Bu arada her şeyi değiştiren olay, bir kardeşimin Tuzla'ya gelmesiyle oldu. Turgutla kundaktan beri tanışırdık. Aynı mahallede büyüdük ve aynı ortaokulda da beraber okuduk. Çok iyi anlaşır, birbirimize hep destek olurduk. Aramızda bir ufak küslük dahi olmazdı. Kız tavlama işlerine de o zamandan beraber başlamıştık. Ama ikimizi de o semt ilkokulundan sıyıran şey derslerimizdi. Dershaneye yazılmıştık, en iyisini elde etmek için.

Dershanedeyken,bir gün bir konferansa çağrıldık. Askeri liseler için ayrı bir kurs açılacağını ve bu kurs içinde sadece kaynak kitap ücreti alınacağından bahsettiler. Zaten ailemizde askeri gelenek vardı. Dayım da o zaman halihazırda Deniz Kuvvetleri'nde Yüzbaşıydı. Askeri liseler için kafamda en ufak bir soru yoktu. Turgut\' un da kafasına yattı. Onu da ikna ettim ve beraber adımızı yazdırdık. Gel zaman git zaman, hafta sonlarında ek derslere kala kala bir yandan da Askeri Lise sınavlarına çalıştık ve sonunda sınava girdik. Sınav sonuçları açıklandığında ben 85 puan yaparak deniz kuvvetlerini yazdım ve rahatça kazandığımı öğrendim. Turgut ise 89 puan aldı ama göz bozukluğu olduğundan o da Deniz kuvvetlerini yazdı. olduğundan dolayı Benim ailem zaten bildiğinden ufakta olsa bir sorun yaşamadım. Turgut ise tek çocuk olduğundan ve ailesi istemediğinden dolayı zorlada olsa vazgeçti ve sonunda sivil liseye yerleşti

Liselerimiz bitti. Ben 3.62 ortalamayla Deniz Harp okuluna yerleştim. Turgutsa istediği bölüm gelmediğinden bir yıl mezuna kaldı. Sonraki sene, Sivil Denizcilik Fakültesi'ne tercih yapmıştı. Şansına sıralaması tam da istediği gibi itü'nün Tuzla'daki Denizcilik Fakültesi'ne 5 kişiyle denk gelmişti .Temmuz sonlarında Turgut beni aradığını ve kazandığını söyledi. Akşam kutlamak için çok sevdiğimiz bir pub-bistro tarzı bir yer vardı Avcılar'da (Saklıbahçe) gidelim dedikl. . Hemen rezervasyonumuzu yaptırdık. Ve o gece hem içtik, hem müziklerle kendimizden geçtik. Planlarımızı da yapmaya başladık. Ama bütün planların olması için ilk önce Turgut'un deli gibi saldığı zütü göbeğini toparlayacaktık.

Turgut mezuna kaldığından dolayı dehşet kilo almıştı. - Bu arada ben Harp Okulu'na girdiğimde, 1.83 ,75 kiloydum. Bir yılda düzenli beslenme ve spor sayesinde 1.88 ,82 kiloya kadar çıktım-. Ve ilk yaptığımız iş Turgutla beraber fitnessa başlamak oldu . Turgut başlangıçta 190,108 kiloydu. Bense deli gibi tıkındığımdan dolayı 90 kiloya çıktım. 2 ay boyunca haftada 5 gün, sabahları 1 saat hızlı tempo yürüyüş ve hafif tempo ayak uçlarında koşu yaptık. Aynı gün 8 saat sonra ise fitnessta kardio ve full body çalıştık.

Eylül'ün başlarına doğru yavaştan her şey yerine oturmaya başlamıştı. Ben 83 kiloya düşmüş ve gerçekten bayağı bir sıkılaşmıştım. Turgutsa 1.5 ayda 108 kilodan 93 kiloya düşmüştü.

Okul zamanı geldi çattı, Turgut yerleşti. Ben de yerleştim. ilk bir ay hem onun Sivil Deniz okullarında olan (özellikle itü'de yaygın olan) yarıkçı-lokal ayrımında olması hem de benim devrelerimle takılmam birbirimizi bir defa bile göremememize sebep oldu. Sonunda Turgut gaza gelmeyip yarıkçı olmaya karar verdi ve rahata erdi. Bizde ilk ayın sonunda haftasonları sık sık buluşmaya başladık.

Onun gelişiyle beraber devrelerimden biraz kopmuş, haftasonu izinlerinde hep beraber takılır, beraber çapkınlığa çıkar olmuştuk. ikimizde yakışıklı, düzgün suratlı ve yapılıydık. . Neyse beyler, Turgutla tek farkımız onlar sivildeyken de üniforma giyebildikleri halde , bize verilen en ciddi yasaklardan biri de sivilde üniforma kullanımıdır. Turgut, normalde olsa yanından burun kıvırıp geçecek kızları, üniformasıyla adeta deliye döndürüyordu. Beni de muhabbete katana kadar çoktan birini alıp yakındaki bir arkadaşının evine zütürüp düzüyordu. ilk 1 ayda Turgut 5 kız zütürürken ben sadece 2 kızı zütürdüm, ama onlarda Turgut'unkilerin yanında pek bir taka benzemiyordu. 3 haftada bir evci izninde eve gider , en güzel ve bana yakıştığını düşündüğüm kıyafetlerimi ütülü ütülü getirirdim yanımda. Ama bu bu durum 2 ay boyunca hiç değişmedi. Turgut en iyi kızları zütürürken, bana o kızların salak kankaları kalıyordu. Turgut'un arkadaşının evini de iyice kerhaneye döndürmüştük , hatta kirasına bile aylık 300 lira atıyorduk.

Her şey böyle değişik bir şekilde ilerlerken, benim için her şeyin başlangıcını başlatan o olay vuku buldu. Yani Turgut bir hafta hastalanıp, dışarı iznine çıkamayıncaya kadar.