*
-gel aysel. dedim yardım istercesine ve kapattım telefonu.
-gidecek misin ömer. dedi eylül.
-gideceksin. dedim
"hayır" dercesine kafasını iki yana salladı.
-gideceksin. dedim tekrar.
-sen bana inanana kadar hiç bir yere gitmeyeceğim ömer. dedi
-o zaman ben giderim eylül, beni buraya bağlayan hiç bir şey yok umut'dan başka, onları da alır çeker giderim buralardan, beni fazladan bi de işimden etmiş olursun sadece, ama sıkıntı yok, senin canın sağolsun. dedim
-konuşma böyle ömer. dedi
-emredersin, bu da senin istediğin gibi olsun. dedim
derken kapı çaldı.
yerimden kalktım ve açtım kapıyı.
aysel gelmişti.
hiç konuşmadan girdi içeri.
açık olan kapıyı elimle tuttum aysel kapatmaya çalışırken.
çıkmak üzere dışarı doğru yöneldim.
tam kapı eğişinde durdum.
-akşam seni burda görmek istemiyorum, daha fazla rahatsız etme bizi. dedim gözümden bi damla yaş süzülürken.
bi süre kilitlenip kalsam da orda,
sonra çıktım dışarı.
önce ara sokaklarda biraz dolanarak kendimi toparlamaya tipimi olabildiğince düzeltmeye çalıştım.
eniştemlere gidecektim.
niyetim hem umut'u görmek hem de emrah'ın bıraktığı arabanın anahtarlarını almaktı.
eniştemin evine geldim biraz sonra.
çaldım kapıyı.
sevim abla açtı.
selamlaşarak girdim içeri.
umut uyuyordu.
ilk defa ben geldiğimde umut'un uyuyor olmasına sevinmiştim.
henüz anlamayacak olmasına rağmen onun karşısına bu şekilde çıkmak istememiştim.
biraz sonra anahtarı alarak çıktım evden.
önce benim arabayı almak için cemil otoya sürdüm arabayı.
arabayı dükkanın önüne bırakıp indim arabadan.
cemil usta taburede oturmuş çay içiyor, emrah çalışıyordu.
ikisi de ayaklandı beni görünce.
-iyi misin evlat. dedi cemil usta.
-çok iyiyim usta. dedim yalandan gülümseyerek.
inanır mısınız beyler ama içim yanmasına rağmen gerçekten iyi gibiydim sanki.
eylül'den sonra evet çok acı çekecek,
belki bir daha asla onla olduğum kadar mutlu olmayacaktım ama hayatımda hiç bir soru işareti de kalmayacaktı bundan sonra.
inanmadı ama ikisi de.
beni oturtmaya çalışsalar da
-benim arabanın anahtarını verir misin emrah. dedim
-daha baktırmadım ki. dedi
"ah benim saf kardeşim" dedim içimden.
-olsun sonra baktırırız, işe çıkmam lazım. dedim
-emin misin. dedi
-abi uzun etmesen. dedim
sövmeden getirdi benim arabanın anahtarını.
tempranın anahtarlarını bırakarak bindim benim arabaya.