sona kadar yüreğim burkuldu üzüldüm ama sonları okudum bi trollük sezdim

Ben çocukken bizim paramız yoktu sabahları uyandığımda açlığımı hissetmemek için tekrar yatardım uyuyabildiğim kadar uyur karnımın açlığından duramadığım anâ kadar yatardım duramiycak gibi olduğumda kalkar bir su içer tekrar yatardım sırf annem üzülmesin diye sesimi cıkartmazdım amcamlar gelirdi bize bazen kahvaltilik alırlardı bi keresinde hiç unutmuyorum salam almışlardı gelirken ogün onu ilk kez yemiştim ve uzun zaman sonra ilk kez doyduğumu hissetmiştim babamı o yillarda yeni kaybetmiştik veremden öldü adam kederinden bitane de abim vardı oda babam ölmeden 3 ay önce ölmüştü kendini pokemon zannedip ağzımdan ateş cıkartıcam diye kolonyayı kafaya dikip komaya girmisti salak gerçi ona bu fikri ben vermiştim allah günah yazmasın.

pokemona kadar ciddi ciddi okudum aq

Dalga mı geçiyon ciddi misin anlamadım amk