*
-noldu anlatmak ister misin?
-peki canım, nasıl istersen, ne zaman istersen ara.
-tabi.
-mutlaka.
-merak etme.
-tamam canım görüşürüz. diyerek kapattı telefonu gamze.
yana yakıla bana ulaşmaya çalışıyordu eylül.
-ne olacak ömer şimdi, nereye kadar kaçacaksın, neden izin vermiyorsun açıklamasına. dedi
-ona tekrar inanmaktan korkuyorum. dedim
çünkü inanırdım,
gözlerine bi defa baktım mı dayanamazdım,
onun için izmir'den dönerken arabanın camında göz göze gelince 1 saniye bile durmadan kaçmadım mı zaten,
geri dönmekten korktuğum için basmadım mı o gaza sonuna kadar.
o yüzden konuşmak istemiyordum,
hiç bir şey durmak istemiyordum eylül'e dair. evet belki çok zordu ama yapmak zorundaydım.
sustum.
-eylül'ü ben de tanıyorum ömer, sana ulaşana kadar vazgeçmeyecek, bunu biliyorsun di mi? dedi
-umarım denemez. dedi
-deneyeceğini, buraya geleceğini ikimiz de biliyoruz, hatta şu an yolda bile olabilir. dedi.
gamze haklıydı.
öyle sus pus derken ettik akşamı.
saat 8'e geliyordu.
-ben müsadenizi isteyebilir miyim. dedim
-nereye. dedi
-umut'u görmeye gidicem, kafam dağılır biraz, iyi gelir. dedim
-emin misin. dedi gamze.
emrah inanmayan gözlerle bana baktı.
-umut'a gidicem abi, gerçekten. dedim o bakışların ne anlama geldiğini bilerek.
-peki bakalım. dedi ve hepberaber ayaklandık.
çıktık evden.
bahçe kapısından çıkarken vedalaşmak için yeltendi emrah.
onu boşa düşürerek sağ arka kapıyı açıp arabaya oturdum.
"ne yapıyon amk" der gibi bi hareket yaptı emrah.
"gel" işareti yaptım camdan.
emrah şoför koltuğuna gamze de sağ ön koltuğa oturdu. anahtarı verdim emrah'a.
emrah henüz bi şey dememişti ki,
-abi kusura bakma, sizi bırakacak durumda değilim. dedim
-saçmalama amk, gideriz biz. dedi
-abi uzun etme de sür şu arabayı, eniştemlere bırakıver beni. dedim
normalde uzatırdı ama canım zaten sıkkın olduğu için uzatmadı bu sefer.
sürdü arabayı. biraz sonra eniştemlerin evine gelince durduk.
-eyvallah. dedim
-arabayı getiririm akşam. dedi
-yok abi getirme. dedim
-o neden. dedi
-debriyaj balatasını yedim, sana zahmet bi ilgileniver, yarın başlarım işe. dedim debriyajın zaten uzun süredir yukarda kavradığını bilerek.
-tamam amk, gamze'yi bırakır dönerim işte, sabah ben gitmicem mi dükkana, sabah zütürür baktırırım. dedi emrah sinirlenerek.
-ama yarın sabah araba lazım bana, bunu orda bırak cemil ustanın temprayla gel sana zahmet. dedim
emrah ne çevirdiğimi anlamasa da kıllanmıştı.