Bu dünyaya ilk geldiğim zamanları hatırlamaya çalışıyorum da,
O kadar mutlu bir çocuktum ki daima gülerdim hiçbir nedeni olmasa da gülerdim. Gülmekten elmacık kemiklerim irileşmişti...

Fakat çok geçmeden o kadar fazla ağır ve kötü olaylar üst üste artarda geldi ki.

Aşırı duygusal bir insandım hayalperesttim çabuk aşık olup hoşlanırdım. O kadar çok kız tarafından reddedildim ki sayısını bilmiyorum duygusal olduğum için geceleri ağlıyordum yemek yemiyordum nefes bile almak istemiyordum...
Üstüste gelen kayıplar, aldığım darbeler, hastalıklar... O zamanlar anlayamamıştım kendimi bu kadar yoruyor olmamın ileride bende pgibolojik bir hasar bırakacağını.

Devam ediyorum

Haliyle hayattaki hiçbirşeyi istemeden yapıyor oldum. Gülmeye çalışırken bile sahte güldüğüm belli olmasın diye ayna karşısında sabahları deneme yapıyordum. Dediğim gibi içimden gelmiyordu. Başarısız olduğum her işte daha da özgüvenim yerle bir oldu. O kadar isteksiz bir insana dönüştüm ki zamanla daha geçmişi kaldıramadan üstüne hep yenileri eklendi...
Okul hayatım boyunca hep dışlandım, aslında dışlanmayı bende istiyordum bikaç defa denedim fakat kimseyle anlaşamıyordum. Onlar benimle iyi anlaştıklarını düşünselerde ben onlardan uzaklaşmak için çabalıyordum.

Lise hayatım da benimde bir hatam sonucu okul tarafından dışlandım ve atılmam için hocalar dahil herkes elinden geleni yaptı...
Bu olay bende o kadar derin bir yara açtı ki iyileşmeyeceğini anlıyordum o kadar bana koymuştu ki bu olay geceleri nefesim kesiliyordu ve çok geçmeden genç yaşta kalp krizi geçirmeme neden oldu...

Lise bittikten sonra zaten yıkılan ve yerle bir olan ben yüzüm solmuştu erken yaşlandığımı hissedip görebiliyordum. Bir yandan yeniden eski ben olabilmek için ne yapabilirim diye içimde küçük bir umut vardı. Hayvanları seviyordum bir köpek almaya karar verdim. Yavru beyaz bir bekçi köpeği alıp adını Coni koymuştum. Yaptığı şaklabanlıklarla beni bile tebessüm ettirmeyi başarıyordu onunla vakit geçirmek beni biraz olsun mutlu ediyordu acımı hafifletiyordu. Çok geçmeden sokakta bi kamyonun altında kalarak can verdi.

Köpeğim öldükten sonra geceleri kaç defa rüyama geldi hatırlamıyorum, etkilenmiştim...
Belli bir zaman sonra gülmeyi unuttuğumu farkediyordum ve uyuyamamaya başladım. zaten zayıf birisiydim fakat devamlı kilo veriyordum vücudumda ki deri sakız gibi çekilebilir hale gelmişti. Sağlığım bozuluyordu bazen evde düşüyordum.

Bu şekilde gidiyordum devam ediyordum hayata ama bana ne olduğunu sorgulamayı bırakıyordum yavaş yavaş çünkü artık yorulmuştum istesemde vücut ve beyin sorgulamıyordu unutuyordum. Etrafımdaki kötü şeyleri görünce hiç acıyamıyordum içimden gelmiyordu başkalarını o kadar fazla düşünmüştüm ki ve kendime o kadar çok üzülmüştüm ki artık diğer insanlar aklıma gelmiyordu. aşık olamıyordum. çağırdıklarında gelmiyordum. böyle böyle devam ediyordu herşey...

Yavaş yavaş hissizleşmeye başlıyordum.
Bir gece tekelden bira alıp kendi halimde eve gidiyordum. Ara sokaklardan geçerken kısa bir cıyaklanma ve aniden elle kapatılmış gibi bir ses duydum. Merak işte elimdeki biraları bırakıp kafayı yana çevirip boş apartmanın arkasına doğru yürüdüm. Oturduğum apartmanda aynı fight club filminde tyler durdenin yaşadığı ev gibi biryer. Neyse gördüğüm şey çoğu insanı şok edebilir genç bir kızı orta yaşlı bir adam dövüyordu başlarda belli etmeden biraz izledim belki babasıdır diye. fakat sonra adamın hareketleri daha da değişti kızı bi taraftan tehdit ettiğini görüyordum hemen kıza zorla birşeyler yaptırmaya çalıştığını anladım geri dönüp torbanın içinden bir şişe bira aldım ve olaya doğru gizlenerek yürümeye başladım.

Varsa dinleyen devam etmek istiyorum.

up up up

up up up

Kusura bakmayın dünden beri evi taşıyorum anca girebildim panpalar.
Bu kadar kişinin okuyup reserv alması yalnız olmadığımı hissettirdi. ilginize teşekkür ediyorum. Kaldığım yerden devam ediyorum.

Adamın kıza zorla birşeyler yaptırmaya çalıştığını anladım ve bir şişe alıp gizli bir şekilde ara sokağın başına ilerledim. Sokağın başında ve sonunda birer çöp konteyneri vardı. ben bana yakın taraftakinin arkasına saklandım ve olayı analiz etmeye çalışıyordum ara sıra sesler çok yükseliyordu ama sonra hiç ses duyamamaya başladım. Sesin kesilmesiyle meraktan kafayı çıkarıp oldukları yeri süzdüm benim çıkmamla adamın kıza tokadı patlatması aynı saniyede oldu. Tokat sesini duyar duymaz hemen tekrar çöktüm. Kıza ağır vurmuştu. zaten zayıf olan kız yere düşmüştü.

Ben küçüklüğümden beri herhangi bir kıza veya kadına şiddet uygulandığı zaman yerimde duramıyorum benim zaaflarımdan birisi bu. Hayatım boyunca çok istememe rağmen bir sevgilim veya kız arkadaşım olmadı ama kızlara saygı duyuyorum ve onları korumak istiyorum. O gördüğüm tokattan sonra çok beklemeden yanlarındaki çöp konteynerine, kızı bırakması umuduyla bira şişesini tüm gücümle fırlattım.

Şişeyi fırlattıktan sonra kızı bıraktımı diye hemen ayağı kalktım ve adam beni gördü. Şuan hatırlamıyorum ama bana çok ağır küfürler ettiğini biliyorum. üstüme doğru koşmaya başladı. Tabi bunu gören ben hemen ara sokaktan çıktım yolun sonuna doğru koşuyordum adamda arkamdan geliyordu o sırada yanımdan hızlı bir taksi geçti acaba taksiye binip mi kaçsam diye düşündüm.

Çok geçmeden 3-4 saniye daha koştuktan sonra keskin bir araba fren sesiyle o tahmin edebildiğiniz acı kız çığlığını duydum. kovalamacada arkamı dönüp baktığımda binsem mi diye düşündüğüm taksi, kurtarmaya çalıştığım kıza çarpmıştı. Ben ilk kez trafik kazası gördüğüm için donup kalmıştım. beni kovalayan adam başka bi ara sokağa dalmıştı. onu takip etmeyi düşündüm ama kızı daha çok merak ediyordum hemen yanlarına koştum. Sanırım kız adamın benim peşimden gelmesini fırsat bulup yerden kalkıp dikkatsizce arka taraftan caddeye doğru koştu diye tahmin ediyorum. Gece 1 suları olduğu için insanlar sokakta değildi. balkonlara çıkmış insanlar gördüm. Ben taksiye gidene kadar 1-2 kişi daha hemen taksiye koşmuşlardı. Kız yere düşmüştü. Apartmandan çıkan değişik tipte bikaç iri yarı adam kızı paldır küldür yerden inanılmaz rahatsız edici bir görüntüyle taksiye attılar ve hastaneye zütüreceklerini söylediler. 3-4 dk sonra biri ambulans yerine polisi aramış olmalı ki polis sireni ötmeye başladı. zaten polis sireni duyar duymaz bende eve doğru hızlıca topukladım.

Herşey o kadar ani olmuştu ki olayı ancak eve gelip biraz soluklanıp koltuğa oturduğumda idrak edebilmiştim. zaten uyumamak için neden arayan ben sabaha kadar olayı tekrar tekrar düşünüyordum. yoksa benim yüzümden mi oldu bu olay. yine mi herşeyi berbat ettiğim gibi bunuda ben berbat etmiştim. zamanında çok ağır yaşadığım suçluluk duygusu heryanımı sardı yine terliyordum kendimi sıkıyordum nefes almak zor geliyordu içim sıkılıyordu.

Ertesi gün yine bütün belirtiler ağır anksiyete yaşadığımı gösteriyordu. ağzım dilim kuruyordu devamlı su içiyordum ve tuvalete gidiyordum hiçbirşey yemiyordum ve her daim tedirgindim.
Gece olmasını bekledim. ailem uyuduktan sonra tekrar oraya bakmak için hissettirmeden evden çıktım. olayın olduğu tarafa öyle bakıp geri dönücektim. Kızla adamın olduğu tarafa gidip biraz gezindim. kıza mı ait bilmiyorum ama yerde zincir künye midir kolye midir ona benzer birşey gördüm ama hiç dokunmadım. neyse olayı canlandırmak için bunları izlediğim yere gittim ve dün bıraktığım biraları gördüm. tabi hemen aldım onları hiçbişeyi canlandırmadım 4 şişe bira mı eve zütürüp evimde geçmişten bugüne yaşadıklarımı tekrardan düşünerek içtim. zayıf biri olduğum için 4 şişe zaten beni sarhoş etmeye yetiyordu. sabaha kadar neden o konuyu seçtiğimi bilmiyorum cehennem ve hapisaneyle ilgili birsürü resim çizdim. insanlar iyi resim çizdiğimi söyler. öğlene doğru kafa mı masaya çarpıp uyumuşum.

Gece 1 sularında içim acayip sıkkın ve yine aşırı terlemiş bir şekilde ekşimiş suratla uyandım.1 saate yakın küçüklük ve aile fotoğraflarımıza baktım.
gece 2 olduktan sonra aklıma bigiblete binip dolaşmak geldi. hem o saatlerde trafikte çok yoğun olmaz dedim. nerden esti aklıma bilmiyorum en son 7 sene önce bigiblet sürmüştüm. bigibletim çok eski birşeydi zincir yağlımı diye baktım hemen dışarı çıkarttım.
bizim çevrede biraz alıştırma yapıp. uzaklaşmak istedim. Merkeze çıktım tek tük araba vardı. 15km daha aşağı indim. sonra birdenbire pedallara asılıp hız yapmak istedim. bigibleti seviyordum rüzgar yüzümü yalıyordu sanki. mutlu olduğum ender anlardan birisiydi. yapabileceğim en yüksek hızı yaptıktan sonra yoldan kaldırıma çıkmak istedim. sizde bilirsiniz yüksek biryere çıkarken pedallarda kalkıp direksiyonu kendinize çekerek kaldırırsınız...

Yine şanssızlık üstümdeydi. Direksiyonu çektiğimde o hızda giderken elimde kaldı. direksiyon çıkmış şekilde elimde giderken ani bir şekilde kaldırıma doğru düştüm ve kaldırımda sürüklendim...
2 dakika filan yerde baygın kaldım heryerim ağrıyordu ve yara bere içindeydim. çenem ve omzum kanıyordu. göbeğimin yanına tahta parçası girmişti ve sağ diz kapağımın çatladığını hissediyordum. o kadar canım acıyordu ki yerden kalkacak gücü çok zor bulabildim ve aşırı susamıştım. bigibleti yerde kaldırıp direksiyonu saçma bir şekilde oturttum. dirseğimden de kanlar akıyormuş sonradan gördüm. üstüm başım kan olmuştu heryerim titriyordu ama fiziksel acılar artık vız geliyordu zaten ruhsal acılar bin kat kötüsüydü bunun. bigibleti 15km yanımda sürükleyerek eve çıkardım. saat 04.00 gibiydi eve geldim. bizimkiler uyanmasını istemediğim için hissettirmeden banyoya girdim leğen kemiğimi elleyebiliyodum zayıf olduğum için ordaki deri yok olmuş kemiğe elle dokunabiliyordum. pamukla tendirdiyotla yaralarıma pansuman yaptım. ve bi salaklık yapıp leğen kemiğime kolonya döktüm... evet yapılabilecek en büyük hatalardan birisi. acıdan şoka girdim yere düştüm ama bizimkiler uyanmasın diye kolumu ısırdım. üstümü değiştirim yatağa geçtim. zaten yorgunluktan ve acıdan titreyen ben. bayılmış gibi uyumuşum.