büyümek kötü oldu be panpa

ne zaman top oynamak istesen arabalardan rahat bulamadığın mahalle arasında büyüdün...
taşlardan kale direkleri yaptığın... direkleri yada outları tartıştığın nice arkadaşlarla büyüdün...
yalın ayakla karo taşlı sokaklarda yürüyerek büyüdün...
küçük sarı evlerin yeşil parmaklıkları vardı... o parmaklıklarda yoğurt kaplarına ekilen çiçeklerle büyüdün...
çektiğin şutlarla kirlenen o çamaşır iplerinde ki çamaşırlarla büyüdün...
eğer arkadaşının topunu komşu teyze patlattıysa, para toplar arkadaşına yeni bir top alırdın...
botların arasında buz tutan ayakparmaklarını ısıtmak için girdiğin o kışlarda ki sobalı evlerde büyüdün...
senin için telefon alarmı olmaz dı... annen ne zaman sobanın külünü silkelerse o zaman uyanırdın...
tek yaran dizlerinde olurdu... kim daha az top sektiriyorsa o kaleye geçerdi...
sinek kovarlı arabaların arkasından pervasızca koşardın...
muhabbetler rakı ile değil tadım çekirdekleriyle olurdu...

senin için sigara değil paketleri önemliydi... kenti olan bir adım öndeydi...
gazoz ısmarlayan ihsan amcaların vardı... içmek kadar kapaklarıyla oynamakta keyifliydi...
eriklere dalmak senin devrindeydi... göz hakkından fazlasını almazdın... "oğlum haram ederse yenmez lan" demek düsturundu...
pazar torbalarına yardım ederdin... bi allah rızası yeterdi...
terli sırtına ütülenerek koyulan havlularla büyüdün... arkadaşının annesinin yaptığı yarım ekmeklerle büyüdün...
dondurmaların bedavaları en büyük talihindi...

lunaparktan geçerken cocukların zıpladığı şişme saraya binme hissi gelir içine sonra kendine bakarsın saçın sakalın karışmış mk dersin buruk bi ifadeyle . yalan mı amk

atari salonları sahip olmak istediğin tek şeydi... ödediğin en büyük bedel kaybettiğin jetonlardı...
çok istediğin o akülü arabaların hiç olmadı... ama bilyelerle yaptığın arabaların hiç ekgib olmadı...
ilk muhabbet kuşunu kaybettiğinde ölümü gördün... ve ağladın... onu babanla beraber bahçeye gömdüğünde adettendir ya hep öyle gördün...
birde dua ettin bu yüzden...
bir an önce büyümek istemenin nedeni çok fazla dondurma yemek içindi...
eğer en yakın arkadaşınla aynı kızı seviyorsan onu en yakın arkadaşına ayarlamak için elinden geleni yapardın...
delikanlı olmayı böyle öğrendin...
ve o kızı her gördüğünde yanakların al al olurdu... utanmayı böyle öğrendin...

o zamanlar biriktirerek topladıgım 100 bin ile bi çitos alırdık 3 kişi yerdik babamız eve geldiginde elindeki poşetleri büyük bi heyecanla karıstırırdık aterilerimiz vardı laptoplarımız yoktu ama onceden daha mutluyduk o zamanlar bızım buralarda fred çakmaktaş oyunu zor bulunurdu kimde varsa gidilir onun evınde oynanırdı kasedı vermezdı bozulucak dıye 3 oyundan sonra kapatılırdı ateri ısınmış diye sonra cıkar dısarı top oynardık büyümek kötü oldu be panpa

duygulandım panpa

çok güzel başlık tutar

midem yanmasın diye sahurda süt içiyorum öyle bir içtim ki sanarsın efkardan rakı içiyorum öyle yani reserved bu başlık tutar

reserve

lan şişme saray vardı zıplardık her gördüğümde içim bi hoş orda kaşımı yarmıştım orda ama çok özlerim lan her gördüğümde

ezan okunduğunda şarkı söylemeyi keserdin... akşam ezanı okunduğunda kızardın...
sonra mahallenin o güzel kızını gördün... küçük gri bir evin penceresine kaçardı hep gözün...
o kız için yaptığın en ağır şey kömürlerini taşımaya yardım etmek olurdu...
ortada sıçan oynadığında o kızı asla vurmazdın...
o kız mahalleden taşınırdı ve sende her eşya boşaltılırken ağlardın... ama buna bile yardım ederdin...
varoş sokaklara sığdırdığın dünyan vardı...
bir arkadaşın ekmek alıcaksa hep birlikte gider alınırdı...
para üstün yetmesede sana yetti diyip istediğini veren bakkal amcalar vardı...
topladığı eriklerin fazlasını sana veren arkadaşların vardı...

özellikle de yemekten önemli şey oyunu yarıda bırakmamaktı.

yarın birgün de bugünleri bu tatta anlatacaz. çünkü hayat devam ettikçe bayatlaşıyor.

ne tadım çekirdeği lan pazardan açık gofret satarlardı o nasıl bir lezzetti amk ya..açıkta satılan gofret ve bisküvileri anneme aldırdığımda benden zengini ve mutlusu yoktu. çocuktuk ama yaşıyoduk be..

seni okula zütürürken çantanı taşıyan babaannenin... büyüdün ya hakkını ödemek böyle mi olurdu... tabutunu taşıyarak ödedin...
birde sevdiğin kızın okul çantasını taşırdın... büyümek kötü oldu...

terliklerin vardı... her pazar sırtında koca bir bohça ile gelen terlikçilerden beğenir en güzelini alırdın...
sonra yerini ışıklı ayakkabıların aldı... karanlıkta yürümekten keyif almaya başlardın...
elinde olanları başkasına kaptırmaya, babanla yaptığın o uçurtmayı bir ağaç dalında bırakarak başladın...
kardeş olmak için aynı anneye sahip olmaya gerek olmadığını, bileklerinize attığınız kegiblerle kan kardeş olarak öğrendin...
leblebi tozuyla konuşmaya çalışmak kendinle alay edebildiğin en güzel yerdi...
kamyonların arkasına takılıp çıktığın bayırlarla büyüdün...

duygulandım bin ağlıyacam şimdi

lan babalarımız akşam işten eve geldiğinde elindeki poşetin içinde ne var diye sabırsızlanırdık buda bende duygulandım amk

rezerved anılarım depreşti lan

bekliyoz...