Lafı uzatmayacağım; C, MATLAB, Python, vb.net, Kali ve Java’yı az çok ben de öğrenmiştim; tabiki pratiğim çok yoktu – basit düzeyde programlar nasıl çalışır, kesinlikle bilgim vardı ama cep telefonunu kullanarak ortak ağ üzerinden bir başkasının bilgisayarına izinsiz giriş yapmak ve onlarca işlemle hedef bilgisayarda ferre açılmasını sağlamak benim tarzım değildi. Parti bittikten sonra Drake’in peşine düştüm ve bunu nasıl yaptığını sordum. “Ben siyah şapkalılardanım (hacker.) istediğim her şeye erişebilirim.” diyordu. “Bu tür bilgilere nerelerden ulaştın?” diye sorduğumda bana bunları deep web’den öğrendiğini ve kendi deyimiyle “Master” olduğunu belirtti. Ona güvendim ve ertesi gün yurt odama davet ettim. Bilgisayarımı açtı ve Tor internet tarayıcısını kurdu. Endişelenmeye başladım: “Tor güvenli midir?” diye sorduğumda “Bana güven, ben bir Tor ustasıyım.” diyordu. Bu beni daha da endişelendirdi.

New York’ta 5 ay dolmuştu ve önümde 4 ayım kalmıştı. Olup bitenlerden sonra öğrenimimi yarıda kesip kesmemek konusunda çok düşündüm; neredeyse aklımı kaçırıyordum. 1 yıl boyunca her şeyimi paylaştığım, kardeşim dediğim insan ölmüştü. Ve elimde hiçbir şey yoktu; ama biliyordum ki olan bitenlerin hepsi birbiriyle bağlantılıydı. Ve bu sefer kaçmayacaktım.

Drake’ten önce bile deep web’e özel bir ilgi duyuyordum. Hakkında çokça şey duymuştum; kiralık katiller, suikast ilanları, yasadışı malların satıldığı underground marketler, cp, sahte kimlik ve belge düzenleyen hacker örgütleri… Ama daha fazlası olduğunu bilmiyordum. Deep web’in işe yarar kısımları da vardı; ancak inanılmaz şekilde karanlık kısımları olduğuna inanmıyordum. Linklerin çoğu ölüydü ve günden güne ekran başında hiçbir şey için beklediğinizi düşünmeye başlıyordunuz ve bu da canınızı sıkıyordu.

Yukardakinde çeşitli bıçakların ve körelmiş silahların bulunduğu düz bir masa ve başlığı “24 yr F, sleeping, sugg. death” ve köşesine üleştirilmiş bir 2.25BTC yazısı… Yeşil bir fontta bir gerisayım ilerliyordu: “11:51”, “11:50”, “11:49” Bu sayacın altında yine aynı yeşil fontta “78/100” yazıyordu. Birkaç saniye sonra 78, 79 oldu. Sonra anladım. Bu parası ödenmiş bir snuff siteydi. Girmeye zütüm yemedi; zaten oraya o kadar para harcamak delilik olurdu. Bu arada aylık üyelik için $350 ödedim beyler; direkt geçiyorum bazı bölümleri. Admin ile olan birebir soru-cevap kısmını da başarıyla atlattım. Adamın da referansı olunca işim kolaydı.

Arkadaslar yeni party birazdan geliyor. Lutfen sabirli olun. Zamanim cok az.

Bir chat odasında francestern344 kullanıcısı ile tanıştım. Bir konu diğerini açtı ve konu snuff filmlerden açıldı. Burada ne kadar yaygın olduklarıyla ilgili, nerelerde çekildiğiyle ilgili ve niçin yapıldıklarıyla ilgili konuşmaya başladık. Onun güvenini kazandım ve sohbetimize 0.10 Bitcoin ile satın alınan özel chat odasında devam etme kararı aldık…

ilk websitesi, centrix{} oldu. Gerçekten de buraya girdiğimde bariyerleri aştığımı söyleyebilirim. centrix{} en iyi bilinen “general market”lerden birisiydi. Karşılaştırmak ve örnek vermek gerekirse, Agoratha veya Silk Road diyebilirim. Chat odalarından en son duyduğum ise burası hakkında sorulan sorular… Kapanalı üzerinden 1 yıl geçti deniliyor ama ufak bir ihtimal, belki hala oralarda bir yerlerdedir. Agoratha ve Silk Road’da olan her şeyin çok daha fazlası ve çeşitlisi bu sitedeydi. Centrix’te alt kategoriler bile vardı; snuff filmler, her çeşit uyuşturucu, fake olan her şey (kimlik, sertifika, diploma, sürücü belgesi…) ve hatta çocuk ferregrafisi, pek çok yasadışı şekilde ele geçirilmiş netflix, keladams, mofos, vb. site hesapları… Liste uzuyor. Scam için çok iyi önlemler de cabası; dolayısıyla aldatmaca çok az gerçekleşiyordu. Agoratha ve Silk Road ise scammer ile doludur. Bu site öyle değildi ve bunu destekleyen pek çok kanıt vardı; detaya girmek istemiyorum.

Ahmaklar! Arkadaslar size yemin ederim ki 1 sene önceki yaziyi omrum boyunca korumak icin reddit'e ben yazdim. New York'tayken Reddit'e yaziyordum. Hikayemin devamini istiyorsaniz lutfen bu bir gib yaptigini sanan arkadaslara odun vermeyin. Hikayem dogrudur ve pektabi o hikayedeki referans ve isimleri degistirerek de yazabilirdim ama dogruluktan sasmamak icin bunu yapmadim. Kendi hikayemi cevirecek degilim ve elbette birilerinin oraya da ulasip beni haksiz gostermeye calisacagini dusundum ama onlar kendilerini aptal durununa dusurdu. Reddit'te onu yazanin ben oldugumu size binbir farkli sekilde kanitlayabilirim.

Beyler, çok uzun bir süreci kısa kısa yazmaya çalıştım. Bütün bunlar olurken aradan 4 ay daha geçiyor; finaller bitiyor ve 2015 Ekim ayına geliyoruz; okulum istanbul’da açılalı 15 gün olmuş ama ben olayın peşine düşmek için bir müddet daha New York’ta kalıyorum. Velhasıl kelam, bütün olan bitenleri tekrar gözden geçirdim. Kaydettiklerimde kesin bir kanıt yoktu belki ama polisi harekete geçirecek ilk adım, elimdeki kayıt olabilirdi. En azından bir ipucuydu; harekete başlangıç noktasıydı. Okuluma yaklaşık 10 km ötede Yankee Stadyumu var; Bronx Polis Merkezi biraz arkasında kalıyor. Kararlı bir şekilde yola çıktım; ne olursa olsun bu olayların bitmesini istiyordum. Taksiye atladım ve yola çıktık; bir müddet geçtikten sonra taksici durdu ve ne oldu demeye kalmadan 2 Mekgibalı adam araca bindi ve ellerinde silahlarla “Ses çıkarma!” deyip beni kontrol altına aldılar. Adamlardan biri taksiciye parasını verdi ve “Sür!” dedi. “Sakın işimizi zorlaştırmaya kalkma, seni teslim ettikten sonra ne tak yiyorsan yiyebilirsin.” diyordu. Nereye gittiğimizi sorma niyetindeydim ki “Kes sesini!” diye bağırdı diğer Mekgibalı ve gözlerimi bağladı: “Uyku vakti evlat!”

Buradan bir chat odasında çok iyi bir adamla tanıştım ki adam karanlık web’e aşinaydı; sıkı ve aktif bir kullanıcıydı. Bana pek çok link verdi ve kendi kişisel kullanımım amacıyla buralar için direktif verdi. Bunun çok büyük yardımı dokundu ve beni ikinci websitesine yönlendirdi; bu websitesi benim için karanlık web’e giden diğer iç katmandı: BrinkWarehouse.otc

Site dizaynı yumuşak ve blokluydu. Yani blok bloktu. Beyaz bir arkaplan vardı. Yazılar ise birbirine yakın bir stilde oluşturulmuştu. Yan tarafta da BTC hesabımı gösteren bir cüzdan ikonu vardı. Ama benim gözlerim ekranın tam ortasına dikilmişti. Sayfanın orta kısmında sıralar vardı. Tek çerçevede başlıklar ve açıklamalar ise sayfanın büyük çoğunluğundaydı.

Yıllardır benim de çok ilgimi çekiyo bu konu 2 3 kere denedim tordan girmeyi ama ileri gidemedim zütüm yemedi

Kurban seçilen evsiz adama yaklaşık 5-6 metre ötede duran bu uzun boylu adamlar ceketlerinden “V for Vendetta” maskesine benzer metal, beyaz maskeler çıkarıyor ve bunu giyiyorlar. Birkaç küçük silah, ve ölse kimsenin ruhu duymayacak evsiz adama saldırmaya başlıyorlar. Kamerayı tutan adam olan biteni çekerken çete, pineklemekte olan adamın üzerinde tepiniyor ve onu uyandırıyor. Kamerayı tutan adam diğerlerine “Cut him up!” diyor ve adamlar vahşice bir hızda adamı kesmeye başlıyorlar; sırtlanlar avına nasıl davranıyorsa bu adamlar da öyle yapıyor. Kan bütün duvarlara ve adamların beyaz maskelerine sıçrıyor. Tabiki bu noktadan sonra midem artık kaldırmıyor; daha fazla katlanamıyorum ve Tor’dan çıkış yapıyorum. Birkaç ekstra güvenlik önlemini de hallettikten sonra bilgisayarımı kapatıyorum. Derin derin nefes alıyorum. Bütün olan biteni kaydetmiş olsam da hiçbir işe yaramayacaktı zira kanıt yoktu; aksine, böylesi bir yerde bulunmak beni suçlu çıkarırdı.

Yanında usb flash getirmişti; bunu bilgisayarıma taktı ve burada pek çok onion linki, kullanıcı adları ve parolaları vardı. Drake, bu kullanıcı adı ve parolalarla deep web’deki çeşitli imageboard ve forumlara giriş sağlamanın mümkün olduğunu söyledi. Ona teşekkür ettim ve o da bir süre sonra gitti. Ben sonrasında duşa girdim ve yurttan çıktım; çünkü o gün kız arkadaşımla buluşacaktım. Akşam döndüğümde bilgisayarı açtım; çünkü hack ile ilgili forumlara girmek istiyordum. Gün boyunca aklımda sadece bu vardı.

Birkaç gün sonra ailesinin Drake’in kaybolduğunu söylemek için polise gittiğini duydum; 5 gün sonra Yiğit ve Drake ölü bulundu. Haberi aldığımda başta şok olmuştum; ne yapmam gerektiğini anlayamadım, bütün olup bitenler hiç olmamış ve bir şakaymış gibi geliyordu. Sonra ise ağlamaya başladım. Aklımda iki soru vardı: “Kim ve niçin?”

Tor’u açtım ve bana verdiği onion websitelerine girmeye başladım. Bana verdiği kullanıcı adı ve parolayla giriş yaptığımda bilgisayarım kendi kendine kapandı. Tekrar açtığımda bir txt dosyası vardı. Bu kriptolanmış bir mesajdı ve sonunda “ThIs 1s F0r Dr4k3” yazıyordu. Bu kısmı anladım ve Drake’i aradım. Şans eseri okuldaydı ve birkaç saat sonra yurda geldi. Ona bu kriptolu mesajı gösterdim; bir şekilde bunu dekript etti ve mesajda şunu diyordu: “Sen ölü bir Tor ustasısın.” Drake bunu benim yazdığımı düşündü ve umursamayıp gitti.

Mesajı polise göstermek için bilgisayarıma baktığımda gitmişti. Sonrasında bir pencere açıldı ve şöyle diyordu: “R.I.P. The Master of The Deep Web’s Smiley Face” Printscreen yapmaya çalıştım ama bilgisayarım birkaç saniye sonra kapandı.

Polis, dava hakkında hiç konuşmadı. Gazeteler ve medya bile bunun hakkında hiçbir şey söylemedi. Burada daha derin bir şeyler vardı. Hala arkadaşlarımı kaybetmiş olmanın büyük üzüntüsünü yaşıyorum. Huzur içinde yatsınlar. Gerçekten çok ama çok hüzünlüyüm.

New York’ta 5 ay dolmuştu ve önümde 4 ayım kalmıştı. Olup bitenlerden sonra öğrenimimi yarıda kesip kesmemek konusunda çok düşündüm; neredeyse aklımı kaçırıyordum. 1 yıl boyunca her şeyimi paylaştığım, kardeşim dediğim insan ölmüştü. Ve elimde hiçbir şey yoktu; ama biliyordum ki olan bitenlerin hepsi birbiriyle bağlantılıydı. Ve bu sefer kaçmayacaktım.

at yalan gibeyim inananı bizde geziyoz deep web de niyeyse bize hiç böyle şeyler denk gelmiyor amk en fazla uyuşturucu satışı gördüm deep web de başka bi tak yok bir de gazeteciler haberleşiyorlar falan amk abartmayın amk.

Hocam hayatın normalleşince :D bir konuşalım

rezzerverd, deep web ferre linki elimde vardır...

Efsane dönecek. Sabırlı olun.