insan olarak hak ediyormuyum bunları "iyi" olmaya çalışıyorum elimden geldiğince hemde inatla bunu yapıyorum

içimdeki stresi öfkeyi göstermemeye çalışıyorum anlatmaya kalksam kimse anlamıyor pgiboloğa gitsem hap yazıyor

Napayım bu yalnızlık derdiyle gelecek kaygılarıyla biryerde çalışayım diyorum iş yok ingilizce öğreneyim diyorum aileden pek destek yok sırf ailemin maddi durumunu düşünerek farklı şehirde üniye gitmedim
Çoğu günlerim evde geçiyor dışarıya neredeyse hiç çıkmıyorum
Geleceğim hakkında endişeliyim pgibolojik durumum hakkında endişeliyim ve delirme durumundayken delirmiyorum anormal olarak