içeceklerimizi içtikten sonra fazla oturmadan kalktık, turlayalım iyi olur dedik. Parkın içinde dolanırken telefonum çaldı, arayan Kasumi, 5 dakika falan konuştum kapadım, manyak saat gece 2yi geçmiş orada arıyor. Koydum cebime telefonu, o arada Kübra gideceğini söylüyordu.

K: Takılıyorduk
A: Evet ya 1 saat bile olmadı geleli
Kü: Gideyim daha iyi olur, geç kalmam hem merak ederler
A: Sen bilirsin
Kü: Gitmeden bi uğrarım ama sana ben merak etme
A: Hele bi gelme
G: Niye birden bire gidiyorsun ki anlamadım
Kü: Fazla geç kalmayayım ya, ondan. Zaten çıkmayacaktım da Aleynanın hatrına çıktım dışarı
G: O zaman başka

Ayrıldı Kübra yanımızdan, parktan çıktık ben Aleynaya eve döneceklerse taksiye binmelerini söyledim

A: Sen gelmiyor musun
K: Bir kaç saat işim var, gelirim
A: Nereye bu saatte
K: Dedemin mezarına gidecem hayatım
A: Bu saatte
K: Evet, olamaz mı
A: Bu saatte mezarlık
Ah: Yenge o gecenin köründe bile gidiyordu bir ara mezarlığa, o alışık yani, sen de alışırsın
A: Oha
K: Bir şey yok ki, ne olacak sanki yatanlar yerinden mi kalkacak
A: Neyse tamam madem, çok geç kalmak yok en fazla 1 saat sonra evdesin
K: 2 yap, anca giderim çünkü
A: iyi tamam hadi 2 saat olsun