elimden geldiğince, canım sıkıldıkça, kafama estikçe burada 21. yüzyıl kadın-erkek çatışması üzerine, aslında göründüğü gibi toplumun belli sosyo-ekonomik düzeylerinde değişiklik göstermesine karşın sadece kadınların değil, erkeklerin de ezildiğini göstereceğim. tespitlerimi paylaşacağım. siz de başınızdan geçen olayları, kendi tespitlerinizi paylaşabilirsiniz.

öncelikle şunu söyleyeyim beyler. bir zamanlar sözlükte bir furya haline alfa mevzularının temeli reddit, 4chan gibi yabancı sitelerde taa türkiyede internet bile yokken 90'larda atılmıştır. orada insanlar fikir alışverişinde bulunmuş, bazıları "ulan ben bunu çözerim" deyip işin matematiğine kafa yormuş, başarılı olanlar olmuş olamayanlar olmuştur. bir tanesi de çıkıp "oyun" kitabını yazmıştır. kitabı okumadım. anlatılanları bilmem. zaten gibimde de değil. burada kız tavlama ya da alfa olma ya da benzeri gibik şeyler olmayacak. yeni bir akım değil. ha bu arada sevgilisi olmayanlar üzülmesin. artık herkesin sevgilisi var. fakir çirkin olsan bile sana da sevgili var kardeşim.

Okumadan suku
E

Okuyacağım rez

burada daha çok toplumsal, sosyolojik ve pgibolojik tespitlerime yer vermeyi düşünüyorum. arz talep demiştik. şuna emin olun, bir çoğunuzun -bazen benim dahi- sıkıntıdan kıvrandığımız sevgilisiz olmak ne sadece sizin, ne de sadece sizin durumunuzda olanların (sosyo-ekonomik benzerlik taşıdığınız kişiler) sorunu. bunu sorunu toplumun çok geniş bir kesimi çekiyor. ama öyle ama böyle çekiyor.

mesela sevgilisinden elif, erkeklerin çok bencil yaratıklar olduğundan şikayet ederken, başka bir yerde selin; aldattığı sevgilisinden ayrılıp yeni bir tokmakçı buluyor. sonra da bunu arkadaşlarına "günde 3 defa falan yapıyoruz" diye anlatmaktan çekinmiyor. bin tane insan milyon çeşit tür. illa ki size göre birisi de var.

sizin sorununuz ne söyleyeyim mi? devinememek. kant'ın pgiboloji literatürüne kazandırdığı bir tanımdır. devinememek. artık ne anlarsınız bilmem. açmak gerekirse; olduğun yerde saymak, yaşadığını hissedememek. şimdi düşünün. bir hobi edindiniz. adını siz koyun. kitapları çok seversin, kütüphaneye gidersin. orada birisiyle tanışırsın ve bir bakmışsın artık bir sevgilin var. bunca zaman dert ettiğim şeye bak diyeceksin emin ol.

ama işin diğer boyutu da şu ki, gerçekten istediğin bir sevgili mi yoksa ciks mi? ikisi de değil dıbına koyim. sen kızların ilgisini çeken birisi olmak istiyorsun. o kadar çok geri planda kaldın ki, artık yeter dıbına koyim ben de buradayım demek istiyorsun. orada da sosyal duygu devreye giriyor beyler. insan sosyal bir varlıktır. illa ki okumuşsunuzdur. eski topluluklarda kimisi un yapar, kimisi o undan ekmek yapar, kimisi demir döver vs.. yani bir iş bölümü ile işlerimiz kolay hale gelmiş, hayatlarımız daha çekilir kılınmış, beynimiz de evrimsel olarak bu yönde geliştirmiştir pgibolojisini. (bkz: evrimsel pgiboloji)

gördüğünüz gibi konudan konuya atlıyorum.

sadece yazıyorum dıbına koyim.

kim okur kim okumaz, giblenir giblenmez umurumda değil. sadece yazıyorum.

mesela dostoyevski, tolstoy, kafka

bu adamların yazma sebebi ne olabilir sizce? bu adamlar yazmasaydı çıldıracaklardı. kafalarında dönen milyon tane şey, günlük hayatlarında dikkatlerini çeken onlarca şey artık onları derin bir bunalıma sokmuş, çareyi yazmakta görmüşlerdi. ben de mi o kafadayım dıbına koyim?

sosyal duygu mevzusundan devam edelim. sözlüğün dıbına koymuş onlarca alfa başlığında söylenen ortak şeylerden birisi egonuzu yenindir. egonuzu hakkaten yenmeniz gerekir beyler diyecektim ki bana ne dıbına koyim. ego ne? ulan bu kadar pgiboloji okudunm bu gibtiğimin egosuna düzgün bir tanım bulamadım. neyse.
beyler, köşenize çekildiğiniz yeter. dışarı çık, insanlarla konuş, yardım edilecekse et. devin yani devin. devinemedikten sonra hayat bomtak.

artık buradan devam.

(bkz: 21 inci yüzyıl ilişkiler üzerine)