Yaptım, bilmediğim sokakların hepsini denedim. Işığı olmayan sokakların birinde durdum ve o korkutucu sessizliğin içinde şeytanın koltuk altı gibi kokan çöp konteyneri içinde sabahı bekledim.
Her şeyden kaçtığım vakitler de sığındığım sigarama elimi bile süremedim zaten bu ölüm kokan çöpün içinde korkudan kapanmayan gözlerim an be an güneş ışınlarının çöpün içine girişini gördü.

Sonra korkak gözlerle dışarıya bakmaya tenezzül ettim, bulunduğum ortam o kadar sessiz idi ki ne kadar koştuğumu düşünmeye başladım.Ani bir hareketle dışarı zıpladım, temiz havayı içime çektikçe ayaklarıma derman gözlerime yaş geldi, yavaş adımlarla yürürken sigaramı yaktım.

Neredeydim acaba?
Nereye gitmeliydim?