assassins creed

animus'a ne gerek vardı diye düşünüyor insan,
ana hikaye subplot gibi kalmış animus yüzünden, asıl ilgi çekici kısım ise subplot olan anı kısmında,
olayı DNA ve anı işlerini karıştırmadan, atası Prince of Persia gibi işleseydi daha mı iyi olurdu, yoksa bu konsept daha mı ilgi çekici kılıyor,

egoist bir alagavatın, hak ettiği cezayı, onu kullanmak için vermeyen üstadına karşı duruşu diyeyim,
round bir character olan el tahir ağabeyin kibrinden sıyrılıp nasıl bir hale geldiğini gösteriyor, dönüşüm mükemmel, çok iyi bir yapım,

yine de işin içine fantastik öğeler ve animus girmese nasıl olurdu diye düşünüyorum..

serinin devam oyunları için not: eleştirmenlerin tak atmaktan haz aldığı yapımdır Assassins Creed, bunun sebebi de yabancı eleştirmenlerin tak atmasıdır, yabancı eleştirmenlerin tak atma sebebi de içindeki hristiyanlık dini ile uyuşmayan öğelerdir,
baş düşman olarak karşımıza çıkan grup templar(tapınak şövalyeleri) iken buna şaşırmasam da sırf dünyada önde gelen eleştirmenlere hemfikir olabilmek için tak atan bizim eleştirmenleri anlamıyorum, ve itibar etmeyiniz bu tiplere,

AC markası, zamanın en iyi fikirlerinden birisidir,