kızların karşısında en rezil olduğunuz anlar

osurmalı anı dediğim de öyle ahım şahım şeyler değil.

bi keresinde lise hazırlıkta ezgi diye bi arkadaşla yanyana oturuyoduk. dersin en sıkıcı anları ve ayı gibi uykum vardı. elim çenemde dersi dinlerken gözler yavaş yavaş kapandı ve vücuduma bi rahatlık çöktü. bir anda züt çeperine hücum eden gazın basıncıyla gözlerim açılıverdi ve dimdik oturdum. ama olan olmuştu ve ölümcül fıslama gerçekleşmişti. kız ani irkilişimin de etkisiyle bi şeylerin ters gittiğini anlamış olmalıydı ama ben kafamı tahtaya çevirip bir heykel sabitliğinde tek bir noktaya kilitlenmiştim. gerginliğin verdiği kırmızı surat ve terleme de cabası. oysa ki o ölümcül kokuyu duymamak 4-5 metrelik bir yarıçap içerisinde imkansızdı. seneler sonra görüştüğümüzde "sen bi keresinde yanımda çok pis osurmuştun ama ben seni bozmamak için bi şey söylememiştim" demişti. yani fark etmediler sanıyorsunuz bazen ama farkediyorlar amk.