Oğlu da o şartlar altında büyüyünce gün gelir evden gibtir olup gider bir gün "bu dıbına kodum yiyecek ekmeği yok beni yaptı, ne doğru düzgün yetişecek ortamım oldu ne de sağlıklı bünyem, dişlerimi bile şimdiden kaybediyorum" der, parayı bulur bulmaz bu vizyonsuz aptalların bir daha yüzüne bakmamayı ister. Çocuğa dibine kadar hak veririm, madem sen asgari imkanlara bile ulaşmadan savaşa yetiştirir gibi çocuk yapıyorsun, bu çocuk da büyüyünce allah nafakasını verir, en kısa sürede gibtir olup gider senden, çünkü senin bu salaklığın çocuğun tüm hayatına mâl oldu, bedeni ve pgibolojisi asla yaşıtlarına benzer olamaz o çocuğun.