/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 1.
    +27 -8
    Uzun oldu biraz ama okuyun bence olaylara bir de kızların açısından bakmak için

    Şimdi bi kızın yazacakları burada tutar mı tutmaz mı ya da sözlükte böyle yazan kaç kız var bilemiyorum açıkçası ama içimi dökebileceğim tek ortam burası sanırım. Evet,başlıktan da anlaşılacağı üzere bi kız olarak köpekler gibi sevdim .Ne yakışıklıydı ne sempatik. Hiçbir artısı olmadan sevdim ben.2 yılımı harcadım onla hem de bi kere olsun aramız iyi olmadan yani öyle çıktık ayrıldık sevmeye devam ettim tarzı değil.
    Aklınıza çok çirkin biri olduğum gelmesin ortalama Türk kızıyım artılarım olduğu gibi eksilerim de var. Ancak onunla konuştuğumuz çok kısa zaman içinde (okulun son günü sevdiğimi söylemiştim yani yaklaşık 1.5 yıl sonra ama zaten biliyordu umrunda bile değildi ondan sonra da ne zaman çok kötü hissetsem mesaj atıyodum sağolsun hiç yüzüme çok ters bir şey demedi ama hep çok soğuk ve takmadığını belli ediyordu arkamdan da diyeceğini diyordu)neyse işte bir kere olsun yalan bile söylemedim en küçük konuda bile ya da işte ağzıma ters bir şey gelse bile asla söylemedim.
    Yazın hergün onu görürüm umuduyla onun takıldığı yerlere gittim kilometrelerce yol çekerek,2 ay görmeden geçirdim ve inanın bana hayatımda yaşadığım en zor zaman dilimiydi. Gördüğümde zaten ağlamaktan konuşamazdım bile çekildim kenara hıçkıra hıçkıra ağladım be.Beyler size tavsiye hiçbir kızı asla saatlerce yolun ortasında ağlayacak kadar çaresiz bırakmayın çünkü o kız ne olursa olsun asla affedemez sizi.
    Sonra tam unutmaya çalışıyorum en yakın arkadaşımı sevmeye başladı bu.Kimseyi sevmeyen çocuk gitti en yakın arkadaşıma aşık oldu.O kızla da kavgalıydılar ve hiç söylemedi ama eminim yani her davranışında belli ediyodu sevdiğini. Sonra sayfalarca yazılar yazdım saatlerce ağladım hıçkıra hıçkıra. Onun için ben o kadar değişmiştim ki her konuda.
    Sonra okul açıldı işte aynı sınıfa düştüler en yakın arkadaşımla.Ben de bir alt sınıflarındayım.Bir de onların sınıfta 2.en yakın arkadaşım vardı güzel kızdı ama bu sevdiğim çocuk hep arkasından söverdi kıza.Bu çocuk gitti sırf o sevdiği kızı unutmak için bu diğer yakın arkadaşımla çıktı.Ki kız da biliyordu amk sevdiğimi. Dedi işte sorun var mı senlik boğazım düğüm düğüm "yok kanka ben unuttum zaten"dedim. Canım çok yandı ulan o gün
    Neyse işte sonra birini tanıdım okulda benden büyüktü biraz ama cidden değer verdim ona. Onla aramız kötü değildi gerektiği zaman konuşurduk ama olsa olsa kardeşi olarak görürdü beni.Ha şimdi demeyin kız o kadar anlattı diğer çocuğu hemen bu çocuğa nasıl döndü diye.2.5 yılda gerçekleşiyor bütün bu olaylar. Sonra noldu tabi bu uzun zaman sonra ilk defa birine değer verdiğim çocuk gitti yine diğer çocukla aynı kişiyi sevdi. Yani en yakın arkadaşımı.
    Canım yanıyor la.Bir yandan ilk aşkım olan kişinin bu kadar acı vermesine ve en yakın 2.arkadaşımın ihanetine.Bir yandan şuan sevdiğin çocuğa. Bunların hepsi geçer belki ama hani derler ya kızlar sevmez diye, seviyor işte.Bir gün umut olmadan,bir gün karşılık beklemeden sadece karşısındaki kişiyi o olduğu için seviyor.
    Neyse içimi dökeyim dedim, hayırlı akşamlar
    Tümünü Göster
    ···
  2. 2.
    0
    Çok uğraşıyorum hala, uğraşıyorum,sonunu bir yere bağlamaya çalışıyorum ve sonuç yine hüsran;olmuyor, yapamıyorum.
    Sevdiğim,"Tamam, bundan başka kimse olamaz hayatımda" dediğim insan en yakın arkadaşım hakkında aynı şeyleri düşünürken, kıza "Ygs sınav yerleri belli oldu"diyip onunla ilgilenmesini, nerede sınava gireceğini sormasını sağlamaya çalışırken ben ortak arkadaşlarımızdan onun nerede sınava gireceğini öğrenmeye çalışıyordum. Onunla bir kez konuşmak için her şeyi yapacakken ben, şuan en yakın arkadaşımla konuşmaya çalışıyor ve kız takmıyor
    Vazgeçmek zorunda olduğumu iliklerime kadar hissettim geçen gün. Zerre umut yoktu ve bundan önceki 2.5 yıl gibi tekrar aynı acıyı farklı biri için de olsa kaldıramayacaktım.Ama biliyor musunuz bu bile çok acı verdi.O 2.5 yıl sevdiğim kişiden vazgeçme, vazgeçmek zorunda kalma sebebimle şuankinin aynı olması, aynı kız olması ve hatta bu kızın en yakın arkadaşım olması kaç gündür ciğer bırakmadı.
    Hayatım boyunca hep samimi biri oldum, doğal oldum, kimsenin kötülüğünü istemedim. Hatta şuan yaptığım hariç kendimi zerre övmedim bile.En nefret ettiğim insanın, bana en çok kötülüğü olmuş insanların bile en zor anında yanına koştum.Ve elde ettiklerim hep 0'dan ibaret oldu.
    Başta da söylemiştim bir kızın yazmasının burda çok kabul edilen bir şey olacağını sanmıyordum. Zaten işi geyiğe vuranlar da olmuş gerçekten önemseyip yazanlar da.Yine de herkese sağolun demek istiyorum bu kendime zar zor itiraf ettiklerimi okuduğunuz için.
    Hayat bazen gerçekten zor. Liseli de olsan, kız da olsan zor. Elbette daha büyük acılar da var ama,bu da çok fazla geliyor artık.
    ···