otobüse binicek param yoktu gideceğim yerle olduğum yer arasında baya bi mesafe vardı, bende daha daha öncesinde okuduğum bi yazıyı deniyerekten bindim otobüse kış vakti bide nasıl kalabalık tıklım tıklım. arada bi apaçi kırması velet aralardan sızarak para istiyor 2 durak geçtik çocuk yanımıza anca ulaşabilmişti - birader benim para üstü gelmedi kaç durak geçtik bak. dedim. -ne kadar vermiştin abi dedi biraz mahçup -10 lira diyip, para vermeden 8 lirayı cebe cukka etmiştim.

cebimde otobuse binecek para yoktu yaklaşık 15 km kadar yürüdüm ayaklarım su toplamıştı hey gidi

Up ulan

(bkz: hiç unutmam annem etli nohut yaptıydı)

Up up up

küçükkken fakiriz diye lwc dan giyinemiyoduk. büyüdük, şimdi fakiriz diye lwc dan giyiniyoruz.
not:alıntıdır :d

benim hayatım hep fakirlikle geçmişti aq.bir kere komşunun çocuğuna ayakkabı almışlardı ve ben çok kıskanmıştım. bütün gün ses çıkarmadan sadece o çocuğu izlemiştim. sonra eve geldiğimde kendi ayakkabıma bakmıştım yırtık pırtık. annemden o gece aynı ayakkaban istemiştim ama o ayakkabı kaç paradır haberin var mı demişti ? bütün gece ağlamıştım. sonra zamanla alıştım. gülüncek bir fakirlik anım bile yok. çünkü çok onurluydum.o beş yaşındaki 1.20 boyundaki çocuğun içinde koca bir adam yatıyordu

Ekmek arasina koycak bisey bulamamistim kuru kuru gitmesin diye icine su dokmustum oyle yemistim ozaman gecmisti bogazimdan

Up up up

ben evde ekmek yok diye nescafe yemiştim evet su da yoktu evde

Beyler herkes bir şeyler yazsında az gülelim.

Beyler kızlarla sinemaya bowlinge falan gitmistim lise ikide. Herkes kendi parasini veriyodu sıkıntı yokdu ama sıkıntı bendim amk param bitmişti(Gerçi olmayan şey nasıl biter amk onuda bilmiyorum). Eve gidemicektim. Birden keskin zekamı kullanip cebimi aramaya başladım. Kisa bi aramadan sonra hasgibtir param düşmüş dedim. kizlarda ayy falan nolcak simdi ariyalim demişlerdi. 50 TL kayboldu demistim. Yarim saat olmayan parayı aradık. Eve gidemicem falan cektim. Kızlardanda 10 TL alip eve döndüm. 1 lira oğrenci verip 9 TL de bana kalmıştı amk.