Bide eksiliyo

reserced uykuya yenik düştüm sabah bu yenileri okurm

*
arabaya bindim.
kontağı çalıştırdım.
ablam "elimin yüzümün bu halini görünce ne cevap vericem acaba" diye düşünerek yavaş yavaş sürüyordum arabayı.
daha mahalleden çıkmamıştım ki az ilerde fırfır aysel'i gördüm.
beni görünce otostop çeker gibi el hareketi yaptı.
önce durmamayı düşünsem de ayıp olur diyerek durdum.
camı indirdim.
dünkü dayağı birilerinden duymuş olsa gerek ki çok şaşırmadan bana doğru yaklaşarak
-uff harbiden fena benzetmişler. dedi
-ne diye durdurdun. dedim Eylül'e hala öfkeli olduğum için sinirle.
-yolunun üstüyse eve kadar at beni. dedi.
evi yaklaşık 100 metre ilerdeydi amk.
ya sabır çekerek
-iyi gel. dedim
sallana sallana bindi sağ ön koltuğa.
sürdüm arabayı.
-iyi misin? sen diye sordu.
-iyiyim saol. dedim.
-bi şeye ihtiyacın var mı? dedi.
aysel'in evinin öne gelmiştik.
-yok sağol, inmen yeterli. dedim
-seni merak edende kahabat zaten. dedi.
-etme beni merak o zaman aysel, hadi acelem var. dedim
-hayırdır nereye? dedi
-hastaneye, ablamı çıkartıcam. dedim.
dilimi filler gibeydi de demez olaydım o lafı.
-hadi sür o zaman. dedi aysel konuşurken açmış olduğu kapıyı geri kapatarak.
bu konuyu da biliyordu ki demek, onu da sormadı.
mahalle mahalle değil cadı kazanıydı amk.
haberler ne çabuk yayılıyordu.
-hayırdır, sen nereye. dedim
-ben de gelicem, hem ablanı görmüş olurum hem de belki yardım ederim sana. dedi
kötü niyetli olmadığı halinden tavrından belliydi.
o yüzden ben de hayvanlık edip inmesi için ısrar etmedim.
hastanenin yolunu tuttum.
yola bakıyordum ama boş bakıyordum.
aklım eylülde kalmıştı.
daha bu sabah "ablamı hastaneden çıkartmaya gidicez" diyip beni havalara uçuran eylül az önce hiç bi suçum günahım yokken yüzüme bile bakmamıştı.
"demek ki ben abartmışım bazı şeyleri" diye geçirdim içimden.
şu an yanımda eylül olması gerekirken aysel vardı.
"vay amk" dedim defalarda içimden.

https://www.youtube.com/watch?v=7r8wXRRNJYs buyur boncuk

*
hastaneye gelmiştik.
arabayı parkettim.
arabadan indik.
içeri girdik.
sendelediğimi bi süre sonra gören aysel çok geçmeden koluma girdi.
rahatsız olsam da destek olması iyi gelmişti o an.
daha az basıyordum sağ ayağımın üstüne.
asansörün önüne geldik,
bi süre kalabalığı dağılmasını bekledikten sonra 2. postada asansöre binebildik.
ablama vereceğim hiç bir cevabı düşünmemiştim eylül'ü düşünmekten.
2. katta indik.
ablamın odasına doğru yürüdük.
kapıyı çalmadan girdim içeri.
bileğim hala çok acısa da odaya girdiğimizde sendelememeye çalıştım, üzerine yük bindirmemek için hiç bir çaba harcamıyor, çok acımasına rağmen normal yürümeye çalışıyordum.
eniştem yanıbaşında oturuyor saçlarını seviyordu ablamın.
ablam yüzümü görünce bi süre konuşamadı önce.
şoku atlattıktan sonra
-ömer bu ne hal. dedi şaşkınlıklar içinde.
cevap vermeden sarıldım ablama.
ama beni iterek kaldırmaya, yüzüme bakmaya çalışıyordu.
bırakmadım sarıldım öylece.
yine ağlıyordum lan beyler.
ablamın omzunda ağlıyordum.
o kadar çok şey üst üste gelmişti ki, tutamadım kendimi beyler.
ablamın omzunda kız gibi ağladım.
ona moral vermem gerekirken, yapmam gereken en son şeyi yapıyordum.
her ne kadar kafamı kaldırdığımda kendi çapımda çaktırmamaya çalışsam da anlamamak için mal olmak gerekirdi.
-ablacım ne oldu, nasıl oldu. dedi ablam.
eniştem de meraklı gözlerle bakıyor ama ablamın sorusuna cevap beklemekle yetiniyordu.
-ablacım ben çok iyiyim yemin ederim, şimdi sorma söz anlatıcam. dedim
-ömer yapma bunu ablana. dedi.
-abla dur şimdi düşünme bunları, iyiyim dedim ya, önemli olan da bu değil mi, seni bi çıkartalım evine zütürelim evde uzun uzun anlatıcam, söz veriyordum. dedim.
verdiğim sözleri her zaman tuttuğumu çok iyi bilen ablam o anlık bi daha ısrar etmedi.
-sen iyi misin ablam? dedim.
-iyiyim ömer. dedi
eniştemle göz göze geldiğimizde ablamın yalan söylediğini anladım.
ablam hiç de iyi değildi.

*
enişteye baktım.
kaş göz yaparak dışarı çağırdım.
"geliyorum ben şimdi" diyerek kapıya doğru dönmüştüm ki
-nereye. dedi aysel.
ablam sormuyordu amk, sana ne oluyordu.
sinirli gözlerle aysel'e baktım, tırsmış olacak ki kafasını çevirip ablamın yanındaki koltuğa oturdu direk, sorduğu soruya cevap beklemeden.
ben odadan çıktıktan 2 dk sonra enişte geldi dışarı.
-ne oldu enişte. dedim
-ablan. dedi.
-ne olmuş ablama enişte, çatlatmasana adamı. dedim.
-sabahtan beri ağlıyor ömer, doktor kürtajdan sonra bi daha gebe kalma ihtimalinin çok zor olduğunu söylediğinden beri durup durup ağladı. dedi
yüreğim parçalanmıştı amk.
üzüldüğünü biliyordum ama ağlamasına yüreğim dayanamazdı.
elimden bir şey de gelmemesi beni kahrediyordu.
hani böbrek falan lazım olsa 1 sn düşünmeden o an çıkarır verirdim ama elim kolum bağlıydı amk.
-peki sana bi şey dedi mi. dedim.
-bana demedi ama ben tuvaletten dönerken açık kalmış kapıdan doktorla konuşmalarını duydum. dedi
-ne konuşuyorlardı. dedim.
-kürtaj olmazsa ne olabileceğini soruyordu doktora. dedi
-ne olurmuş enişte. dedim zaten cevabını bildiğim soruyu tekrarlayarak belki iyi bi şeyler duyarım umuduyla ama
-kendi hayatını riske atmış olacak ömer buna izin veremem. dedi
-sıkma canını enişte halledicez. demiştim ki doktor yanımıza geldi.
selam verdikten sonra
-hastamızın çıkış işlemlerini halledip çıkartabilirsiniz. dedi
saat henüz 4'e gelmemişti
"iyi ki erken gelmişim amk" diye düşündüm.
eniştem içeri girip ablamın nüfus kağıdını aldıktan sonra işlemleri halletmek üzere dışarı çıktı.
ben sanki beraber değilmiş izlenimi vermek için o gittikten bi 2-3 dk sonra girdim içeri.

*
aysel ile ablam muhabbet ediyordu.
yatağın ayak ucuna oturdum, öyle boş boş düşünüyordum.
aradan belki yarım saat geçmişti ama enişte hala gelmemişti.
dayanamayarak ablamın telefonundan aradım enişteyi.
ödemede bi sıkıntı çıktığını, onun için geç kaldığını söyledi.
"geleyim mi?" desem de "yok ben hallediyorum" dediği için hiç bir şey yapmadan beklemeye devam ettim.
saat 5'e geliyordu.
aysel
-gelmişken sana da bi baktıralım mı. dedi
-gerek yok, iyiyim ben. dedim
-belli. diye ablamın yanında trip attı bana.
zaten yerli yersiz aysel'e çattığım için bu seferlik bi şey demedim.
aklıma geçen gün aysel'in bana takside yaptığı tavır geldi.
bir an sormayı düşünsem de sonra zamanı olmadığını düşünerek daha sonra sormak üzere erteledim.
çok geçmemişti ki kapı açıldı, enişte geldi.
-hastanenin sisteminde sıkıntı olduğunu, o yüzden geç kaldığını. söyledi
kısa süre içinde ablamı hazırlayıp çıkarttık odadan.
hepberaber asansöre doğru yöneldik.
eniştem ablamın koluna girmiş, aysel de geldiğimizdeki gibi benim koluma girmişti.
asansörden indik.
ablam arabaya kadar yürümesin diye ben arabayı kapıya getirmek için adımlarımı hızlandırdım olabildiğince, tabi haliyle aysel de.
ablamların önüne geçmiştik.
ana kapıdan çıkmıştık ki kapıya çıkan geniş merdivenleri koşar adımlarla çıkan eylül'ü gördüm.
onun da bizi görmesi geç olmadı.
merdivenlerin hemen başında da çakal kasa bmw ve başında da ali bekliyordu.
eylül'le bir süre göz göze geldik.
kısa süre sonra arkadan gelen ablamı ve eniştemi de görünce hiç beklemeden arkasını döndü.
aynı koşar adımlarla arabaya bindi,
sonra ali de arabaya bindi ve gittiler.
ne olursa olsun Eylül'ün ablamı çıkartmak için hastaneye geldiğine sevinsem mi,
aysel'i benim kolumda gördüğüne üzülsem mi duyguları arasında..
öylece bin gibi bakakaldım arkasından.

iyi geceler beyler.

ulan boncuk meraklandım şimdi am k

Good nayt

şimdi panpa az uzun olabilir entari ama olsun.. oncelikle agzına, yüregine, kalemine saglık.. gerçek ya da degil tüm hikayeleri gerçekmiş gibi düşünerek okudum ama seninkinin gerçekligi bas bas bagırıyo ki onemli olan o degil senin okurken bize hissettirdiklerin.. beş senedir sozlükteyim kelebek vardı onun hkayesi için üye olmuştum zamanında lawyer panpaydım hatırlayan varsa o günlerden selam edeyim (: neyse okadr hikaye okudum çogunun en başından beri takipçisi oldum çok keyifler aldım ama seninki kıyaslamak gibi olmasın da kelebek reyizin tadını verdi bana.. seni geç okudugum için pişmanım ama artık her entarini vakitli takip edicem. eylülü de çok sevdim hukukçu kanı çekti sanırım.. neyse maziyi hatırlattın panpa lawyergirlden selamlar

edit: ayraç olsun sahife no 26

boncuk reyiz sen yoksam bize mi kızdın iki laf ettik diye amk?

bin gibi kaldım amk

bu gece de uyutmadın be reyiz adamsın

Omer ne kadar kaldi dizi cekerim bu kadariyla aq eline saglik

boncuk bu ney lan? bir baksana

https://twitter.com/boncuk_Omer

bu arada size niye kızayım amk, dün gece alkollüydüm saçmalamıyım diye partları yazdım direk yattım.

boncuk kendini alkole vermişsin

Yazcan mı boncuk yoksa 11 e mi bekliyelim

hadi boncuk reyiz