Ve 2010 yılındaydık okula başlıyacakdım ama özlem yoktu ben her gece aglıyordum okulun ilk günü yine en arkaya geçmiştim çok değişik tipler vardı fakat çok sinirliydim biri birşey söyledigi anda hayatını bitirecek seviyeye gelmiştim ve öyle olmuştu 1-2 hafta sonra bir çocuk bana dalmıştı nedenini bilmiyorum fakat öfkemi üzerinde boşalttım bütün sınıf korkmuştu benden ağır abi takılıyordum hayatım tak gibiydi herkes sadece ismimi biliyordu hayatımı bilmiyor idi ekime doğru annesini aradım fakat cevap vermemişti ben daha çok dellenmiştim artık haber alamıyordum annesinin özlem diyiş sesini bile özlemiş haldeydim herşey tak sardıgı yetmez gibi okuldan bir tane kız bana durmadan bakıyordu aşık oldugunu anlamıştım ve hiç pas vermedim hiç giblemedim özlemi asla unutamazdım özlem geldiginde dünyanın en mutlusu olacakdım fakat o olmadan dünyanın en dibte kalan insanıydım ve okuldakiler ucube gözüyle bakmaya başladılar yine burdada o gözleri okuyabiliyordum çünkü uyuyamıyordum gözlerimin altı çok kötü bir yere gelmişti bunlar yetmez gbi torbacı bir arkadşaım olmuştu hiç giblemiyordum birgün bana esrar sarıp gelmişti içtim fakat bir tak olmamıştı ama çok erken söylemiştim o lafı sonradan züt olmuştum ve bir kişiyi yaralamıştım polislik olmuştum adam yaralamadan para cezasına çarptırılmıştım henüz 14 yaşıma girmiştim çok zordu gerçekten çok zordu ve 2010 bitiyordu 1. dönem bitiyordu 10 tane 1im vardı dersler gibimde değildi hayatım sadece özlemdi eve gidip resimlerine bakıp ağlıyordum kimseye söyleyemiyordum her ağlamamda hatice teyzenin nürvetini görmeden ölmem lafıda aklıma geliyor kendimi kaybediyordum ve 1 ay geçmişti 12 ŞUBAT 2011..

Kahvaltı yapmam için uyandırılmıştım özlem hadi be ne uykucuymuşsun diyerek alay ediyordu gülüyorduk. Fakat özlemin bugun okula gelmiyecegi konusu açılmıştı nedenin sordugumda ev işleriyle ilgilenecek dedi annesi bende yardım ediyim dedim bende gitmiyim dedim hayatımda ilk defa bir ev işi tutacakdım pek bilmezdim ne süpürmeyi nede cam silmeyi annesi ne kadar karşı çıksada özlemin evde tek başına kalmasından iyidir diyerek ablasını alarak alanyaya gidecekde ve akşam sularında geri geleceklerdi ve yanlarında akrabaları olacakdı.. Özlem ile kahvaltı masasını topladıkdan sonra hemen işlere koyulduk bana cam silmeyi ögretiyordu.. Ben evdeki bütüm camları silene kadar o ise elektrikli süpürge ile heryeri temizlemış paspas yapılmasını bekliyordu ve paspasıda hemen yapıp evi toparlamaya başladık herşeyi düzlemiştik öğlen sularında 2ye geliyor idi saat. Yorgun düşmüş kanepede uzanıyor televizyona bakıyordum özlem hangi kanalı açarsa onu izliyorduk ve o an geldi..

Adaşım usulca yanıma doğru geldi ve tebrikler kazandı dedi ve beratte geldi o birşey söylemeden sinirli gözlerle bana bakıyor ben ise birşey diyemeden sinirli surat ifademi yüzüme takmış bir halde onlara bakıyordum çantamı çıkardım ve ettiğim tek kelime madalyamı sizmi vereceksiniz oldu ve adaşım dellendi bana doğru yumru attı ve bu sefer hamle yaparak boşluga gitmişti fakat hamle yapmam beratın yumrugunun tadına bakmıyacagım anldıbına gelmezdi berat çok ağır vurmuştu dişlerim dökülebilirdi.. ve ben yere yapışmıştım diğerleride gelip bir güzel beni dövdü gözüm morarmış ve yine burnum kırılmıştı dudagım isyanda idi. sanırım bu dayak yanıma kâr kalacakdı. ve ben bu durumda zar zorda olsa eve girdim kimse yüzüme bakmadı sormadı yine alışkındım sormamaları daha iyi gibime geliyordu burnum acıyordu elimi yüzümü yıkadıkdan sonra hemen hastaneye gittim ve doktorum bana redüksiyon yapmıştı ameliyatlık birşey olmadığını söyledi fakat bunları özleme nasıl açıklayacakdım..

beyler kendi kendimemi yazıyorum şu entryleri okuduktan sonra bişeyler yazın amk kendime anlatıyomuş gibi hissediyorum

Beratı bırakan kız vardı karşımızıda ama beni kovmadi sen git ben geliyorum felan hiçbirşey demeden beratla yolu koyulduk. Ama kız koşarak beratın önüne geçti ve benden müsade istedi bende peki diyerek tam gidecekken berat o benim kardeşim gibi gizlim saklım yok söyleyeceksen söyle o yoksa bende yokum dedi. Gururlanmıştım hatta mutlu olmuştum biri beni önemsiyordu lan. Ufak bi tebessüm ettim. ve kız pişman olduğunu yeniden sevgili olmak istediklerini söyledi berat bana yönelerek ne yapmalıyım diye sordu şaşkınla canın ne istiyorsa onu yap kardeşim dedim. Düşünmem lazım dedi ve yola koyulduk tabi kız karşı çıktı ama ikna olmuştu. pek fazla birşey olmadan eve vardım ben annemler evde yok kardeşim tek başına tv izliyordu ve ben odama çekildim tavana bakarken umutluydum beratın hayatımı yeniden tasarlıyağı fikri geliyordu bana abilik ediyordu resmen. Ve yine düşüncelere dalmışım kendi kendime koşurken kardeşim birden odaya girerken bağırdı abii yeter git burdan senden nefret ediyorum korkutoyrsun beni lütfen git dedi yıkılmıştım mutlu olacakken kardeşimi üzmüş ve korkutmuştum birşey demeden evden gittim saat 9sularıydı evden çıktım berat marketten geliyordu. Ne oldu diye sordu bende kafam bozuldu diyerek geçiştirici bir cevap verdim. Ve bana bekle burda elimdekileri koyup geleyim dedi gitti 20 dakika'dır onu bekliyordum ve o geldi ama..

Ve hâlâ öyle duruyordu artık meraklanmıştım daha çok zile basmaya başladım üst katlara çıkıp yardım etmelerini istedim ve yardım etmişlerdi kalıplı bir abi kapıyı kırmaya çalıştı aksilik bu ya kapı kırılmıyordu iyice telaşlanmıştım artık fakat iyi şeyler düşünmeye çalışıyordum en sonunda polisi aradılar ve polisler gelip o yuvarlak ağır şey ile kapıya daldı 2 dakika sonra kapı kırılmıştı polisler hemen içeri girmişti ve hatice teyze orda öylece yatıyordu. O an şoka girmiştim o kadar yük fazla geldiği için bayılmış ve ambulansın içinde bulmuştum kendimi hemşireler birşeyler sürüyor ve sakinleştirici veriyorlardı hatice teyze ölmüştü nedeni ise gizli kalp krizinin olmasıydı. Hatice teyze dayanamayıp ölümüne yenik düşmüştü bunalıma girmiştim hastaneye morga kaldırdlar hatice teyzenin hiç anlatmadığı 1 oğlu ve 2 kızı varmış kocası öldükden sonra değirmen oglu ve kızının elinden dönüyormuş öle hesaplıyordum fakat ben artık iyice kendimi kaybetmiştim özlemde olduğu gibi hastaneyi ayağa kaldırıyordum oğlu gelip cenazeyi köye zütüreceklerini söyledi ben benide zütürün diye yalvarsamda beni tanımadıkları için zütürmediler bende o köyü bilmiyor idim hırsımdan oğlunu vurasım gelmişti bir kaç sakinleştirici yedikden sonra evin yolunu tutmuştum eve ağlaya ağlaya gidiyordum özleme bu durumu anlatıp anlatmamam gerektigini düşünüyordum fakat söz vermiştim anlatmam gerekiyordu eve giden yoldan hemen döndüm saat 7civarında özlemlere vardım ve özlemi 5 dakikalığına aşağıya çağırdım özleme anlatmıştım hatice teyzenin öldügünü ve bana sarılarak ağlamaya başladı oda çökmüştü ve ben hemen ağlamayı kesmesini ve bundan sonra hayat bizim ellerimizde diyerek tesseli etsemde kendimi asla teselli edemiyorumdum özlem eve gittikden sonra ben tekrardan evin yolunu tuttum bana anne şefkatiyle yaklaşan birini kaybettiğim şokundaydım fakat zamanı geri saramıyorduk eve gelip yine odama geçmiştim ve annemler hatice teyzenin cenazene gidecekdi yarın öğle namazına mütakin cenaze kalkacakdı annemler yarın evde olmayacaklarını ve başımızın çaresine bakmamızı istedi fakat bakamıyordum..

Ve bu sefer beratın diyecekleri vardı. Ve bana sen git ben geliyorum demişti. kırılmıştım ve okula doğru gitmiştim ama berat yoktu. Tek başımaydım berat hâlâ gelmemişti. Sanırım kızla gezmeye gitmişlerdi fazla giblemedim ve ders saati sevdigim kıza bakmaya devam ettim. Saçlarına bakıyordum dalmışım sevdigim kız birden arkasını döndü ve gözümün içine doğru baktı heyecandan hemen yönümü çevirdim. ufak bi tebessüm attıgını fark ettim ben ise görmemezlikden geldim ama ona olan öfkem dinmemişti ondandan intikam almak aklımdaydı ve düşündükçe dibe batmaya başladım. Ve tenefüste herkes çıkmıştı adaşım ise sevdigim kızdan soğumuş gibiydi hayatım değişecekmiydi.. Sevdigim kız tenefüste yanıma geldi ve bana ne yapıyorsun dedi hiç cevap vermedim sustum gözüne dahi bakmıyordum. Küsmüyüz dedi ve o an bana dalga geçercesine söyledigi söz geldi bende aynısını yaptım ve gerçekten bilmiyorsun dedim ufak bir tebessümle. Ve bana olan biteni detay vermeden sadece geçiştirmek amacıyla anlattığını anladım ve anlamamazlıkdan geldim. Ve bana son bir cümle söyledi aşkım hala bitmedi dedi. Ve o an yıkıldım beyler hayatım bitti dedim çünkü o bana aşık ama adaşımla çıkıyor idi. ne yapaacgımı bilemiyordum ama ona öfkem sonsuz çıgır açıyordu. Ve herşeyin başladıgı yere geri dönmüştük adaşım sevdigim kızla çıkıyor ama eskisi kadar yakın değillerdi fazla konuşmuyorlardı.. Son ders sevdigim kız son kez bana doğru geldi heyecandan kalp atışlarımı saymıştım ve bana birşeyler dedi.

edit: çok ciddiyim istesem akşamda yazarım ama siz okuyosunuz diye şuan yazıyorum arada bi belli edin kendinizi

Okulun son günüydü özlem'i almaya çıkmıştım heyecanlıydık ve özlemlerin evine gelip zile basmıştım özlem 10 dakika bekletip hemen o tshortu giydi bende giymiştim mutlu bir şekilde okula ulaşmıştık karneleri bekliyorduk ve 3. ders tenefüsünde aşağıya inmemizi ve müdürün konuşma yapıp ardından karneleri alacağımı öğrendik ve aşşağı indik müdür konuşuyordu biz sıcakdan geberip gidiyor idik. Ve karneleri alma saati gelmişti özlem takdir belgesi ben ise teşekkür belgesi almıştım hayatımda ilk defa bir belge almıştım oda özlemin sayesinde idi. Özlem bana biraz daha gayret etmemin ve ikimizinde takdir belgesi alması çabasındaydı. Özlem yine teşekkür belgesi aldığım için umutluydu ve ssarıldı öpücük manyagı yaptı özlemi evine bırakmaya gidiyordum özlem gezmek istedi fakat havanın sıcak olduğunu bahane ederek geçiştirdim zorlamadı ve evine bırakdım yine ablasına teslim edip çıkarken ablası içeri buyur etti ne kadar girmek istemesemde özlemin gözleri benim üstümdeydi ve gir diyerek bakıyordu..

Karşımda özlem vardı beni bekliyordu sınıfta benim olmadığım için sıkılmış ve yolda beni beklemiş idi. Sevindim açıkcası ve beraber sınıfa gittik berat bakışlarını gittikçe arttırıyordu artık patlama noktasına gelmişti fakat birşey yapamıyordu.. Özlem ile sırada çok hareket yapıyorduk o benim göğsüme yaslanıyordu ben saçlarıyla oynuyordum bütün sınıf bize kin ve nefretle bakmaya başlamıştım fakat sevdigim kızın bakışı bir değişmişti o dahi kin nefret ile bakıyordu.. özlemin gerçekten beni sevdiğini anlamıştım ablası okula gelmişti çünkü öğretmenlerle konuşmak isterken özlem benide tanıştırmıştı çok fazla ileri gitmişti artık özlemi kullanmaktan çıkmıştı işler.. özlem tek başına tenefüse çıkmıştı ve berat yanıma geldi bunumu yapacakdın diye ben birşey demedim göz teması bile kurmadan cevap versene dedi yine cevap vermedim ve bana özlemin harika zütü oldugunu ve gibmek için çıkacagını anlattı hiç gibime takmadım fakat sinirlenmiştim ama bi numara gibiydi geçen seferki kınama cezasının ödülünü öyle verirlerdi bana bir kaç yumruk ve uzaklaştırma yeme.. Birşey yapmadım ve berat adam akıllı adaşımın yanına gitti ve ardından dışarı çıktılar özleme birşey yapacaklar diye korkup ayağa kalktıgımda birden içeri..

Özlem hazırlanmak istemiyordu bugun burda kalalım diyordu fakat cebimde bir kurus para yoktu şezlonglardamı uyuyacakdik? Üzmemek istiyordum ve babasinin telefonumu bilip bilmedihini sordum ezberindeydi ve bir kafeye girip acil oldugunu söyleyip bir garsonum telefonunu almiştim ve babasini aradim özlemin burda kalmak istedigimi ve yarin doneriz seklinde bir kaç aciklama yaptim tamam dedi ve paran varmi diye sordu aslında var diyip geçirecekdim diyemedim özleme bakıyordum istemiyordum şezlongda uyumak. Ve bana bir dondurmacı yeri tarif etti oraya git benim gönderdigimi söyle beni arasın dedi ve o dondurmacıyı 20 dakika sonra buldum yanımda özlem vardı yorulmuştu yorulmasini istemiyordum ve hemen dondurmaciyla konuya daldim ve özlemin babasini aradi konustukdan sonra bana yaklaşik olaraj 250-300 lira para verdi tesekkur edip ordan ayrildim gittim hemen bir paziyon kiraladik 1 gecelik paranin nerden geldigini giblemedim acikcasi ve pansiyondaki odamiza cekildik cift kisilik bir yatak vardi özlem hemen kendini ati verdi oraya

beyler yalan söylüyosun 13 yaşındaki bi kıza babası izin vermez diyebilirsiniz şuan bunada açıklama yapayım Ben o hastanede ağlarken yaninda duruyordum ve tek sahip oldugu kisi bendim ben onlara güvencemi verdim onlarda bana inandi inanmakta hakliydilar cünkü özleme resmen aşik olmustum vede babasina uzmeyecegime dair söz vermiştim.

Gözüme baktı ve bana nikogibenroman beni neden sevmiyorsun dedi yıkılmıştım bunudamı anlatacakdım sevdigim kızı başka biri olarak göstermiştim şimdi özlemimi sevecekdim ne yapacağımı bilmiyordum o an denize bakıp efesimi içiyordum sadece birşey diyemiyordum bu ağladıgı yerde ağlamayı bırakıp bana sarıldı sevinmiştim mutlu bile oluyordum ama onu sevemezdim başka birine aşık olamazdım çünkü benim sevdigim biri vardı.. ve berata söyledigim o söz geldi aklıma evet özlemi kullanacakdım ama yapabiliriydim? kimseyi kullanmadım daha önce fakat yapacakdım öfke ve kin duygusu yaptıracakdı ve uzatmadan özleme seni seviyorum söylemeye utanıyordum diyerek bir yalan söyledim ve mutluluk gözyaşları başlamıştı çıkıyorduk artık. akşam oluyordu saat 8 sularındaydı ve özlem artık kalkamız gerektigini söyleyerek kalktık ve özlemi evine bırakmam gerekti sevgililik ve erkek tagına uygun olacak şekilde ve öyle yaptım özlemi evine bırakdım ve bir efes alıp köşeme çekildim düşünmeye başladım beni seven birini nasıl kullanırsın diyerek kendimi kötü hissediyordum fakat yapmam gerekiyordu eğer onu yapmazsam daha kötü acılar alacakdım.. Biramı bitirip eve çekildim evdekiler yine giblemez tavırlarına devam etti ben yine odama geçtim ve düşünmeye başladım yarın ne olacak diye. birini kullanmamıştım ve onu yaptıgım için kendimden nefret ediyordum.. ama işleri yoluna sokmak için bunun olacagı şeklinde cevaplar vererek kendi kendimi kandırıyordum tavana bakarak uyuya kalmışım ve öğlene dogru kalktım okula geç kalmış sayılmazdım yolda hızlı yürüyebilirdim apar topar hazırlanıp okul yoluna düştüm hızlı adımlarla okulun oraya yaklaştım birde ne göreyim...

beyler burda bitiriyorum daha çok var bitmez yarın devam edicem okuduğunuz için teşekkürler ancak yarın gelmeyi unutmayın az kişi olunca hevesim kırılıyor düzgün yazamıyorum

ağlayarak yazıyorum şuanda gözyaşlarım sel oldu ama sizin için bu gibtigimin hayatını anlamanız için yazıyorum

Ve tekrardan sınıfa geldim sevinçliydim adaşımın ve beratın hiçbirşey'den haberleri yoktu ve 20 dakika geçtikden sonra sınıfa polislerle birlikte girdiler ve hemen arama yaptılar fazla kişinin üzerinde birşey çıkmadı. fakat beratın ve adaşımın üzerinde esrar poşetleri çıkmıştı polisler bunları alarak zütürmüşlerdi adaşım ağlıyordu resmen ve ben sevincimden ölüyor gibiydim fakat bir tek intikam almadığım sınıfım ve sevdigim kız kalmıştı ve planı benim kurdugum herkesin aklından geçerdi tabikide fakat delilleri yoktu. Ve özlemde şüphelenmiş olmalıkı gün sonunda okuldan çıktıkdan sonra bana 100 lirayı ne yaptıgımı sordu ve bende anlatmayacakdım biraları borca alıyordum ve oda parasını istedi diyerek geçiştirdi yemişmiydi numarayı? el ele tutuşaraktan evine yine bırakdım ve yine ödülümü alarak annesine teslim ettim ve eve doğru adımladım içimde kara poyrazlar esiyordu..

Ve bana özlemle alakasını sordu birşey demedim normal arkadaş oldugumuzu sanmıyordu. Cevap ver lan diyince ürktüm ve birşey yok öyle senle takıldıgım gibi takılıyorum berat dedim. Yakınlık gösterme dedi vede gitti. Ben ise eve gidip köşede duran parayı alıp büfeye gittim 3 efes alıp yine köprüye doğru yürüyordum karşımdan özlem ve arkadaşı geldi ne kadar görmezden gelsemde önüme çıktılar nereye gidiyorsun diye sorarken poşete bakıyorlardı özlem pek aldırış etmedi fakat yanındaki gözümün içine doğru bakıyordu giblememekte kararlıydım ve bana gezelimmi diye sordu hayır işlerim var desemde öyle bir zorladı koluma girip zütürdü nereye gidiyordun dedi ve bende o köşeye doğru yürütmeye karar verdim ve cevabım gidince görürsün dedim ve köprüyü geçip merdivenlerden indik o köşeye doğru ilerlerken özlem poşetin içindekileri sordu söylemeyecekdim fakat elini atıp içe baktıgında belliki baya dert çekiyorsun dedi sustum hafif gözlerim doldu özlemin arkadaşının gözleri benim göz bbebeklerimin içine düşmüştü hiçbirşey demiyordum o köşeye geçip efesi açtım ve içmeye başladım özlemle arkadaşı kendi aralarında konuşuyordu ben ses etmeden biramın keyfine bakıyordum ve özlem birini biz içebilirmiyiz dedi vermeyecekdim kendim için almıştım fakat çok ısrar ettiler birini ikisi içecekti ve o onların ilk içişiydi ve açtım bunlara verdim özlem bir önce kokladı öğhh gibi birşey yaptı ve arkadaşına uzattı arkadaşı hemen koklamadan bir yudum aldı ve..

edit:biraz geç yazıcam diğer partı geç dediğim yavaş yazıcam başka başlıklada uğraşıyorum

Ve o gün sınıf iyice benden nefret ediyordu sevdigim kız ağlıyordu fazla giblemiyordum çünkü henüz onunda cezası vardı vede onun arkadaşının herkes artık korkak gözlerle bana bakıyordu nefret belirtileri gün geçtikçe artıyor idi. Özlem ile aram harikaydı vede ailesi benim ailem derseniz artık hiç giblerinde değildim. ve bügunde bitmişti özlemi yine evine bırakmıştım ve ödülümü alarak eve doğru adımlıyordum mahalleye girdigimde adaşım berat ve onun tayfası hazırda bekliyorlardı ürkmüştüm vede korkmuştum...

şuku için falan yapmıyorum beyler böle düşünen çıksın ama arada bi belli edin okuduğunuzu kendi kendime yazıyomuş gibi hiseddiyorum

Okula geldigimde adaş ve tayfasi birde sevdigim kiz ve arkadaşı yoktu. Dün ki olaylardan siniftakilerin haberi olmuş bana sivri gözlerle bakıyorlardı sanki üzerlerine saldıracak gibi ve onlar hazırda bekliyor gibi. Aslında onlarada öfkeliydim benle alay etmişlerdi plan yapmaya çalışıyordum herkesi bitirecek plan yapmaa çalışıyordum ama bulamiyordum. Sevdigim kız hala gelmemisti vede digerleri. Saçlarına bakamıyordum sıkılıyordum ve düşünüyordum sonrasında ne olacak adaşımin söyledigi cümle aklıma geliyor idi. Korkuyordum öfkeme sahip cıkamadığım için kendime kızıyor ama bir taraftanda kendimle gurur duyuyordum. Ve yine okulun son günüydü cmt pazar tatilene girecekdik okuldan çıktım ve biran kendi kendimi hissetmedim..

edit:beyler hatırlamakta zorluk çekiyorum kaç yıl önceki olaylar ama hayatımı giben olayların başı olduğu için az buz hatırlıyorum

Bana bu kağıdı vermek için yazdığını bana açılmanın yolu olmadıgını söyledi şaşkınlıkla dinliyordum ve heyecanlanıyordum ve o akşam seni yolda gördügümüzde senle mutluka birşeyler yapmalıyız diyerek birayı bahane ettim dedi mutlulukdan uçmuştum ve bu sefer ben sarıldım ve döndük benim başım döndü o güldü ve beni birden itti yatağa doğru ve yanıma geldi ve bana böyle bir sabahta uyanmak istediğini söyledi gururlanmıştım ilk defa fakat hâlâ gerçek den sevgimi göstermedim diye kendime kızıyordum heyecanlıydım okulun açılmasına 1 gün kalmıştı ve hala adaşıma bir plan bulamıyordum ve ensonda ona komplo kuracakdım herşeyimi hazırlayıp komplomu başlatacakdım fakat para lazımdı biryerden bulmalıydım ama kimden? pederden istesem vermezdi bir iş bulmaya karar verdim. ilk gün özlemle beraber gidecekdik heyecanlıydım erkenden yola koyuldum özlemi almak için biraz uzak kaçıyordu fakat aldırış etmedim koştura koştura özlemin evine gelmiş zile basıyordum

Babası bana bakarak tebessüm etti fakat ben ağlıyarak giriyordum babasınada o tavırından dolayı sinir olmuştum. babası gel buraya dedi ve koşarak gittim ağlıyordum yine babasıyla odaya gittik ve doktorların hayati riskini atlattığı 1 haftaya kadar kendine gelir şeklinde açıklama yapmış idi. Ben bu sefer yine ağlıyordum bu sefer sevinçten ağlamaya başlamıştım odasının önünde yine dualar ediyordum babası işi oldugunu söyledi ve ayrıldı ablas ve annesi kalmıştı annesi toparlanmış ablası toparlandıgını gösterim içten içe ağlıyordu çok belli ediyordu yüz ifadesinden ben ise hiç toparlanamadan ağlayıp duruyordum ablası su almaya gitti ve annesi'de olan biteni sormaya başladı bana artık damat gözüyle bakıyorlardı resmen çünkü orda 2gün boyunca ağlamam çok şaşırtıycı annesinede herşeyi anlattım ve yine oda demek bira içirdin hıı diyerek tebessüm etti ben yine birşey demedim ablası geldiginde annesiyle konuşuyorduk ve ablası birden lafa atlıyarak özlem seni anlatıyordu bana her gece senle neler yaptıklarını anlatıyordu diyordu bunları duyunca özlemi kullanma fikrim aklıma geliyordu ve durmadan ağlıyordum annesi güçlü olmalısın dedi hiç giblemedim ağlıyamıyorsam neden güçlü olmalıyım diyerek ağlayıp duruyordum ve annesiyle ablası yemek yemeye gitmişler ve ben...

tamam beyler devam

Ve özlem kıyafetini giymiş benim yanıma geldi ve evden çıktık gidiyor idik. yolda herşey normal yürüyorken özlem birden elimi tuttu sağıma dönüp baktıgımda tebessümü ile mutlu olmuştum okula doğru adımlıyorduk ve herkes ordaydı herkes bize bakıyordu özlem ile bana.. Herkesin gözünde yine aynıydım fakat yanımda özlemi görünce herkes şaşkınlka izliyordu beni. Ve sınıfa doğru ilerledik normalde köşede otururdum fakat özlemi köşeye almayı seçtim berat, adaşım ve sevdigim kız yerlerindeydiler berat artık özlem ile alakayı kesmişti öyle gözüküyordu adaşım ise yüzüme bakıyordu birşeyler düşünüyordu ve ilk ders başlamıştı özlem biraz ders çalışan bir kız benide çalıştıracagını zannediyordum ve öyle oluyor gibiydi ve bügun sorun çıkmadan özlemi bırakacakdım yine yola koyulduk özlemi evine kadar getirdim ve beni dudağımdan öperek ödüllendir bizzat ablasına teslim ettim ve yola düştüm iş arıyordum yollara bakıyordum dükkanlara soruyordum fakat iş yoktu iş olmayınca para ve planda olmuyordu bir çözümü olmalıydı özlemden paramı istemeliydim?

Bana özlemin evde olmadığını ve annesiyle yürüyüşe çıktıgını söyledi birşey oldu sanmıştım bana içerde bekliyebilirsin demişti bende ısrar ettirmeden içeri girdim ablası beni özlemin odasına aldı direk bu oda özlemin fazla kurculamadan inceliyebilirsin dedi.. Ve ben odadaki resimlere dalmıştım küçüklük resimleri vardı küçükkende hep tatlıymış. Ve birde aile resmi ve bi kağıt gördüm aynanın orda okumamam gerektiginin farkındayım fakat okumak için can atıyordum ve aldım kağıdı okudum bu bir aşk mesajı gibi birşeydi isim yazmıyordu bu kim idi? özlemmi yazmıştı? yada özlememi gelmişti? yıkılmıştım. Eğer özlem yazdıysa özlemle konuşmama kararı alacakdım ve sevdigim kızı uzakdan sevmeye devam edecekdim okurken bir çok şeyi dile getirmiş idi. Ve okudukdan sonra kapı sesini duydum panik oldum hemen yerine koydum özlem koşar adımlarla odaya girdi ve bana sarıldı. Çok mutlu olmuştum fakat o yazıyı öğrenmem gerekirdi kötü hissediyordum kendimi ve hiç aşk mesajı yazmışmıydın diye sordum evet bir defa yazmıştım açılamadığım için dedi ve bana o cevabı vermişti..