Yaşadıklarımı yazıya dökersem ne kadar uzun olacağını bilmiyorum bazı yerleri özet geçmeye çalışacağım çok uzun olmaması gerektiği belirtildiği için… Burdaysanız belirtin başlayayım.

Şuku geldikçe anlatmaya devam edicem. Kimse dinlemiyorsa bu kötü olayı anlatmama gerekte yoktur.

Her şey ufak yaşlarımdayken baslamıştı, ilk olanlar rüya hallerindeydiler rüya derken de aslında ilk rüyalarım kabuslarla başlamıştı. Yıllarca aynı mekanda kabusta uyanıp kara bulutumsu bir siluetten kaçmak zorundaydım. Hemen hemen her gece aynı bölgeden ama farklı yollardan kovalandığım için kaçıyordum, uzunca bir sure sürmüştü. Bu ufacık yaşta kaçmaktan sıkıldığım bir gece yakalanmaya karar vermiştim yorgundum on yaşlarındaydım, korkmaya alışmıştım aslında gerçekten istense yakalanabilirdim de galiba o kararı sadece ben vermiştim adımlarımı yavaşlattım durdum, arkama bile dönmedim bitmeliydi artık arkamdan bana doğru geldiğini garip homurdanmasından anlıyordum içimi tekrar yitirdiğim korku kaplamaya başlamıştı bile. Gözlerimi kapadım, nerdeyse bitmek üzereydi ben sonu beklerken gök gürültüsü ve yırtılma sesiyle birlikte kapalı olan göz kapaklarımdan içine parlak bir ışık sızmaya başlamıştı çok güçlüydü yıllarca süren bu kaçışta ilk defa böyle bir şey olmuştu tam olarak benim yakalanmaya karar verdiğim gece gözlerimi açtığımda yükseklerden hızlıca inen beyaz ışıkla parlak şekilde büyükçe bir göz üstümüze doğru alçalıyordu bende sadece garip bir rahatlama vardı göz o bulutumsu varlığı sadece dokunarak tuz ile buz etmişti o rüya halini bir daha hiç yaşamadım..

Adam kendini resimde ifşa etmiş amk

Bu sefer çok yaklaşmıştım ama mekanın kasvetini dağıtan bir parlıklık vardı o gece orda… Yaklaştıkça onun beyaz parlak ışık saçan bir kadın silueti olduğunu gördüm o esnalarda yanımdakilerin ilk defa konuştuklarını duydum dili tarif edemem daha önce duymadığım bir dil ve aksandaydılar biraz daha yaklaştıktan sonra kadın ellerini yere doğru açarak yaklaşmaya başladı yanımdakiler ise yüksek sesle homurdanarak beni fırlatarak uzaklaşmaya başladılar korkmuşlar mıydı, beni teslim mi etmişlerdi, bilmiyorum sadece memnuniyetsiz şekilde uzaklaşmış gibiydiler. Bilmiyorum benim tarifim bu. Tekrar yatağımdaydım fakat kan ter içinde değildim sadece garip bir rahatlama güven duygusuyla… Buda yıllarca sürse de artık bitmişti bir daha aynı durumda hiç olmadım.

yıllar hızlıca geçse de benim için değişen bir şey olmuyordu bu tür şeyleri çoğu geceler yaşamaya devam ediyordum. Keşke hepsini yazabilsem ama çok uzatmamalıyım o yüzden etkilendiğim bazılarını yazmak zorundayım…

Yine başka bir gece bizim köy evindeydik ertesi gün Ramazan Bayramıydı dedemler ve halamlar burda olduğu için gelmiştik bizde. Gece herkes odalarına dağılıp uyumaya başlamıştı bile benim odamın ışığı hala açık boş boş tavanı izleyip yarın eski arkadaşlarımı bulup neler yapacağımızı düşünüyordum sonra bir anda ev telefonu çalmaya başlamıştı belki çoktan uykuya dalmıştım, bilmiyorum, ama evde telefon olmadığını hatırladım, zaten bir anda da o ses sustu fakat bu sefer kendi cep telefonum çalmaya başlamıştı. Numara yoktu sadece kullandığım telefonun kendi sesi. Açmadım, açamadım bir şeyler sezmiştim. Çünkü oda sustu, kapı çalmaya başladı, açan olur diye odadan çıkmadım bile öylece beklerken odanın kapısı açıldı içeriye tanımadığım birisi girdi biraz rahatlamıştım aslında normal insandı neticede yinede farklı pgibopat bir havası vardı, bir anda yerimden kalktım ve ona vurdum bunu neden ve nasıl yaptım bilmiyorum, yapmaz olaydım, galiba ilk defa onları kendi öz halleriyle görmüştüm. Şekil değiştirdi ve olabilecek en korkunç hale gelmişti.

Gece tekrar yatağıma yatıp erken uyumak istedim uyudum da boş bir sokakta uyandım, anlamıştım yine bir şeyler olacaktı. Kendi kendime küfür bile etmiştim o durum için, derken sokağın başında yedi kişi belirdi yaklaşmaya başladıklarında normal olmayan şeyler hissetmeye başladım korktuğum gibi olmadı güven ve rahatlama çok iyi geldi bana. Yanıma ulaştıklarında bayağı kısa boylu olduklarını gördüm. Biri kolumu, diğeri sırtımı sıvazladı, yanımda olduklarını güven vermek istediklerini belirtircesine, içimdeki kara varlığı sokup aldıktan sonra aynı boyutlarda beyaz parlak olanını soktular, o esnada gökyüzüne baktım atmosfer yokmuşçasına gök cisimlerini gezegenleri olduğu renklerde ve burnumun ucundaymışcasına yakın görüyordum içimde de müthiş bir coşku vardı daha sonra kafamı hemen yanımdaki ağaca çevirdim dallarından birinde küçük, minicik bir böcek yürüyordu. Ayak seslerini duyabiliyordum ondan iyisi o seslerin havada yayılışındaki ses dalgalarını dahi görebiliyordum.

Bir gece yine rüya halimde kendi odamdaydım yanımda annem vardı, bana yaptın mı? oğlum dedi ne olduğunu bilmiyorum bile ama yapmadığımı söyledim niye oğlum dedi bilmiyorum yapmamıştım, işte bir anda dizlerimin bağı çözüldü sanki kendimi dizlerimin üstünde bulmuştum ayağa kalkamıyordum annem ben sana söylemiştim oğlum deyip odadan çıktı bir anda göremediğim bir varlık beni boğazımdan yakaladığı gibi kaldırıp duvara yasladı, saçlarımın tavana değdiğini hissedebiliyordum yine aynı tanımadığım bir dilde yüksek sesle bağırmaya başlamıştı göğsümde ve boynumda müthiş bir baskı vardı, resmen canım yanıyordu, nefesini yüzümde hissedebiliyordum bir yandan keşke ne dediğini anlasam da karşılık verebilsem diye düşünürken bir yandan da bildiğim duaları okumaya çalışıyordum ama bir türlü bitmek bilmiyordu bu bağırış. Sonra diğer odadan Kur’an-ı Kerim okuyan bir kadının sesi gelmeye başladı ne okuduğunu bilmiyorum nasıl yaptığımı da bilmiyorum ama ona bilmediğim halde eşlik etmeye başladım yine o homurdanış ve hissettiğim tiksintiyle yere fırlatıldım ve varlığın evden gittiğini anladım sabah uyandığımda içim tekrar ürperdi, ilk aklıma o rüya gelmişti. Lavaboya gittim yüzümü yıkarken boynumdaki kızarıklıkları ve yer yer morlukları gördüm, resmen kendi halime üzülmüştüm, yorulmuştum, artık tükenmiştim yine de bitmek bilmiyordu, işte, yataktan itmeler bağırışlar çağırışlar devam ediyorlardı…

Uyandırılmalarım itilmelerim çekilmelerim kasık ağrılarım devam ederken bir gece yine iki kişi tarafından uyandırıldım kalktım giyindim onlarda sakin şekilde beklediler yine o tanıdık yerlerden geçip boş bir araziye vardık orda bekleyenlerle birlikte on beş kişi civarındaydılar beni kendi oluşturdukları bir halkanın içine almışlardı. içlerinden birisi belinin arkasından bayağı eski gözüken bej sarı renkte bir rulo kağıt çıkardı. iki kişi tekrar yanıma gelip kollarıma girdiler devamında elinde kağıdı olan o bilmediğim dille yavaş yavaş yazıları okumaya başladı, sonuna geldiğinde göğsümden içeri on yaşlarımdayken sürekli kaçtığım bulutumsu siyah varlıktan bir parça soktular. Uyandığımda gün içinde hayatımın en kötü günlerinden birindeydim hiç bir şeyden keyif almıyor, resmen her şeyden nefret ediyordum, buna kendimde dahil günü bir şekilde bitirmiştim.

On iki yaşlarındaydım kime anlatsam inanırdı bilmiyorum aslında anlatmıyordum da sadece korkularımı kendi başıma içimde yaşıyordum bir kaç ay sonra geceleri yanıma gelen iki kişi tarafından uyandırılıp belli bir yere zütürülmeye başlandım uyandığımda evde her şey normal gibiydi kendi evim kendi odamdı garip olan sadece iki kişi olduklarını hissettiğim ama göremediğim varlıklardı ve evin kapısından çıktığımızda bir kaç sene önce bulutumsu varlıktan devamlı kaçtığım bölgeye gelmemizdi aslında garip olan sadece onlarda değildi o ilk rüya hallerimde sıradan insanlar yoktu bu sefer onlarda vardı ben o iki kişinin koltuk altlarımdan tutularak yerden bir karış havada sürüklenerek zütürülüyordum sadece sokakta o sıradan insanların yanından geçerken beni yere bırakarak kendim gidiyormusum izlenimi veriyorlardı her şey çok gerçekçiydi toprağın asvaltın çimenin kokusu rüzgarın saçlarımı uçuşturması bunlar ilk rüya hallerinde yoktu ve çok gerçekçiydiler hemen hemen her akşam kendi evimden kendi kapımdan başka bir diyara aynı yoldan zütürülüyordum varacağımız yeri biliyor gibiydim eski köhne bir mezarlığa varmadan sürekli bir şekilde kendimi yatağımda kan ter içinde buluyordum zütürülmediğim zamanlarda ise yüzümün önünde bağırılarak uyandırılmaya yataktan itilmeye çekilme devam ediyordum. Böyle bir hayat düşünün her gece insan bir yerden sonra alışıyor bile başka bir gece yine uyandırıldım ve bazen havada sürüklenerek bazen yürüyerek malum yere doğru yaklaşmaya başladık sanki belli bir çizgi varmışta o çizgiyi aşmışız gibi hissediyordum

Aylardır gerçekten rahat rahat uykularımı çekmeye başlamıştım bitmişti, aslında bittiğini sanıyordum taa ki bir gece yine uykumun en tatlı yerinde tanımadığım yabancı ve yüksek seslerle yüzümün hemen önünde ismim haykırılarak uyandırılmaya başlayana kadar. Başlarda ne olduğunu anlamamıştım ama çok sık oluyorlardı, devamında yataktan itilerek düşürülmeye yine ayaklarımdan aşağıya doğru çekilerek uyandırılmaya başlamıştım.

Yinede bitmek bilmiyordu ismim hitap edilerek uyandırılmaya yatağımdan itilmeye çekilmeye tekrar başlamıştım bile. Üstelik artık gündüzleri de sürekli takip ediliyor hissi duymaya başlamıştım çünkü sürekli arkamdan çakıl taşı yuvarlanması sesleri duymaya başlamıştım, hani taşı görür ve vurursunuz da beş on metre yuvarlanır ve sekme sesi çıkar ya aynen o şekilde pgibolojimi yitirmek üzereydim çoğu gece uykuya dalmaya korkar olmuştum uyuyamadığım geceler karanlık odamda acaba buradalar mı? diye düşünürken ayaklarımdan yukarıya doğru tırmanmaya başladıklarını hissediyordum bunlar olurken çoktan beş altı sene geçmişti bile, o korkularla geceleri sigara içip tv izleyerek uyumamaya çalışıyordum. Çünkü artık aklım başıma gelmiş neyle karşı karşıya olduğu anlamaya başlamıştım başımdan geçenleri kulaktan dolma bilgilerle araştırırken adres hep cinlere çıkıyordu…

iddia ediyorum onu gören çoğu insan aklını kaçırabilirdi, insanlarla aynı dünyada olmaması gereken bir yaratıktı, yine aynı dille yüksek sesle bağırarak odanın bir köşesinden diğer köşesine ve duvarlarına sıçrayarak bana bağırmaya başlamıştı. Kendimi yere bıraktım dizlerimin üstüne çöktüm ve gerçekten bitirip gitmesini bekliyordum, göğsüm korkudan parçalanmak üzereydi, öylede oldu. Çıktı gitti sabah uyandığımda dudaklarımın etrafı komple uçuk kaplamıştı. ilk defa anneme yaşadıklarımı anlattım, bir tarafın açıkta kalmış senin dedi, çok üstünde durmadı bende kızıp daha fazla üstelemedim zaten sabah bayram namazı kılındı bayramlaşıldı, kahvaltı yapıldıktan sonra evden çıktım arkadaşlara buluşup akşama kadar eve girmedim. Akşam eve geldiğimde annem olayları tekrar anlatmamı söyledi bende bir bir anlattım ben duymadım bir şey bilmiyorum ama deden odasında bütün gece bir şeyler duymuş, sabah sen gidince bize duyup duymadığımızı sordu, dedi evet dedem her şeyi duymuş işitmişti tek şahidimdi belki de neye şahit olduğunu bilmese de…

Yalanına sokuyum

Şimdiden spoiler vereyim beyler. Ana karakterler ve olaylar :
-cinlere inanmayan bir insan
-sahtekar bir cinci hoca
-bir köy veya eski bir konak
-gerçekçi korkunç rüyalar
-pencereden gelen tıkırtı
-burayı terket durma burada evlat diyen bilge amca
-aynalar, mumlar
-ayakları ters insanlar
-telef edilen koyun at köpek
-el kesilip tasa damlatılan kan
-rüyada arapça konuşmak, aramice ibranice yazılar, kitaplar
-kendi suretini görmek veya kendi sesiyle çağrılmak

aklıma geldikçe editlerim

Çok mutluydum önüme baktığımda yanımda kimse yoktu gitmişlerdi, o gün müthiş bir sabaha uyanmıştım her şey çok güzeldi, her şeyin bittiğini bir şekilde anlamış gibiydim ve haklıydım da her şey bitmişti şu an yirmi yedi yaşımdayım yıllardır öyle bir olay yaşamadım duymadım sadece bir gece uyanıp gözlerimi araladığımda hemen yanı başımda duran birisini görmüştüm, uyandığımı fark edip kafasını bana doğru eğdi ve verdiği güvenle tekrar uykuma daldım artık her şey çok güzel ve normal…

yalan yok panpa birçok siteye gönderdim bu hikayeyi hepsi yayımladı çalıntıda değil bizzat başıma gelen bir olay.

Kimi yiyon sen amk calinti hikaye

Yalan gibime geldi sonunu görücez bakalım.

Paranoid şizofreni, Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve istatistiksel Elkitabı'nda tanımlanan, şizofreninin bir alt tipidir. Bu alt tipin DSM kodu ise 295.3'tür. Bu tip, şizofreninin en çok görülen tipidir.
Bu şizofreni alt tipinde, bazen dine aşırı düşkünlük, metafizik, filozofik ya da cinsel uğraşlar görülebilir. Rahatsızlığı kabul etmez, belirtileri gizlemeye çalışır, sanrıları yüzünden savunmaya geçer ve toplumdan uzaklaşırlar. Düşünce bozuklukları baskındır. Kötülük görme sanrıları, büyüklük sanrıları, etkilenme fikir ve sanrıları, alınganlık, kuşkuculuk bu türde sık görülen düşünce bozukluklarıdır. Başlangıcı genellikle yavaş ve daha geç yaştadır.

up up up up

Epilepsi (Sara olarak da bilinir), beyin içinde bulunan sinir hücrelerinin olağan dışı bir elektro-kimyasal boşalma yapması sonucu ortaya çıkan nörolojik bozukluk, hastalıktır. Beynin normalde çalışması ile ilgili elektriğin aşırı ve kontrolsüz yayılımı sonucu oluşur. Sıklıkla geçici bilinç kaybına neden olur.

Epilepsi nöbetleri farklı şekillerde ortaya çıkar. Bazı nöbetlerden önce korku hissi gibi olağan dışı algılamalar ortaya çıkarken, bazı nöbetlerde kişi yere düşebilir, bazen ağzı köpürebilir.