herkese selamunaleykum panpalarim ben 21 yaşında hatayli bir panpanizim bu entrymde 86 yaşındaki dedemin gözünden 80 darbesini analtacam sizlere

11 eylül 1980 sabahı her zamanki gibi erkenden uyandım ve kahveyi açmaya gittim benim islettigim kahveye daha çok solcu çocuklar geliyordu iyi cocuklardi onları severdim ama benim siyasetle pek bir alakam yoktu

gelen bir haberle bütün solcular kahveyi terk etti tahmin ettiğim gibi yine sagcilarla kavga etmeye gitmişlerdi o gün her zamanki gibi sıradan geçti akşam kahveyi kapatma saati gelince o gün kahvede kalmaya karar verdim

Edit: istek olursa devam ederim

Tam uyuyacakken kahvenin kapısında bazı hareketlenmeler oldu kapıya yoneldigimde bizim solcu çocuklar serhat emre ve Gökhan kapidaydi bi projeleri olduğunu ve içeri girmeleri gerektiğini söylediler bende kabul ettim

Her zamanki konuları konuşuyorlardı ama bu sefer bir farklılık vardı başka bisey planliyorlardi bende önemli bisey yoktur diyip kafamı tekrar yastığa koydum

Yaklaşık 5 saat sonra uyandım ve Gökhan bana dedi ki :

Ahmet abi kalk DARBE OLUYOR!
ilk başta inanamadım çocuklar çok endiseliydi ben onları sakinleştirmeye çalışıyordum ama ben onlardan daha endiseliydim çünkü 70 darbesini görmüştüm ve darbenin kıyım olduğunun farkındaydım ...

Serhat daha 16 yaşındaydı en küçük o olmasına ragman dışarı çıkıp catismak istiyordu

Televizyondan kenan evrenin yaptığı konuşmada sokağa çıkan herkesin görüldüğü yerde vurulcagi ve vurulan sağcı ve solcu insanlar gosteriliyordu gerçekten çok korkmuştum

Derken içeri 3 tane sağcı çocuk girdi biri vurulmustu 3 ude gokhana bakıyordu bi kac saniye göz göze geldiler sonra gözleri dolu bir şekilde sarıldılar serhat bana bakarak Ahmet abi biseyler yap dedi ben olayın şokunu atlatıp zor bela çocuğu icerdeki odaya taşıdım ve hemşire olan eşimin bahsettiği ilk yardımı yaptım ama yeterli değildi acilen profesyonel müdahale gerekiyordu

Bi yandan dışarı çıkıp catismak isteyen serhat ve sağcı 2 çocuk diğer yandan yaralı çocuğa acil müdahale etmek gerektiğini söyleyen Gökhan ve emre ne yapacağımı bilmiyordum sonra aklıma bi fikir geldi ve

Beyler biraz ses edin duvara mi anlatıyorum

Upupupupup

Yaralı çocuğu bizim eve zütürmeye karar verdim fazla zamanımız yoktu acilen bir plan yapmalıydım çocuklar daha 20 lerindeydi bense neredeyse 50 yaşındaydım ve bana çok büyük sorumluluk düşüyordu yaralı çocuğu öylece cikaramazdik çünkü yan sokaktan durmak bilmeyen çatışma sesleri geliyordu doğru düşünüp doğru bir karar vermeliydim ama ne yapacaktım

Duvara mi yazıyorum az suklayin

Beyler dedemin anlattıklarını hatırlamaya çalışarak yazıyorum o yüzden bazı ekgiblikler olabilir kusura bakmayın

Riske atacaktım sonuç olarak bir insanın canı söz konusuydu ama fazla kalabalık olursak dikkat çekeriz diye düşündüm yanıma sağcı bir çocuk aldim ve yaralı çocuğu da alarak kahveden çıktım koşar adımlarla eve yetişmeye çalışıyorduk ama çocuk ağırdı onu taşımakta zorluk çekiyorduk tam gücüm tükendi derken bi yardım eli komşum ali den geldi ali 40 yaşlarında temiz bir insandı solculara daha yakındı ama o anda önemli olan tek şeyin darbeye karşı bir bütün olmak gerektiğinin bilincindeydi derken güçlükle olsa da eve yetiştik kapıyı çaldım eşim kapıyı açtı

Çocuğu görünce şok oldu benim böyle siyasi şeylere uzak durduğumu biliyordu ama açıklama yapmaya zaman yoktu hemen çocuğu koltuğa yatırdık ve eşim kurşunu çıkartmaya çalıştı

Sağcı çocuk şoka girmişti yaralı çocuk yetmiyormuş gibi birde o da şoka girmişti elim ayağım gibismisti diğer çocuğun ölümünü görme korkusu sardı bir anda beni

Upupupu

Beyler bi sigara molası verecem eğer hâlâ şuk yoksa birakacam zaman ayriyorum emek veriyorum karşılığını verin lütfen

Eşim bana çocuğu ve aliyi alıp kahveye geri donmemi yoksa bu çocuğun işini zorlastiracagini söyledi yaralı çocuğu tek başına iylestiebilirdi biliyordum benimde pek bir seçeneğim olmadığı için çocuğu orada bırakıp ben sağcı çocuk ve ali kahveye koşarak geri döndük üstümüzde yük olmadığı için dönmek daha kolay olmuştu kahveye geri döndüğümde biseylerin ters gittiğini anladım Gökhan a döndüm ve üzgün bakışlarla televizyonu işaret etti bana gördüklerime inanamadım

Gördüğüm görüntüler gerçekten çok acimasizdi Türk askeri Türk halkını acımadan olduruyordu biseyler yapmalıydım ama elimden ne gelirdi ki derken içeri 4 solcu ve 2 sağcı çocuk daha girdi ellerinde silahlar vardı ve bi çanta getirmişlerdi çantanın içinde baya silah vardı Gökhan ve diğerleri ali dahil olmak üzere hicbisey demeden silahları aldılar ve bakışlar bana yöneldi o an ne yapacağımı bilemedim darbe kötü biseydi suçsuz insanlar sokaklarda vuruluyordu ama sonuç olarak karşımdaki Türk askeriydi ne yapacaktım sonunda zorlukla olsa da bi karar verdim ve...

Beyler cidden az suklayin o kadar emek edip yazıyorum

Beyler cidden ilk yazıya 5 suk gelmezse devam etmeyecem

Dışarı çıkıp çatışmaya karar verdim tam tdıbına 14 kişiydik en büyükleri ben olmama rağmen korkmaya başlamıştım sonuçta mahallede tanıdığım biri vurulmustu dışarı çıktığımızda bütün sokaklar savaş alanına dönmüştü sagcisi solcusu herkes darbeye karşı bir olmuştu vatanını savunuyordu biz ise 3 gruba ayrılmıştık ben Gökhan serhat ve ali bir arabanın arkasına geçip askerle catisiyorduk yaptığımızı doğru bilmiyordum sonra sonuçta kendi askerimize çalışıyorduk ama başka çaremiz yoktu derken BAMMM!!!

Serhat vurulmustu gençlik ateşiyle yanan serhat vurulmustu olayın şokunu bi türlü atamamistim alinin bana tokat atmasıyla kendime geldim serhat can cekisiyordu benim elimdende hicbisey gelmiyordu ne yapacaktım askerler git gide üstümüze geliyordu sıkışmıştik kaçmak zorundaydık ve o hatayı yaptım arkama bakmadan kaçtım ... Asıl ondan sonra olanlar oldu

Eve döndüm sağcı çocuk yaralı haliyle dışarı çıkmıştı (daha sonra öldüğü haberi geldi) ne yapacağımı bilmiyordum televizyona bakıyordum ama aklımdan serhat geçiyordu onu orda bırakmıştım ve idam olacakların ismi geçerken kalbime dank eden o isim SERHAT M'K sanki beynimden vurulmustum orda bıraktığım serhat idam edilecekti ilk defa böyle hissediyordum kalbim yanıyordu ne olursa olsun dedim eşimden helallik istedim ve dışarı çıktım

Suklarinizi esirgemeyin beyler trende çıkmışız seri şeklide yazmaya calisacam

Çalıntı diyenler hikaye bana ait ve yaşanmış daha önceki hesabımda yazmıştım bunun gibi 6-7 hikayem daha var onlarida yazicam yakın zamanda

Saat sabah 8 di herkes ya tutuklanmış ya da kaçmıştı şans eseri bizim sokakta asker yoktu ama diğer sokağa döndüğüm gibi askerler beni gördü koşarak yanıma geldiler amcacım sokağa çıkma yasağı var ne işin var susarak dediler bisey diyemedim öylece sustum donup kalmıştım serhati düşünüyordum olayın şokuyla baygınlık geçirmişim uyandığımda karakoldaydim