten 10 yaşılarında bir gençtim ve özlemeyecektim babam “ artık hayatımızı Gaziosmanpaşa da geçireceğiz” demesiyle olayın ciddiyetinin farkına vardım. Annem tüm mahalleyle selamlaştı ve Gaziosmanpaşa’ya yol aldık. Bulunduğumuz muhite 4 saatlik uzaktaydı gideceğimiz muhit. Ne yazık ki 4 saatin sonunda yeni evimize gelmiştik. ilk gördüğümde ev gayet güzel geldi fakat ilgimi çeken Camlarının sımsıkı perdelerle kapalı olmasıydı. Arabadan indiğimizde bizi ilk kel 1.70 boylarında bir emlakçi karşıladı. Çok konuşuyordu bu evi seçmenizle çok iyi bir seçim yaptınız gibi birkaç nara atıyordu. Babamla annemler emlaçıyla diyalog halindeyken kardeşim beratın sol üst köşedeki cama bakarak irkildiğini gördüm irkildikten sonra kardeşim ağlamaya başladı hemen annemler ve ben yanına gittik Berat ne oldu berat ne oldu derken kardeşim hala o cama bakıp anne görmüyormusunuz dedi. Ve cama doğru baktığımızda…
Dinlereseniz rez alın kardeşlerim

Gördüğüm karşısında şoke olmuştum. Yüzünün yarısı yanmış gözlerinin içinde alevler yanan bir yaşlı kadın gördüm. Gördüğümde kalbimin ritmi hızlandı dahada terlemeye başladım o kadar korktum ki sesim kısılana kadar çığlık attım. Kadın yüzünü iyice yaklaştırdı ve aniden babamın hareket ettiğini fark etti babama doğru yöneldi ve babama tam vuracakken içeri başka bir siyah örtülü yaratık girdi. Aralarında telkin kurdular ve odayı terk ettiler aşağıya doğru yönelmeye başladılar. Hemen babamı kaldırmaya koştum babamı kaldırdım ama aklıma annem ve kardeşim berat geldi hemen aşağıya koştuk kardeşim berat ve annem çok korkmuş olacak ki babamı gördüğünde ağlamaya başladı. Aşağıda annem ve kardeşimden başka kimse yoktu aniden 3duvarın yanında 3 kişi belirdi biri yaşlı kadındı diğer ikisini tanımıyordum yüzleri kapalıydı aniden yüzlerini açtılar ve
Finale son part okuyan var mı .???

Eğer sonun da meğer ben şizofrenmişin dersen dıbına sokarım

Ağzından köpukler sacan koca bir yannan gördük

Birden arkasına döndü benim üzerime yürümeye başladı her sure okuduğumda biraz daha güçlenir gibiydi. Her güçlendiğinde ise benim korkum dahada arttı. iyice yaklaştı o an duayı bırakıp çığlık atmak geldi içimden çığlık atıyorum ama sesim çıkmıyor bağırıyorum bağırıyorum sesim çıkmıyor en sonunda ayağı kalktım kızgın bir eda ile siz kimsiniz diye bağırdım bana baktı ve arkasında bulunan duvarda “ Bunlar sadece başlangıç sizi uyarmıştım.” Yazılar belirdi ve bir an ortadan kayboldu sağıma soluma baktım nereye gittiğini çözemedim hemen yerde yatan kardeşimi kaldırdım bir şeyin yok ya kardeşim demeye kalmadı “ben size söylemiştim abi gidelim buradan demiştim” diyerek ağlamaya başladı. Hemen aşşağıyaa inip olayı Annem ve Babama Anlatmak vardı aklımda ve öyle de yapmıştım. Babam pek inanmasa da Annem bu olanlara inandı ve babama kızmaya başladı “çocukların halini görmüyormusun he? Hala da yok inanmıyorum diyorsun, nasıl bir yere getirdin bizi “ dedi ve o esnada hiç girmediğimiz bir oda vardı yukarıda müştemilat gibi kullanılan bölmede oradan sesler gelmeye başladı bunu sadece ben duydum sanıyordum fakat tüm ev ahalisi duymuş bunun ne sesi olduğuna kanaat getirmek üzere sorguluyorlardı. Babam siz durun ben bakıp grleyım dedi Babam yukarı emin adımlarla çıkıyordu dayanamadım bende yukarı çıkmaya karar verdim. Babamın arkasından bende gidiyordum. Babam kapıyı açmak için kapının kulpundan tuttu ve çevirdi. ilk denemede açılmadı ve sesler daha da çok şiddetlendi 2. Kez denedi yine açılmadı gittikçe şiddetlenen ses beni korkutsada babamın içeri girme merakını daha da çoğaltıyordu ve 3. Denemede aniden kendimizi içerde bulduk….

olum olaya gizem süsü vermeye çalışma dıbına koyim korkmuyor kimse işte

“Karadeniz mahalleisnde akşam saatlerinde yangın meydana geldi. çıkan yangın 3 kişinin canına mal oldu. Yangının henüz hangi sebeple çıktığı bilinmezliğini korurken Mahalle sakinleri Soba’dan sıçrayan alevler yüzünden dedi.” Başlık ilgimi çekmiyordu ilgimi çeken sadece haberi süsleyen apartmandı. Apartman bizim apartmana benziyordu bence oydu. Aklıam takılmasın diye araştırdım ve doğruydu bizim evde ve bizim katta çıkmıştı yangın. Hemen yukarı çıkıp kitabı bir daha açtım sayfaları değiştiriyorum yazılar Arapça olduğundan anlamakta güçlük çekiyorum. Yanlış hatırlamıyorsam 60. Sayfalara geldim raici bilmiyorum rakamlar Arapça yazıyor 60. Sayfadan itibaren boştu. karıştırdım karıştırdım hepsi boştu boş sayfaları çevirmekten başıma ağrıar girdi kafamı kitaptan kaldırdım ve önümde bir şey belirdi…

Duvarı Göstererek haykırdı.. “Bigin bizi rahat bırakınnn ne yaptık biz size neden her seferinde karşıma çıkıyorsunuz?” diye boş duvara sorular soruyordu. Ve duvardan gelen cevapları dinliyormuşcasına tekrardan sorular sormaya devam ediyordu “ Gidemeyiz buradan burası bizim evimiz burada bizler yaşıyoruz siz gidin” diye atıflarda bulunuyordu. Çok geçmedi 1 dakika sonra daha demin ortalığı ververeye veren kardeşim sustu ve yatağa uzandı. Anneme doktormu çağırsak ne yapsak diye önerilerde bulunurken Annem biraz rahat bırakalım belikli yorgun yorgunluktan bölye şeyler görüyor demesi içimi rahatlatmasa da tamam deyip aşağıya indik. Annem saatin 17.09 olduğunu gördü, babamın işten geleceğini hesapladı ve yemekleri pişirmeye başladı ben ise kardeşime üzülmektense Televizyon izleyerek kafamı dağıtmayı hedeflemiştim. Sabah erken kalkmamdan mı yoksa günün yorgunluğundan mı desem uyuya kalmış rüya görüyordum. Rüyamda 4 kişi bilinmeyen bir eve giriyoruz ve evin içinde garip garip vukular canlanıyordu kendi kendine tıkrayan kapılar, kırılan cam şişeler bunun cin olduğuna kanaat getirmiştim istemsizce bir odanın içine düşmüş kurbanlık koyun gibi birilerinin bizi kurtarmasını bekliyorduk ve bir kapı aralandı kapı aralanınca içerden afgantazisi, afantazisi diye sesleri duyr gibi oldum ve o esnada başımda dikilen annem afgantazisi oğlum kalk diye beni serpiyordu irkildim ve ayağa kalktım . Babamda gelmişti kardeşini çağır yemek yiyeceğiz dedi tamam dedim . merdivenlere doğru yol aldım merdivenlerden çıkarken kardeşimin odasından gelen seslerle irkildim hemen koştum ve kapıyı açtım ve kardeşimin yanında birini gördüm…

Önümde bir şey belirdi. Yüzünü pek hatırlayamıyorum ama siyah mantoya benzer diz kapaklarına kadar açık siyah örtü vardı diz kapaklarından aşağı süzdüğümde 90 derece dönmüş ayaklar ile karşılaştım. Ayakları görünce irkildim sıcak sıcak terlemeye başladım. Ama o da beni gördüğüne pek sevinmedi o da korktu anlam veremedim bana bakıyor ama yüzünü seçemiyorum birden arkasında bulunan duvarda yazılar belirdi ilk Arapça sonra Türkçeydi Arapça
بيزي رهط بيراك في مواطنه بوابة رأ
Buna benzer değişik yazılar belirdi (google transletten aldım) sonra Türkçeye çevrilmiş hali geldi “Sizi uyardım bizi rahat bırakın ya biz gideceğiz ya siz gideceksiniz, ya bizden biri ölecek ya da sizden” yazdı. Gördüklerim karşısında şok geçiriyorum “ne demek istediğinizi anlayamıyorum, siz kimsiniz” diye söyleniyorum fakat sesim çıkmıyor söylenirken arkamda bulunan duvara baktım aynı şekil duvarda da benim söylediklerim hem Türkçe hem Arapça yer alıyordu. içeri aniden kardeşim girdi kardeşimin girmesiyle karşımdaki korkmuş olacak ki kardeşimin boğazına sarıldı. Yapacak 2 şeyim vardı ya yaratığa saldıracaktım ya da dua okuyacaktım aklıma eskiden gittiğim kuran kursunda öğrendiğim “nas” suresini okumak geldi okumaya başladım sesimi duyar gibiydi birden arkasına döndü vee
dinliyormusunuz ???

O da ne kardesim perileri yalayarak zevkten ucuruyordu

rezervetullahirahmanirrahim
e ramazandayız sonuçta eksilemeyin

VE HAYDAR DUMEN GÖZÜKÜR

Hikaye ozeti : "... " diye nidalar attım. Neyse rez amk helal gizel hikaye

Saatlerdir sadece 3 sayfa yazdin bu ne yavaşlık lan en heyecanli yerinde kesiyosun bide hikayeyi gibiyosun k.b panpa yanlişmiyim beyler

Aniden bize “ buradan çıkmamızı söyledi” Annem niye olum demeye kalmadan hocaya doğru h” hocam lütfen çıakrtın beni buradan bakın buradalar ve kızgınlar lütfen hocam” dedi hoca “ gel bakayım yavrum dedi ve arkada bulunan mindere oturttu bizide dışarıdaki koridorda beklememiz için ikaz etti.biz de dediğini yapmıştık. Biraz bekledikten sonra hoca kardeşimle beraber yanımıza geldi “ maşallah çok tatlı bir çocuğunuz var Allah bağışlasın” dedi ve hiçbir şeyi olmadığını sölerine ekledi. Annem nasıl olur evde tuhaf şeyler gördüğünü ve bundan bize bahsettiğini söylede hoca hiç bir şeye rastlamadığını tekrar aynı tanı ortaya konulursa burada olduğu söyledi. Annem Allah Allah diyerek kardeşimi ve beni aldı eve zütürdü. Kardeşim dün e bakılırsa bugün biraz iyi görüyordu ama bu görüntüsü Bizim apartmanın penceresine bakana kadar sürmüştü Anneme Pencereyi göstererek “bak Anne bize el sallıyor” dedi Annemde hocanın dediklerini hatırladı sanırım “tabi oğlum “dedi. Eve girş yaptık kardeşim direk odasına koştu bende peşinden gitmiştim. Kardeşim odaya girer girmez duvara baka kaldı ve Masanın üzerinde bulunan o Arapça yazılı kitabı aldı ve okumaya başladı. içlerinde daha önce duymadığım kelimeler sarf ediyordu ve aniden bana döndü gözlerindeki fer kaçmış göz bebekleri yukarı bakıyormuş bir şekilde “ Gün yüzüne çıkacağız, bize rahat verin burası bizim yerimiz” dedi ve bayıldı. Telaşladım hemen Anneme seslendim Anne Anne diye nidalar atıyorum. Annem geldi kardeşimi tokatladı kardeşim aniden ayağı kalktı ve ağlamaya başladı duvarı göstererek haykırdı..

Bize Baktı ve, “Size demiştim bizim burada olmamızı istemiyor, bizim orada yemek yememiz, merdivenleri kullanmamız onlara rahatsızlık veriyormuş. Çünkü bu ev onlarınmış anne lütfen gidelim” dedi Annem ise “hadi odana çık berat yat sabah konuşuruz “dedi ve geçiştirdi kardeşim “ Size gerçekten üzülüyorum Anne” dedi ve odasına doğru yol aldı. Annem beratın gittiğini gördü ve bize dönerek” ben beratı hiç iyi görmüyorum tamam yaşı ufak ama böyle şeyler söylemesi hayra alamet değil acaba şizofreni hastasımı ?” bir hocaya zütürsem iyi olacak, aynen yarın ilk işim hocaya göstermek” dedi bende irkilmiştim çünkü kardeşimi ilk kez böyle görüyordum. Saat 23.00 olmuştu Annem yatma vakti dedi ve beni de kardeşimin odasına gönderdi. Koridorda yürüyorum odaya doğru yaklaştım kapının kulpunu tuttum ve çevirdim. Kardeşim içerde uyuyordu. Gitim başından öptüm ve geçecek kardeşim dedim havanın yağmur etkisini gösterdiğini penceresi açık camdan gördüm ve pencereyi kapattım arkamı döndüm kardeşim yatakta bağdaş kurmuş bana bakıyordu. ilk gördüğümde “ananın” diye tepki verdim “ napıyon abi” dedi hiç ağabeycim üşüme diye camı kapattım dedim kardeşim de “ pencereyi aç abi onlar pencereyi açmanı istiyor dedi ve bana karşısında bulunan duvarı gösterdi.” Ne diyorsun ağabeycim anlamadım” dememle ytağa doğru geri atlayışı bir oldu “abi dedi pencereyi aç aksitaktir de üzerime geliyorlar “ görünürde hiçbir şey yoktu ama gördüğüm birazdan kardeşimin kendi kendine böyle şeyler söylemesi garibime gitti ve pencereyi açtım kardeşim hemen rahatladı ve yatağa yattı ve gözünü duvardan ayırmıyordu sanki yatakta hazır ola geçmişti. Ben “ napıyorsun olum tamam bak açtım pencereyi dedim” hiç ses çıkartmadı aloo diyerek sarsmamla bana dönmesi bir oldu döner dönmez bem beyaz olan teni bir anda morarmıştı ve bana şöyle dedi….

rez amk hikayeni gibeyim

Parliament reserve

dıbına koyim sene 2005 diyo yeni taşınıyolar google transtle diyo bi kere yeni taşındığın evde internetin ne işi var hadi onuda geçtim çevirdiğin arapça kelimeleri google'a nasıl arattın amk yalanına sokuyum