Selamun Aleyküm Arkadaşlar.

gözlerimi uyumuş olduğum otobüste dürtülmemle araladım. (hay dıbına koduğumun çocuğu kimsin sen) diyerek dönmek istemiştim fakat dönerken gördüğüm o güzel melek yüze biraz bakakaldıktan sonra sözümü "hanımefendi bir şey mi oldu?" diyerek değiştirdim.

"Beyefendi biraz kenara kayabilir misiniz sıkışıp kaldık burada." dedi melek yüzlüm. (Evet o benim melek yüzlümdü.)

(Nereye kayayım kör huur evladı. Yer var orda gözünün çapağını gibtiğim görmüyor musun demek istesemde diyemedim ama başkası olsa kesin öyle derdim.

"Tabii ki hanımefendi diyerek kenarı kaydım." gibtiğimin dolmuşunda genelde yaşlı teyzeler bu taktikle yerimi istesede. Melek görünümlü o muazzam hanımefendiye yer vermemle birlikte hemen yanıma oturdu.

Not: Hikaye bir önceki hikayem gibi biraz parodi içerir. Kişiler ve yaşanan olaylar tamamen gerçektir yaşayan kişiler tarafından dinlemiş olup tarafımca part part sizlere anlatacağım. Hepinize iyi okumalar. (bkz: TheCarry) (bkz: yaşanmış bir büyü vakası 1990)

Edit: Hikayeyi Sadece başlık altında okumak için (bkz: http://www.incisozluk.com...C4%9Fildir-2007/sahibi/1/)

Up up up. Part geliyor beyler yarısını yazdım bile...

Melek yüzlüm ile yan yana 5-10 dakika seyahat ettikten sonra ineceğim durağa yaklaştığımızı fark ettim.
inersem namerdim diyordum içimden bu güzelliği takip edecektim. Onunla beraber yolculuğa devam ettim...

Saat daha sabahın erken saatleriydi heralde işe falan gidiyor diyerek takip edip çalıştığı işyerinin adresini öğrenmekti amacım... Ve sonunda bi durakta indi bende peşinden indim telefonla birini aradıktan sonra duraktaki bankta oturup beklemeye başladı. Bende karşı durağa geçmiş usulca onu izliyordum hayran kalmıştım adeta...

etrafta kasvetli bir sessizlik vardı… ne bir bebek ağlıyor, ne bir nene romatizmalarından şikayet ediyordu, durak bomboştuu. Sadece bir kel vardı kızın yanında oturan ihtiyar yaşlı bir kel. bu sessizlik bana huzur verdiği kadar tedirgin de ediyordu… çünkü ters giden bir şeyler vardı… Bu kızın sabahın köründe şehrin en doğu ve sessiz yerinde bu kelin yanında ne işi olabilirdi ki? . . .

M A C E R A G E R i D Ö N Ü Y O R !... Part geliyor panpalarım yerinizi alın.

Up up up up

Up up up up

Up up up up

Up up up up

Up up geliyor panpalarım %80ini yazdım yan sekmede.

Adam 50 li yaşlarda olduğunu belli ediyordu hava soğuktu ama elinde ne bir bere nede benzeri bişey vardı. Bu uzun zamandır kel olduğunu ve alışkın olduğunu belli ediyordu. Yaşlı maşlı ama boylu poslu adeta ferre sahnelerinde izlediğim conileri andırıyordu...

Ama çok yanlış düşünüyordum 6. hislerim ne kadar kuvvetli olsada Kendimi kandırıp belkide kızıdır dedim kendi kendime.
Ama kızı olsa aralarında ufak bir konuşma geçmez miydi? kız arada kafasını kel ihtiyarın omzuna koymaz mıydı? veya kız telefonuna gelen mesaja bakarken, ihtiyar çaktırmadan okumaya çalışmaz mıydı? iki yabancı gibiydiler ve ben bu işten ciddi ciddi kuşkulanmaya başlamıştım…Kuşkulu gözlerle ikisinin de davranışlarını takip etmeye başladım… ki zaten yapacak başka bir işim de yoktu o an…Bir Siyah Range Rower geldi ve bindiler şanslıymışımki bende tam taksi durağının önünde oturuyordum. Hemen bir taksi şoförü çağırıp öndeki aracı takip etmesini söyledim. Taksici bana dönerek (gibtir git dıbına kodum filmmi çekiyoruz) der gibi bi bakış attıktan sonra.

Büyük bir memnuniyetle öndeki aracı takip etmeye başladı...

Up up up Loading %95.6 Part yolda

Bir metro istasyonunda Araçtan inip metroya doğru ilerlediler. Metroya binip şehrin batısına daha kalabalık olan merkeze doğru yola çıktılar. Bende taksiciye 100 lira attım ve üstü kalsın diyip koşa koşa hareket etmek üzere olan metroya yetiştim ve tam kapı kapanırken kendimi içeri attım.
(Yeter yoruldum dıbına koduklarım nereye gidiyorsunuz) diye bağırmak istesemde yapamadım.

ikisini de daha rahat görebileceğim bir koltuğa oturdum…(Sherlock Holmes gibi adamım amk) Şansım varmış ki bu hareketimi fark etmediler. Ama hemen arkamda oturan 60lı yaşlarda, torununu okula zütüren teyze hariç… o her şeyi gördü ve suratıma “beni kandıramazsın.“ der gibi bir ifadeyle baktı. (Bende ona gibtir huur çocuğu der gibi baktım) Metronunda hareket etmesiyle ihtiyar keli ve adeta gözlerimi yuvasından fırlatmak üzere olan meleğimi izlemeye koyuldum...

Ben ne olacak ne bitecek diye düşünüp bir yandanda onları izlerken. Kız çantasından çıkardığı müzik çaların kördüğüm olmuş kulaklığını çözmeye çalışıyordu… Yanındaki kel bunak ihtiyarın yardım edip etmeyeceğini merak ediyordum, babası olsaydı ederdi… bundan emindim…
etmedi…
Yoksa kuşkularımda haklı mıydım? o kız, o gencecik ve güzel olan melek yüzlüm?... Kötü yola düşürülmüş buralara zorla getirilmiş ve burada ücret karşılığı erkeklere mi pazarlanıyordu? normal davranması için kaç kere dayak yemişti kim bilir…
'Sabahın köründe ağzım tak gibi kokuyordu ben bu düşünceler içerisindeyken cebimden çıkardığım naneli şekerimi ağzıma attım ve bir plan yapmaya başladım. (Ne bakıyorsunuz dıbına koduklarım cebimden hazine çıkarmadım altı üstü naneli sakız.) Demek istedim çevremdekilere...

Buharlaşan cama kafamı yasladıktan sonra düşünmeye başladım. kızla göz göze gelmeye çalışacaktım… planımın ilk parçası buydu…Çünkü kulağında kulaklık vardı ve seslenebilirsem yanındaki ihtiyar kel beni duyabilirdi.
bunun için hazırlık yapmaya başladım. şiddetli bir şekilde hapşurmalıydım. eğer kulağındaki piyano sesini delip duyma merkezine ulaşabilirsem belki refleks olarak bana bakmasını sağlayabilirdim. bu sayede de planımın ikinci aşamasına geçebilirdim. ama nasıl hapşuracaktım?

Üzerimdeki montun iç tarafı yünlüydü. elimi atıp ufak bir parça kopardım ve burnumu gıdıklamaya başladım. kısa sürede işe yaramıştı, hapşuruk tüm vücuduma hükmediyordu. yüzüm garip hallere girdi ve ağzım açıldı ve tüm gücümle “HĞĞHĞHAAAAPŞUUU“ Diye hapşurdum. (Ayı görmüş gibi ne bakıyorsunuz dıbına kodumun çocukları) Demek isterdim çevremdekilere ama sonucu kötü olurdu...

Başımı kaldırdığımda tüm insanlar bana bakıyordu, ama kız ve kel bunak hiç oralı olmamıştı…
bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim zaten, bir daha denedim, sonra bir daha ve bir daha ve bir daha…hapşuruk anında kalp bir anlık durur derler, hatta o yüzden çok yaşa denirmiş. o dakikalar içerisinde kalbim 5 dakika kadar durmuştur. bunu iddia edebilirim, hatta gittim geldim.40 ya da 41. seferde beklediğim olmuştu…
Melek yüzlüm melekleri kıskandıracak güzellikteki o yüzünü bana doğru çevirdi.
hemen planın ikinci aşamasına geçtim ve ona bakarak göz kırparak elimle şşşşt işareti yaparak susmasını söyledim korkmuş gibiydi. bi el hareketi daha yaparak ne iş gibisinden yokladım bişe diyemedi. Aslında sabah dolmuştan beridir takip ettiğimi o an farkedince biraz ürktü gözlerindeki korkuyu okuyabiliyordum.

Birazdan dünyanın ortadan ikiye yarılacağına inanabilirdim ama artık o kızın bu ihtiyarla istiyerek beraber yolculuk yaptığına inanamazdım...

Meleğimi, o zalim adamın elinden kurtarmalıydım. canım pahasına da olsa bunu yapacağıma yemin ettim ve buharlı cama imzamı attım. torunlu teyzeyle göz göze geldik o an. sanki benimle gurur duyuyormuş gibi bakıyordu.
(Sen benimle gurur duyma az önce şüpheli şüpheli gibecek gibi bakıyordun) Der gibi bi bakış attım ve yürümeye başladım...
Hayatım bu andan itibaren değişiyordu. artık bir amacım vardı…
Bu arada teyzeye (Banamı yazıyorsun amk moruğu demek istesemde) Diyemedim içime atıp yürümeye devam ettim...

Yürürken cebimden çıkardığım naneli şeker kutusunu avucumun içine alıp sıktım…(Ne zaman elimi cebime atsam millet bana bakıyor amk) kameralar avucuma ve oradan yavaş yavaş, sinirlenmiş ve gergin bir yay gibi gözüken suratıma gelmiş ve orada sabitlenmişti…
(Bu bir film olsaydı böyle olurdu en azından)…
Metronun durmasını bekleyemezdim, bu cennetten kaçmış gibi güzel olan meleğimin, o kel ve muhtemelen kendi annesini de böyle çalıştırmış adamla beraber gitmesine seyirci kalamazdım… yerimden kalkıp, (kulağımda keskin bir azer bülbül gitme...)
Solosuyla adım adım esrarengiz ikiliye yaklaştım ve karşılarına dikildim… Şaşkın gözlerle bana bakıyorlardı.
O sırada adamın bacaklarının arasındaki file torba dikkatimi çekti… içinde limon vb şeyler vardı… normal bir insan gibi gözükmesini sağlayacak bu ince detayı kullandığı için, içimden saygılarımı sundum kel ihtiyara…

(hayatını amerikanın en taktan hapishanelerinde geçirmiş, gibilmiş, gibmiş, defalarca uyuşturucu bağımlısı olmuş, komaya girip çıkmış ve hatırladığı 10 tane cinayeti olan bir adam gibi baktım) Yüzlerine…
Doğal olarak korktular, korktuklarını adamın bana değil de dışarıya baktığından anlamıştım… yüzüme bakacak cesareti yoktu…Meleğimi kolundan tutup kendime doğru çektim. ”bugün şanslı günündesin, benimle berabersin artık.” dedim. bir an ortalıkta soğuk rüzgarlar esti. (Hemen arkamızdaki 60 yaşında torununu okula zütüren ihtiyar bizi alkışlar gibi izliyordu.) Meleğim anlamsız bakışlarla ayağa kalktı…
O sırada ihtiyar elini beline doğru zütürdü, ani bir hareketle dizimi alt dudağının bitip çenesinin başladığı yere geçirdim. (dıbına kodumun muallağı sen kime silah çekiyorsun senin dıbına koyarım dedim) içimden tabikide...
O sırada duran metro benim için büyük bir şanstı. Meleğimi kolundan çekerek kapıya doğru sürükledim. ihtiyarın cama vuran kafası kanıyordu, ateş etme olasılığını göz önünde bulundurup metrodan indiğim gibi Meleğime çelme takıp yere düşürdüm ve üstüne yattım. orada bi sürtünme oldu (Ve oyşh yerim dedim'') En azından öyle bakmıştım meleğime.
Kendimi hemen onun yanına attım yerdeyken gözgöze geldik ve şaşkın bi şekilde birbirimize bakıyorduk. Melek gibiydi hayran olmuştum ona sarıldım... O sırada metro hareket etti…

Edit: Yemek yiyip geliyorum değerlendirin buraları ilk part'ı şukularsanız daha büyük kitlelere ulaşabiliriz panpalarım.

Bir kızın, Meleğiminn. Genç ve güzel kızın hayatını kurtarmıştım. karım olacaktı o... dünyanın bütün mutluluklarını vücudumun her santimetre karesinden hissediyordum. gurur dolu bir hareketle ayağa kalktım ve kızın kalkmasına yardım etmek için elimi uzattım. (Bana sarılmasını ve güzel bir öpüşmeden sonra nikah dairesine gideceğimizi) Geçiriyordum aklımdan.
O ise ağlıyordu ağlıyordu…mutluluk gözyaşları…benim de gözlerim doldu o an… bende ağlıyordum aniden uzattığım elime tokat atıp ”ya sen deli misin kardeşim, napıyosun sen ya aptal!” tarzı hakaretler yağdırdı dünyam başıma yıkıldı nevrim döndü o an intiharı bile göz önünde bulundurdum
Sabahtan beridir ısrarla beni takip ediyorsun... Amacın ne
Neden beni tekip ediyorsun ”böyle mi teşekkür ediyorsun” diyerek pantolonumdan taşmış gömleğimi düzelttim ve oradan uzaklaştım…
gururun verdiği orgazm duygusu yerini nefret ve kine bırakıyordu...

Burdamısınız panpalarım rez alın part geliyor.

Not: Beyler ilk entry ve partlara şuku atın seviyorum sizi part geliyor canlar ^^

Edit: Hikaye çalıntı diyenler olmuş daha önceden bu hesap çaylaktı başlık açamıyorum diye kardeşimin telefonunu alıp onun hesabından açıp. ilgi görmediği için yarım bıraktıgım bir hikayedir ama bitireceğim...

Başımdan geçen bu üzücü olayın üzerine bir tane sigara yakmak farzdı artık. cebimden çıkardığım sigara paketimi kontrol ettim… o da ne, içinde bir tane kalmıştı.
Onu yakıp paketi yere attım ve bir tekel bayii aramaya başladım. sigaramın sonlarında bulduğum tekel bayiine girerken sigarayı attım. Ve tekelin kapısına doğru yaklaşırken başına antibiyotik döküp gazlı bez bağlıyan o kel ihtiyar bunağı gördüm. Beni göremeyecekleri müsait biyere geçip uzaktan olan bitene anlam vermeye çalışıyordum.
Daha sonra ihtiyar çıktı Tekrar o Range Rower aracına binip gitti... Hemen ardından ben içeri girdim.
”bi paket Murattı rosso alabilir miyim?” dedim. Ama o anda fark ettiğim şey, tüm vücudumu felç etmişti adeta… bir sorun vardı, ters giden bir şeyler vardı. o soğuk havada tekelcinin suratında boncuk boncuk ter damlaları parlıyordu. bunun sebebi ne olabilirdi ki? (Bu zütveren ibine ne içmiş suratını gibtigim maymunu nası bi kafadaysa suratı evrim geçirmiş putperest pekekent) Diye geçirdim aklımdan...

Evet, ilk aklıma gelen şey. Uyuşturucu kullanmıştı. ve kendisi tekel bayii olduğu için de mutlaka bunu liseli çocuklara satıyordu. Belkide o melek yüzlüm ve onun gibi nice güzel kızlara bu uyuşturucuyu sattırıyorlardı. Veya içirip içirip onları pazarlıyorlardı... Gencecik hayatları yok ediyorlardı.

Titreyen elinden aldığım paketi cebime koydum, ve Bir sigara yakıp hemen karşıdaki çay ocağının kapısına oturup 1 açık çay söyliyip sigaramın eşliğinde plan yaptım...

Bu artık benim hayatımın amacıydı. bu bataklığı kurutmalıydım…BU BENiM SAVAŞIMDI!

Bu işin ciddiyetinin farkındaydım… öyle metroda kurtardığımı sandığım meleğim gibi kolay olmayacaktı daha derindi mevzular. Ve aslında kızı kurtaramamıştım bile belkide başını daha çok belaya sokmuştum.
Ama ben artık eski ben değildim ve bir avuç uyuşturucu taciri ve genç güzel kızları fuhuşa zorlayan şerefsizlere pabuç bırakamazdım… kafamdan bu düşünceler geçerken parmaklarımın arasında son nefesini veren sigara parmağımı yaktı ve ani bir refleksle yere attım…
Yarım kalan çayımı da fondipleyip parasını bıraktıktan sonra ayağa kalktım ve kollarımı iki yana açarak derin bir şekilde esnedim…Bu hareketim aksiyondan önceki hareketimdi artık…

Benim adımla ve yaptıklarımla beraber anılacak… (biyografimi okuyan ergenler tarafından taklit edilecekti)… sağ elimi cebime sokarak biraz ilerde sahilin kenarındaki banka doğru uzanmaya gittim daha uzun ve detaylı plan yapmam gerekiyordu bu işin içinde belkide neler vardı organ mafyası? ferre mafyası? pekekentler.. Uyuşturucu tacirleri??...

Okuyan yok heralde beyler. Rez alın çay demliyip geliyorum.