1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

devam et hikayene panpa sen

@278 o döneme bir bakarsan incelersen göreceksin. tabii ki özel kürt aşiretler var. peşmergenin verdiği destek hat safada ki peşmergenin neyi var ki ne destek verecek arkasında muhakkak başka bir destek unsuru var. ancak bu adamlar k.ırak bölgesi dışına çıkamazlar.
yani bağdat yakınına kaçamazlar, k.ırak a bizim asker girdiğinde gidecek belli yerleri vardır. geniş çaplı operasyon veya harekatlarda sızma yapmaya çalışır askerin kurmuş olduğu hattın arkasına. yada suriye veya iran daki bölgelerine açmaya çalışır.

ohal dememe gelirsek ağız alışkanlığı. sözde ohal valiliği kaldırıldı. ama şu anda orada yaşanan hareketlilik ve askerin tavrında ohal zamanından hiç bir değişiklik olmadığını düşünüyorum.

acayip sardı amk çabuk ol panpa yaz yaz

30 yaşındayım yalan yok askerlikten önce anti militarist inisiyatiflerde çok yer aldım. çeşitli etkinliklere katıldım vs. ve sonra gibe gibe askere gitmek durumunda kaldım hatta tecili bozdurdum o derece sebebi de ailevi ve biraz bünye temizliğine ihtiyaç duymamdı anlarsınız işte gece hayatına olan fazla düşkünlüğümden dolayı biraz koparmıştım kayışları. neyse işte hep efendi biriydim askerde de efendi görününce beni baş tacı ettiler. hatta pek çok rütbeli kişi bana sorular sorardı fikir isterlerdi bilgi alış verişinde bulunurlardı. yeter ki efendi olun ve ne sazan ne de işten kaçan biri olun en fazla 10 gün içinde değerinizi anlarlar. ama size ne kadar söylerlerse söylesinler hiyerarşiyi bozmayın ben bozmadım kazandım benim gibi başkaları da vardı onlar komutanlarının ilk zarfında gevşediler ve gözden baya bi düştüler. ilk kural efendi olmak son kural da her zaman ne olursa olsun efendi olmak..

komutan logar kusura bakma gibtim başlığı

Reserved

reserved

Rezervuar

reserved

reserved

Reserved

neyse beyler başlıyorum.

başla reyiz

Panpa yakaladiklariniza ne yapiyodunuz?

reserved

reservd

reserved

çıktık eve dönüyoruz. 7 gün izinimiz var. ardından teslim olucaz. daha söylememişiz aileye şırnak çektiğimizi. atladık devremle evlere gidiyoruz. kafamda hala şu var nası söyleyeceğim. annem ağlamaya başladımı sinir basıyo beni devamlı. telefonda konuşurken ağlıyo özledim oğlum falan.

şimdi kadınada hak veriyosun abi, devamlı oraya buraya saldırıyo puştlar.

bindik otobüse vardık istanbula. ayağım çekmiyo eve gitmeye. inceldiği yerden kopsun dedim atladım gittim. yolda sanki devamlı bana bakıyorlar gibi geliyo. tabii belli oluyosun. normal hayatlarını yaşayan sivller 100 metreden çakıyo asker olduğunu. yürüyüşünden konuşmandan falan.

vardık eve.

öğlen saatleri. çaldık kapıyı, annem açtı ''gözleri yerinden fırladı işte aradık seni açmadın, süpriz oldu, neden söylemedin baban almaya gelirdi. bir yandan sarılıyo bir yandan ağlıyo, çok değişmişsin zayıflamışsın, nasısın oğlum, nası geçiyor askerlik falan. babamda bir yandan sorular soruyo. ama dedem de tık yok. hoşgeldin dedi oturdu kenara.

binbir türlü soru soruyolar. ama aga o can alıcı soruyu sormuyolar, nereyi çektin? öle bir ortam var ki ben söylemek için yanıp tutuşuyorum, onlarda öğrenmek için. ama işte onlarda kötü yere mi düştü korkusu bende söylediğimde verecekleri tepki korkusu. bir türlü koparamıyoruz ipleri. ama dedem gayet sakin o emekli polisliğin vermiş olduğu otoriter edalar, ve soğukkanlılık.

@297 sorgu panpa, çok azı canlı ele geçtiği için sorgu yapılırdı. ne yapıyordunuz, hangi eylemlere katıldın, bir sonra ki hedef neydi falan..

adam dikkat çekmeye çalışıyo beyler

reserved