feryat figan. tüm akraba toplanmış , hepsi ağlıyor bir yandan.
içim bir daraldı ki sormayın. eve girmeden koşup şu dağlardan aşağı salınsam mı diye düşünmedim değil...
girdim eve , beni görmesi ile annem daha bir zalımca ağlamaya başladı
Beyler ne yapacagimi bilemedim.
babam yoktu artık , oturup saatlerce siyaset konuştuğum , tavla atıp eğlendiğim babam yoktu
ardında , acı özlem hüsran bırakmıştı
acısı da özlemi de hüsranı da benimdi
anamla benimdi
2 ay sonra da anam bıraktı beni
yalnız kaldım yapayalnız
sonra kalk git istanbul'a
memleketi bırak , o yüce dağlardan kop gel
zayıf Türkçem ile ,gelmişiz 'zengin yeri'ne *