gelin itiraf edelim beyler herşeyi

Cokk hayalperestim en ufak şeyde umutlanır hayal kurarim.
Onay bağımlısıyım elestirildigimde yıkılırim.
iradesizim bir 15 kg yu 2 yıldır veremedim.
Dalgın ve dikkatsizim .
Özgüven fakiriyim.

1.75 boyunda 90 kilo gözlüklü ayaklarını yamuk basan bugüne kadar hiç bir kızdan bir karşılık alamayan asosyal pc başında züt büyüten ailem dahil herkesin genelde alay konusu olan ve kafa dengimi henüz bulamamış biri olarak yazdım bunları...

fakat işin ilginç yanı bunlardan 1 tanesini bile umursuyorsam tüm inci zütüme zorlasın inanın panpalar tek umursadıgım şey bilgisayar mühendisliğini iyi bir üniversitede kazanmak çünkü hiç kimse umrumda degil ben kendi yoluma bakarım..

Çevremdeki olaylar yüzünden insanlara güvenmeyen, hatta bazen nefret bile eden ve ortamdan kendini soyutlayan, hayattan umudu kalmamış. Kafası düşüncelerle dolu olup bir dakika bile düşünmeden duramayan bir insanım.

Hatta geçen hafta bana açılan kızı çok kötü tersledim beyler. Yarım saat sonra için burkuldu.

Edit:Nasıl kurtulabilirim bu durumdan?En sonunda yalnızlıktan ölmek de var işin ucunda.

Yalan söylüyorum ama iyo yalan söylıyorum şu an öyle olmadığım halde herkes sinirli ve kavgada kimseyi affetmeyen biri olarak goruyor bi de insanları manipüle etmekte basariliyim soyle amlatayim kanka ayagina dolastigim kizlarin coguyla kolkola yanak yanaga geziyoruz ve istedigim zaman hepsi olmasa da her 3 kizdan birini yataga atabiliyorum ustelik sonradan ciksin sorumlusu oymus onun yuzunden olmus gibi hissetmelerini saglayarak sorumluluktan da kurtulabiliyorum eskiden hic gibimde olmazdi ama artik vicdan yapiyorum cidden rahatsiz hissediyorum ama aliskanlik gibi birsey bilen bilir yalan soylemek hastalik gibi bisey bi sure sonra gerek yokken bile soylemeye basliyorsun ve am da cok tatli geliyor acikcasi birakamiyorum